Voorpagina Gastarbeiders

Alweer Wilders

, 14 december 2007, 133 reacties

Tariq Shadid is gastarbeider bij wijblijvenhier.nl

De ideologen en demagogen van het neoliberalisme en het neo-conservatisme blijken in staat te zijn steeds weer een nieuwe propagandistische aanval op de Islam te orkestreren. Door de fantastische medewerking die ze hiervoor van de media krijgen, slagen zij er telkens weer in de bevolking angst in te boezemen. Ook multimedia/entertainment wordt als middel niet geschuwd, getuige de anti-Islamfilm die door Geert Wilders in de maak schijnt te zijn.

Als ik de middelen ervoor had, liet ik nu gauw een filmploeg een documentaire maken over de opkomst van extreem-rechts in Nederland, uit te brengen op de dag voordat Wilders zijn film lanceert.

Ik zou ook deze film in de Tweede Kamer ter sprake laten brengen. Verder zou ik me volledig onthouden van enig inhoudelijk commentaar op de film van Wilders. Zo zijn er die dag twee dingen om over te praten, en dat zou vast niet naar de zin van Wilders zijn. Helaas vermoed ik niet dat er in Nederland filmmakers en politici zijn die de moed hebben om zoiets te doen, dus wordt het in januari gewoon ‘ alweer Wilders’. Ik denk dat hij de soundbites over een "betere persoonlijke beveiliging" nu al aan het voorbereiden is.

Vanuit zijn cel, toen hij op het Neurenberg-proces terechtstond, zei oorlogsmisdadiger Herman Goering: "Natuurlijk willen mensen geen oorlog, Maar uiteindelijk zijn het de leiders van het land die het beleid bepalen, en het is altijd een eenvoudige kwestie om de mensen mee te slepen, of het nu een democratie is, een fascistische dictatuur, een parlement of een communistische dictatuur. Stem of geen stem, het volk kan altijd onder de autoriteit van de leiders gebracht worden. Dat is makkelijk. Het enige dat je hoeft te doen, is hen te zeggen dat ze worden aangevallen, en de pacifisten veroordelen om hun gebrek aan vaderlandsliefde, en voor het blootstellen van het land aan groter gevaar." Hoe kwamen we ook alweer in Afghanistan terecht?

Als je hier nu eens rustig over nadenkt, dan schuilt er een grote kern van waarheid in deze woorden. Machthebbers beschikken inderdaad over deze mogelijkheden, en hebben dergelijke tactieken al ettelijke malen in de geschiedenis overal in de wereld gehanteerd. Zijn ze hier eigenlijk ooit wel mee opgehouden? Wie bijvoorbeeld de huidige regering van Bush door de jaren heeft geobserveerd, zal na het lezen van bovenstaande quote, afkomstig uit het interview dat journalist Gustave Gilbert publiceerde in zijn ‘Nuremberg Diary’, ongetwijfeld enige herkenning hebben ervaren. "Weapons of Mass Destruction", "If you’re not with us, you’re against us"… Do I need to say more?

Helaas is deze praktijk in de 21e eeuw ook volop in Nederland aanwezig, en wel tot in de hoogste echelons. Demagogen zoals Rita Verdonk en Geert Wilders hanteren dezelfde werkwijze. Hun geagiteerde wijze van communiceren en de bijna onafwendbare dreigingen die volgens hen boven het hoofd van het volk hangen, hebben precies dat doel dat Goering bedoelde: mensen onder je leiderschap brengen.

Natuurlijk lukt dit minder makkelijk bij de intelligentsia onder de bevolking, die stemmingmakerij eerder herkennen en hierin vooral de machtswellust van de betreffende politicus weerspiegeld zien. In bittere tijden in de wereldgeschiedenis werden intellectuelen dan ook vaak het doelwit van aspirant-leiders, omdat deze simpelweg door wel na te denken een gevaar vormden voor de massahypnose die door hen zo zorgvuldig uitgestippeld werd. De demagogen van het (nu nog) stabiele Nederland doen dit gelukkig anders. Zij verkiezen het de critici zoveel mogelijk te negeren, en in ieder geval situaties waarin in het openbaar gedebatteerd moet worden, koste wat kost te vermijden. Daarom zie je hen nooit in debat met een moslim, waarbij je jezelf überhaupt maar eens af moet vragen wanneer je in al deze dagelijkse moslim-bashing-media voor het laatst een moslim aan het woord zag.

Daarom is mijn conclusie over het succes van Wilders en Verdonk, hoe cynisch ook, dat Nederland deze heethoofden op het toneel heeft ronddansen, omdat deze oppervlakkige, onnadenkende generatie, levend in een roes van 3D Dolby Surround entertainment, dit soort lieden kennelijk uitkiest. Als je in een democratie de cultuur van het nadenken afbreekt in plaats van helpt cultiveren, is het niet vreemd dat men uiteindelijk naar de pijpen gaat dansen van haatzaaiers en angstkwekers die op emoties in weten te spelen. Julius Caesar, zelf geen voorstander van democratie, zei het destijds al: “Panem et circenses” (Geef het volk brood en spelen). Dit zei hij niet uit vrijgevigheid. Als je dat denkt, hoor je waarschijnlijk bij de onnadenkende mensen die ik bedoel.

