Voorpagina Maatschappelijk, Media, Recensies

Irshad Manji: hervormer of provocateur?

Omdat de mediafocus lag op de rel rondom Irshad Manji, is er weinig inhoudelijke aandacht geweest voor haar boek. Terwijl juist die aandacht belangrijk is om Irshad Manji, de contexten van haar boeken en haar anti-Islam discours te begrijpen.

De omstreden Canadese schrijfster Irshad Manji was afgelopen week in Nederland om haar nieuwe boek Allah, Liberty and Love te promoten. Zij haalde het landelijke nieuws, omdat één van haar lezingen is verstoord door een aantal leden van de groep Sharia4Belgium.

Omdat de mediafocus lag op de rel rondom Irshad Manji, is er weinig inhoudelijke aandacht geweest voor haar boek. Terwijl juist die aandacht belangrijk is, om Irshad Manji en de contexten van haar boeken te begrijpen.

Bibliografie

Irshad Manji is bekend geworden met haar boek Troubles with Islam Today. Zij beargumenteert in dit boek dat moslims zichzelf moeten hervormen. “Moslims denken te weinig na over de islam, en durven geen vragen te stellen over de Koran.” In het verlengde hiervan beweert Manji: ”The Quran forbids Muslims to think.” In deze context stelt zij dat het moslims ontbeert aan zelfstandigheid, kritisch vermogen en logisch nadenken. Om deze situatie te veranderen. moeten moslims volgens Manji zich laten leiden door het begrip ijtihad. Hier doelt zij op moslims die de islam op een individuele manier moeten benaderen. Zij pleit voor een liberale islam: moslims moeten zich bevrijden van islamitische dogmatiek. Om die richting op te bewegen, is het van belang dat zij beginnen met het stellen van vragen.

Wat dus opvalt aan dit boek, is dat het zich laat kenmerken door Manji’s vooringenomen standpunten. Zij geeft antwoorden op vragen die nooit zijn gesteld. Iemand die beweert dat moslims niet kritisch kunnen nadenken, stelt geen vragen: hiervoor is hij of zij te bevooroordeeld. En dit is naar mijn mening Manji’s grote probleem: ze vraagt en/of onderzoekt niks, Manji weet het allemaal al. Zij pleit voor de individualisering van de islam, maar tegelijkertijd doet zij er alles aan om haar visie op de islam te mainstreamen.

Dit blijkt uit The Reformist Quran, een interpretatie van de Koran, die Manji promoot op haar website. Een, die je niet kunt verifiëren, omdat de nodige Verzen uit de originele Koran ontbreken. Irshad Manji maakt het op deze wijze voor moslims onmogelijk om ijtihad te doen (logisch, kritisch en zelfstandig nadenken), dit heeft zij namelijk al voor hun gedaan.

Manji: Islamitische Hervormer???

Manji’s positie als islamitische hervormer wordt extra bemoeilijkt omdat haar ideeën representatief zijn voor het anti-islam discours. Dit lees je goed terug in haar nieuwe boek Allah, Liberty and Love. Ze stelt in dit boek dat de huidige islamitische gemeenschap, de Umma, zich gedraagt als een kudde: “The Islamic global tribe.” Een allesbepalend kenmerk van deze islamitische kudde is dat deze zich laat leiden door een ‘ideologie van angst’. Als je angst inwisselt voor haat, dan kom je uit bij de standaardopvatting van Geert Wilders: “De Islam is een ideologie van haat.” De afstanden tussen Manji en Wilders zijn overbrugbaar.

Manji valt door de mand in haar rol als islamitische hervormer door Salman Rushdie’s duivelsverzen uit de oude doos te halen. In haar nieuwe boek beschrijft zij hoe profeet Mohammed (vzmh) zou zijn beduveld. De enige reden om dit onderwerp weer naar boven te halen, is om een rel te veroorzaken. En ja, Manji heeft een klein beetje haar zin gekregen: net zoals er destijds fanatiekelingen reageerden op de duivelsverzen van Rushdie, geldt deze werkelijkheid nu ook voor Manji.

Sharia4belgium aan het rellen tijdens lezing van Irshad Manji

Helaas voor haar gebeurde dit op een veel kleinere schaal: de leider van Sharia4Belgium, Abu Imran, vond het namelijk niet nodig om een fatwa uit te roepen. Hij hield het bij ‘een beetje tafkir en een beetje tabkir’: rotte eieren op het hoofd van Tofik Dibi en klodder kwijl in het gezicht van Fouad Sidali. Pech voor Manji, want volgens mij had ze echt gehoopt dat haar ster zou gaan rijzen als er een fatwa zou worden geveld door een vooraanstaande of bekende Islamitische politicus ergens op een plek ver hier van Nederland vandaan.

Anti-Islam discours

Omdat Manji de duivelsverzen omarmt, twijfelt zij aan de authenticiteit van de Koran en aan de profeetschap van Mohammed. Want als profeet Mohammed door de duivel is ingefluisterd, is het logische gevolg dat de geloofwaardigheid van de Koran is aangetast. En als de geloofwaardigheid van de Koran nu eenmaal is geschaad, zou het moeten betekenen dat de woorden van God ook niet meer geloofwaardig zijn. Manji gebruikt de duivelsverzen op deze manier. Hierdoor wordt het duidelijk, dat Manji twijfelt aan de fundamenten van de Islam.

Irshad Manji hanteert een anti-islam discours om moslims te hervormen, door terug te grijpen naar een oubollige strategie: die van de duivelsverzen. Manji bereikt met haar werkwijze een paradoxaal dieptepunt. Hoe kun je van Allah houden als je aan zijn woorden twijfelt? En hoe kun je hervormen door het propageren van angst en (daarmee gepaarde) haat?

Rachid Eznaden schrijft sinds 2011 voor Wijblijvenhier. Hij is eindredacteur met als speciale aandachtsgebieden integratiebeleid, buitenlandse politiek, literatuur en islamitische geschiedenis van Europa. Verder staat Rachid bekend als boekenwurm. Voor de meeste WBH-ers belichaamt hij de Wijblijvenhier-bibliotheek. Heeft een schrijver achtergrondinformatie nodig voor zijn stukken, dan tovert Rachid binnen no time een aantal titels tevoorschijn. Tot slot: Rachid recenseert graag. Waar deze interesse vandaan komt, Joost mag het weten. Misschien is het wel zijn tegendraadse houding: waar over het algemeen steeds minder wordt gelezen, gaat hij juist meer lezen.

Lees andere stukken van