Voorpagina Maatschappelijk, Politiek

Islam voor de Kerk

Als moslim proberen wij ons best te doen om het voorbeeld van de Profeet te volgen. Wiens voorbeeld deze extremisten in Nigeria volgen, weet ik niet.

De situatie na een bomaanslag op de St. Theresa Catholic Kerk, net buiten de hoofstad van Nigeria, Abuja, tijdens Kerst. Foto: Reuters

Ik was net wat artikelen aan het lezen over hoe moslimleiders van de eerste generaties na de Profeet, vrede zij met hem, omgingen met minderheden in hun steeds verder groeiende Islamitische rijk. En toen begon het journaal plots over kerst in Nigeria. Plots werd ik geconfronteerd met de enorme tegenstellingen tussen het handelen van de grote Islamitische leiders van weleer en het handelen van een stel extremisten in Nigeria die tijdens kerst aanslagen op kerken hadden gepleegd. De vraag wat deze ‘mensen’ bezielt en wat ze hiermee denken te bereiken, wordt  dan nog wranger als je even duikt in de historie van de Islam.

Vanaf het prille begin van de Islam in Mekka tot de razendsnelle groei van het Islamitisch rijk, hebben de Profeet en de moslimleiders daarna zich niet alleen bekommerd om de moslims, maar ook om de niet-moslims onder hun bewind. Rechten, plichten, vrijheden en verantwoordelijkheden dienden te allen tijde in lijn te zijn met de Goddelijke openbaringen en het voorbeeld van de Profeet. Nu wij, als moslims in Nederland, zelf een religieuze minderheid zijn, is het interessant om je te verdiepen in de wijze waarop de Profeet en zijn volgelingen daarna met hun minderheden omgingen. Ik kwam wat mooie voorbeelden tegen.

Neem bijvoorbeeld een convenant die de eerste Khalief van de islam, Abu Bakr, sloot met de niet-moslims van Najran:

“In the Name of God, the Most Beneficent, the Merciful.

This is the written statement of God’s slave Abu Bakr, the successor of Muhammad, the Prophet and Messenger of God.

He affirms your rights of [being] a protected neighbor: yourselves, your lands, your religious community, your wealth, retainers, and servants, those of you who are present or abroad, your bishops and monks, monasteries, and all that you own, be it great or small. You shall not be deprived of any of it, and shall have full control over it.”

Of het convenant dat de charismatische generaal Khalid bin Waleed sloot met de mensen van Anat, waarin onder andere staat:

“They are allowed to ring their bells at any time of the day or night, except at the Islamic prayer times. They are allowed to bear their crosses in their festivals.”

In een ander convenant ondertekend door de tweede Khalief van de Islam, Umar ibn al Khattab:

In the name of God, the Most Merciful, the Beneficent.

This is what the slave of God, Umar b.Al-Khattab, the Commander of the Faithful, has offered the people of Illyaa’ (Jerusalem) of security granting them amaan (protection) for their selves, their money, their churches, their children, their lowly and their innocent, and the remainder of their people.

Their churches are not to be taken, nor are they to be destroyed, nor are they to be degraded or belittled, neither are their crosses or their money [to be harmed], and they are not to be forced to change their religion, nor is any one of them to be harmed…

Upon what is in this book is the word of God, the covenant of His Messenger, of the Caliphs and of the believers if they gave what was required of them of the poll tax.

Zelfs als laatste statement tijdens zijn overlijden, garandeerde Umar ibn al Khattab de veiligheid van niet-moslims :

“Ik adviseer (mijn opvolger, de volgende khalief) om te zorgen voor de niet-moslims die onder bescherming staan van God en Zijn Profeet in dat hij trouw zal zijn volgens het verbond met hen en dat hij zal vechten voor hen en hun niet meer zal bezwaren (met meer belasting) dan ze aan kunnen.

Umar bin Abdul Aziz, de Ummayadische khalief, liet ook tijdens zijn bewind in niet te misverstane woorden weten:

“Geen enkel kerk, synagoge of tempel mag worden vernietigd. Deze plekken dienen beschermd en gerespecteerd te worden.”

Uiteindelijk volgen al deze leiders de geboden van Allah en het voorbeeld van de Profeet, vrede zij met hem. In de allereerste constitutie in de Islamitische geschiedenis, de Constitutie van Madinah, werden door de Profeet ook de rechten en vrijheden van niet-moslims vastgelegd. Dit was meteen het voorbeeld voor meerdere soortgelijke verdragen waarin de veiligheid van niet-moslims formeel werd vastgelegd.

Ook een bijzonder document dat aan de Profeet wordt toegeschreven, is een ‘verklaring’ die de Profeet gaf aan de monniken van de St. Catherine klooster in Sinai, waarin hun veiligheid wordt gegarandeerd  en wat specifiek gericht is aan de Christenen:

“This is a message from Muhammad ibn Abdullah, as a covenant to those who adopt Christianity, near and far: we are with them.

Verily I, the servants, the helpers, and my followers defend them, because Christians are my citizens; and by God! I hold out against anything that displeases them.

No compulsion is to be on them. Neither are their judges to be removed from their jobs nor their monks from their monasteries. No one is to destroy a house of their religion, to damage it, or to carry anything from it to the Muslims’ houses.

Should anyone take any of these, he would spoil God’s covenant and disobey His Prophet. Verily, they are my allies and have my secure charter against all that they hate.

No one is to force them to travel or to oblige them to fight. The Muslims are to fight for them. If a female Christian is married to a Muslim, it is not to take place without her approval. She is not to be prevented from visiting her church to pray. Their churches are to be respected. They are neither to be prevented from repairing them nor the sacredness of their covenants.

No one of the (Islamic) nation is to disobey the covenant till the Last Day.”

Als je al deze historische voorbeelden leest, dan vraag je je af hoeveel meer fatwa’s of veroordelingen van Islamitische geleerden nodig zijn om op de blinde haat van extremisten te reageren. De vraag wat die extremisten in Nigeria bezielt om aanslagen te plegen op kerken en onschuldigen, kan ik dan ook niet beantwoorden. Als moslim proberen wij ons best te doen om het voorbeeld van de Profeet te volgen. Wiens voorbeeld deze extremisten in Nigeria volgen, weet ik niet.

ReFlex is WBH’er van het eerste uur. Geboren in de jungle van India, opgegroeid in de straten van Rotterdam-West. Het leven is een paradox, dus is hij getrouwd met een Amsterdamse Pakistaanse. Hij is apotheker van beroep, Ajax-supporter van nature. Plezier haalt hij uit zijn islamitische studies, uit zijn sport en vooral uit zijn gezin en twee kinderen! Oh ja...en zijn naam is Jilani Sayed.

Lees andere stukken van