Voorpagina Cultuur, Ervaringen

Pakistan – Lahore in a Nutshell

Ik ben inmiddels al een tijdje in Pakistan. Vorige week via Teheran aangekomen in Lahore. Heb niet meer gezien van Teheran dan het vliegveld, dat was al een beleving op zich. Na de landing op het vliegveld van deze Iraanse hoofdstad deden alle dames een sjaal op en wie er geen had kreeg een van de vliegtuigmaatschappij. Als afscheid, of eigenlijk als ontvangst, kreeg ik een doosje met echte Iraneze pistachenoten. Lekker. Van daaruit vertrok ik naar Lahore, Pakistan.

Ik werd opgevangen door twee mensen, die mij in een auto met eigen chauffeur een rondleiding gaven. Lahore in een dag zien is onmogelijk, ik noem het daarom ook ‘Lahore in a Nutshell’.

Ik ben langs een aantal bekende plaatsen geweest, hier wat namen: Minar-e-Pakistan, Laal Killa (in de nacht gesloten, maar wij mochten er wel doorheen), Gurdwara (Sikh temple), Data Darbaar, Food Street en de rustplaats van Shaykh Tahir Alauddin (ra). Even googlen en je weet wat wat is. Veel mooie gebouwen zoals het hoofdgebouw van onze Nederlandse ABN-AMRO. Ik ben blij dat ik hier ben in de lente, het is namelijk het beste moment van het jaar om in Pakistan te zijn. 


Laal Killah (Het Rode Fort… niet echt rood)


Data Darbaar

Verder op de dag een kopje thee gedronken met de hoogste politiechef van de provincie Punjab. Dat was interessant. Ik heb het met hem gehad over de ontwikkelingen in Pakistan en was erg benieuwd naar zijn kijk erop. Hij was heel open moet ik zeggen. Zo vertelde hij dat Pakistanen (blijkbaar) houden van criminelen, ze zien ze graag groot worden. "Dat is ook de reden dat er nu in het parlement zoveel criminelen zitten." Een gewaagde uitspraak, maar interessant..

 Lahore is veel veranderd in de 6 jaar dat ik er niet ben geweest. Meer wegen, betere wegen, maar nog steeds chaotisch. Iedereen heeft mobieltjes, meestal 2 stuks. Armen zie je niet zo veel. Niet omdat ze er niet zijn maar ze zitten meer in de buitenwijken. Het viel mij ook op dat ze hier geen taxi’s meer hebben. Mijn guide, Abdul Rehman, vertelt dat als een persoon een taxi kan veroorloven, diegene ook wel een auto kan aanschaffen. Het gaat dus de goede kant op met de economie. 

Een belangrijk punt op mijn todo-list van mijn korte trip in Lahore was ook het ontmoeten van Shaykh-ul-Islam Dr Tahir-ul-Qadri. Helaas heb ik dat niet kunnen afvinken, hij was naar Karachi voor een lezing. Ik wilde hem heel graag weer ontmoeten, volgende keer beter. Ik kreeg een rondleiding door het complex van zijn organisatie, Minhaj-ul-Quran. Ik had iets groots verwachts maar niet zo groot. De organisatie heeft daar scholen, een universiteit, weeshuizen, hostels, sportvelden, etc. Het terrein is ongeveer 9 vierkante kilometer groot, en dat is nog maar een klein gedeelte van alle terreinen die ze hebben in Pakistan. Dat allemaal voor educatie… Het resultaat mag er zijn.


Hoofdkantoor Minhaj-ul-Quran

Ik heb heel veel gedaan in Lahore. Toen ik in Nederland mijn planning voorlegde aan een vriend die Lahore goed kent, zei hij: "Dit gaat je nooit lukken". Nou dus wel, ha! Het leek me zonde om te gaan slapen in Lahore want dan zou ik zoveel moois missen, ik ben daarom ook wakker gebleven tot in de nacht 5 uur. Ook in de nacht slaapt Lahore niet. 

Voor zonsopgang heb ik de – wat ze noemen – Deawoo Bus gepakt richting Rawalpindi, de stad waar ik uiteindelijk moet zijn. De bus gaat over de ‘Moterway’, ik heb er veel overgehoord (prachtig, modern, bijzonder, etc). Het was daarom ook een eer om over die bekende Moterway te rijden. Helaas kan ik jullie daar weinig over vertellen. Toen de bus begon te rijden, vielen mij ogen dicht en ze gingen pas open in Rawalpindi. Moterway blijft dus iets wat ik nog moet zien :)


Tjah… we gaan mee met de tijd


In de CD-shop


Onderhandelen in de telefoonzaak


Ook hier is het Mawlid


Met de Daewoo naar mijn familie

Ik werd opgehaald door mijn moeder en tante. Ik heb al die tijd mijn oma niet uit mijn gedachtes kunnen halen en dus ging ik naar het huis waar zij haar laatste deel van haar leven heeft doorgebracht…

De oprichter. Geboren, getogen en woonachtig in die mooie stad achter de duinen. Altijd klaar voor een revolutie of gewoon een kopje thee. Typisch Faisal...

Lees andere stukken van Faisal