Voorpagina Islam, Politiek

Moskee ‘Het Binnenhof’

In ons land, waar de scheiding van kerk en staat zowat ‘heilig’ is, stond de afgelopen week het Islamdebat op de agenda van de Tweede Kamer. Alsof er de afgelopen zes jaar niet genoeg over is gedebatteerd, beginnen we het hele riedeltje voor de zoveelste keer weer van voor af aan. Het moet dan ook wel een heel belangrijk thema zijn, dat al onze problemen in Nederland kan oplossen.

Want het is natuurlijk niet de sociaal economische achterstand, niet de armoede, niet de ongelijke kansen op de arbeidsmarkt, niet de stigmatisering en polarisatie, maar de Islam die de bron is van al het onheil. De kwajongens worden namelijk ’s ochtends vroeg wakker voor het ochtendgebed, reciteren de heilige Quran en veranderen vervolgens in beesten om de straten onveilig te maken.

Vroeger zette de politiek zich bij dergelijke problemen in voor het creëren van betere leefomstandigheden, het tegengaan van vroegtijdig schooluitval, bieden van betere perspectieven op de arbeidersmarkt en dat soort onbenullige zaken. Nu we weten wat het échte probleem is, is het allemaal veel makkelijker. Logisch dat we er nu al jaren over aan het discussiëren zijn met steeds creatievere oplossingen om de Islam te veranderen, te verlichten, te refreshen, dan wel te vernietigen.

De moskeeën beginnen jaloers te worden. Er wordt nu zo vaak over de Islam in de Tweede Kamer gesproken, dat het als een serieuze concurrent gezien kan worden. De politiek lijkt (selectief) blind te zijn geworden voor de werkelijke oorzaken en de werkelijke problemen van dit land.

Als een objectief orgaan als de Wetenschappelijke Raad voor het Regeringsbeleid (WRR) dan met een rapport komt, waarin het concludeert dat ‘de veelgehoorde constatering dat de Islam principieel strijdig is met democratie en mensenrechten onjuist is’, wat zijn dan de reacties? Het is ‘klinklare onzin’, het is ‘onevenwichtig’, het is ‘weinig wetenschappelijk’ en (de leukste van allemaal) het is ‘te positief’.

Het Islamdebat, ik word er niet alleen moe van, ik word er soms ook moedeloos van..

ReFlex is WBH’er van het eerste uur. Geboren in de jungle van India, opgegroeid in de straten van Rotterdam-West. Het leven is een paradox, dus is hij getrouwd met een Amsterdamse Pakistaanse. Hij is apotheker van beroep, Ajax-supporter van nature. Plezier haalt hij uit zijn islamitische studies, uit zijn sport en vooral uit zijn gezin en twee kinderen! Oh ja...en zijn naam is Jilani Sayed.

Lees andere stukken van