Vind je Verdonk leuk? Slim? Welbespraakt? (Als je op deze laatste ‘ja’ antwoordt maak ik me ook zorgen om je). En Wilders? Een man met goede bedoelingen? Je realiseert je ondertussen niet eens dat je voor de persoonlijke glorie van deze lieden aan het werk bent, wees daar maar eens trots op. Bovendien dien je hierbij ook nog eens de belangen van hen die – ook weer voor hun eigen belang – deze demagogen steunen. En ja, noem het maar complottheorie als je het adagium "if you want to understand politics, follow the money" niet accepteert. Maar aan het begin van de belangenketen gaat het om financiële, strategische en geopolitieke belangen die jouw eigen portemonnee niet eens perse ten goede komen. Er is immers groot politiek (en dus economisch) belang bij het bestaan van haat jegens moslims. Geen Nederlander zou anders in de idioterie van oorlogvoering in Afghanistan zijn vervallen.

Schaamteloos noemen de rechtse (en soms ook linkse) deelnemers aan radio- en tv-debatten de moskeeën in een adem met de relschoppende jeugd in Slotervaart. Alsof de betreffende jongeren ooit een moskee van binnen zien. Sinds wanneer zijn straatjongeren notoire ‘kerkgangers’? Dit is nu wat er gebeurt: je gaat onzin uitkramen als je krampachtig een link probeert te leggen tussen Islam en ordeverstoring. Het grote voordeel, en daarom doen ze het ook, is dat de onoplettende burger er geen erg in heeft en concludeert dat deze moskeeën dus een groot probleem zijn.

Je kunt zeggen wat je wil, ik zie zelden nog een ‘autochtone’ Nederlander in de media een coherent verhaal voeren. Als ware het een soort lippendienst aan een verwrongen ideaal van vaderlandse trouw, doen de meesten hun best duidelijk te maken dat moslims echt nog niet hard genoeg aangepakt worden.

Ik maak me ondertussen zorgen over de wijze waarop autochtone ouders uit verschillende sociale lagen van de bevolking hun kinderen opvoeden. Autochtone ouders verzuimen hun kinderen te wijzen op hun leerplicht en staan het toe dat deze jongeren voor minder lesuren (!) knokpartijtjes op straat met de politie aangaan. Ik vind dan ook dat overwogen moet worden de kinderbijslag van de betreffende ouders in te houden.

Klink ik nu redelijk? Of ben ik aan het generaliseren? Valt het je op dat ik volledig aan het feit voorbij ga, dat de scholieren werkelijk iets te klagen hebben over de kwaliteit van hun onderwijs? Zo werkt dat dus, demagogie.

Toch jammer om te zien hoe een zogeheten ontwikkeld volk, doordat het zich in de luren laat leggen door politici die het achterste van hun tong niet laten zien, er voor blijkt te kiezen zich in toenemende mate te distantiëren van evenwichtigheid, vredelievendheid en redelijkheid. Zo helpen we zelf, notabene ondanks het bestaan van democratische besluitvorming, dit land gevoeglijk achteruit. Braaf met de demagogisch aangestuurde winden meewaaiend. En mocht de situatie economisch of anderszins uit de hand lopen, probeer dan maar eens alvast historisch te reconstrueren hoe dit precies de schuld was van de Nederlandse moslims. Want zoals je zelf ook wel door hebt, is er een gerede kans dat zij er de schuld van zouden krijgen. Nu zijn ze volgens velen immers ook al de oorzaak van alle ellende. Op de fantasierijke creativiteit van de demagogen zullen we hierbij vast wel kunnen rekenen.

En wat ziet gij den splinter, die in uws broeders oog is, en den balk, die in uw eigen oog is, merkt gij niet’

Tariq Shadid is van Palestijnse afkomst en van beroep chirurg, maar schrijft in zijn vrije tijd al jaren voor de Engelstalige internetkrant The Palestine Chronicle. Ook is hij oprichter en beheerder van de internetsite The Musical Intifadah en de recente Nederlandstalige release MI Nieuws op docjazz.nl. Verder is hij woordvoerder van de Palestijnse Gemeenschap in Nederlan, en lid van het centrale aktiecomité Stop de Oorlog.

Tariq Shadid bleef niet hier. Hij vertrok naar de Emiraten waar hij hoofd is van een chirurgische afdeling in een middelgroot ziekenhuis. Ondanks deze drukke baan blijven zijn twee andere passies intact: zijn land Palestina, en muziek. Bij een indrukwekkend aantal aanhangers op Facebook staat hij met zijn muzikale intifada beter bekend als Doc Jazz, met songs die vooral over Palestina gaan.

Lees andere stukken van