Voorpagina Algemeen, Cultuur

De staatshoofddoek in het hoenderhok

Het hele gedoe vond de koningin maar “onzin.” Boze tongen (Debat op 2) beweerden dat ze een lange zucht slaakte toen haar reactie gevraagd werd op de ophef. Tsja, schrale opbrengst voor de “islamkritische” zaak.

Polemiek

Hare majesteit de koningin heeft het in haar gesluierde hoofd gehaald een hijaab te dragen tijdens haar bezoek aan de Arabische landen Abu Dhabi en Oman. Het was na haar bezoek aan een of ander mausoleum dat de vonk oversloeg naar dit landje, waarna de inferno nog zeker een week lang om zich heen gegrepen heeft. Het geblondeerde opperhoofd van de PVV sprak er schande van op Twitter en zijn eenmanspartij zou spoedig met Kamervragen (elk ter waarde van €3.500 belastingduiten) komen.

Maar de vorstin zelf zag de hijaab meer als “een sjaal”. Gelijk heeft ze, want met de traditionele dracht van de hoofddoek had haar stijl weinig te maken: een sjaal gewikkeld om haar imposante hoed. Máxima kwam al meer in de buurt, maar dat leek meer op een kostuum zoals je die wel vaker ziet in Bollywoodfilms. Het hele gedoe vond de koningin maar “onzin.” Boze tongen (Debat op 2) beweerden dat ze een lange zucht slaakte toen haar reactie gevraagd werd op de ophef. Tsja, schrale opbrengst voor de “islamkritische” zaak.

Vrouwenonderdrukking of straatvervuiling?

Deze rel is een goede gelegenheid om ons eens te bezinnen over de betekenis van het meest controversiële kledingstuk van onze tijd in de ogen van islamkritische (lees islamofobe) krijgers. Zij zien zichzelf als onbegrepen ridders in de strijd tegen het katoenen gevaar, dat zij conform hun niveau hebben omgedoopt tot kopvod. Jaja, de zelfverklaarde bewakers van den joodsch-christelijk-humanistische Leitkultur hoef je niet te vertellen hoe de onderbuik van het proletendom te beroeren.

Natuurlijk verkopen zij zich als nobele bevrijders van de onderdrukte moslima: want gedwongen het te dragen, want indirect statement dat de man een libidineus schepsel is, want afzetten tegen de Nederlandse cultuur en wat dies meer zij. Propaganda moet immers wel te verkopen zijn aan het grote publiek.

Maar waar komt die emotionele bezorgdheid om de positie van de moslimvrouw vandaan? Is het gemeend? Natuurlijk niet.

Er is een aantal zaken waar men hier buitengewoon trots op is, en daar valt de emancipatie van de vrouw onder. Elke politicus (behalve die van de SGP) probeert een politieke munt te slaan uit de genegenheid die ervoor bestaat, want daarmee blijft de politicus uit de klauwen van de opiniebobo’s en geeft hem of haar de gelegenheid zijn ‘beschaafdheid’ te benadrukken.

Zo ook de Blonde Relnicht. Leefden we in de jaren ’50, dan had er geen haan naar gekraaid, want vrouwenemancipatie was toen minder prioriteit. We kunnen dus gerust stellen dat het argument van ‘vrouwenonderdrukking’ een verkapt charme-offensief is voor de hearts and minds van de “naïeve” burger.

September 2009. De Algemene Beschouwingen. De dag dat de islamkritische aap uit de mouw kwam en de grote bekentenis eindelijk gedaan werd. Het anti-islamhofnarretje doet zijn gebruikelijke optreden van schofferingen, metaforen en doempreken.

Voorzitter, een beter milieu begint bij jezelf. Heel veel Nederlanders ergeren zich aan de vervuiling van de publieke ruimte door de islam. Ons straatbeeld gaat steeds meer lijken op het straatbeeld van Mekka en Teheran. Hoofddoekjes, haatbaarden, boerka’s, mannen in rare lange witte jurken.

Voorzitter, laten we daar nou eens een keer iets aan doen. Laten we onze straten terugveroveren, laten we zorgen dat Nederland er eindelijk uit gaat zien als Nederland. En die hoofddoek, voorzitter, is echt een teken van onderdrukking van de vrouw, een teken van onderwerping, een teken van verovering. Het is een symbool van een ideologie die erop uit is te koloniseren.

Daarom voorzitter: tijd voor de grote schoonmaak van onze straten.

Aha! Dat is het dus. De hoofddoekrel is geen uiting van bezorgdheid om vrouwen, maar rauwe minachting van vervuilers, van die vrouwen die vaandeldragers zijn van de ideologie van verovering. Beatrix heulde me de vijand!

Die doekjes zijn in hun ogen een onaangename confrontatie met een cultuur die “ons wezensvreemd is.” In onze maatschappij van symboliek waarin vorm belangrijker is dan de inhoud, komt zo’n kledingstuk voor de islamkritische internetkrijgers als een geschenk uit de hemel. En wij maar denken dat ze het zo goed meenden?

De hysterie voorbij

Toch gloort er hoop, want hier en daar zijn de eerste symptomen waar te nemen van uitputting. Moe van de hysterie en de herhaling. De tijd dat een politicus of opiniegoeroe schuimbekkend goede sier kon maken met een stevige tirade tegen de hoofddoek of andere “symbolen van de islam,” zijn goeddeels voorbij.

Dit was vrij concreet terug te zien in de opiniepeilingen: dit heeft de PVV drie virtuele zetels gekost. Leermoment: volgende keer toch maar niet elk wissewasje aangrijpen. Blijkbaar stompt dit hooliganisme af en maakt de islamkritische plaat nog grijzer dan hij al is.

Voor het eerst in tien jaar kijk ik uit naar de volgende anti-islamrel.

Mumtaaz.org is gestart door twee studenten die nieuws, achtergrond en opinie op eigenzinnige, zo nodig tegendraadse manier wilden presenteren.

Lees andere stukken van Mumtaaz