Voorpagina Ervaringen

Drie zaken op een zalige zondag

Drie zaken die zondag door elkaar heen liepen: Voetbal, trouwen en monniken…

AZ-Ajax

Dolgraag wilde ik AZ-Ajax op de radio volgen bij het NOS-programma ‘Langs de lijn’. Vorig jaar heb ik door weekendwerk zo’n beetje alle westrijden moeten missen. Dit seizoen heb ik maar één wedstrijd kunnen zien in de Arena en één op tv. Het zag er niet best uit. En toch… toch heb ik hoop…

Die Kennedy Bakircioglu ziet er solide uit, Suarez is een vrolijke frits die gekke dingen doet met de bal en Stam blijft een killer. Om maar niet te spreken van Stekelenburg die elke bal uit de kruizing plukt, die een penalty pakt en nog een assist geeft (ook met een uittrap!). Gekkenhuis: na al dat geëmmer, (lees: na een aantal hemeltergend slechte wedstrijden) pakt mijn kluppie drie punten uit een zware uitwedstrijd!

Trouwen

Dat hoorde ik pas achteraf, want ik heb de middag doorgebracht in de moskee met een kersverse Nederlandse broeder en zijn toekomstige aangetrouwde ooms. Ik was gevraagd als, erm… bemiddelaar (dat is geloof ik het woord). Deze jongen is nog niet zo lang moslim, maar wat sneller aangelegd dan ik en inmiddels verloofd met een mooie dame. De familie vond het echter nogal spannend. Ze wisten nog niet zo goed wat ze aanmoesten met een Hollander in ’t kliekie erbij.

Ik ken de familie al enige tijd en had aangeboden een keer informeel langs te komen. Gewoon om het een en ander te vertellen over wat je als poldermoslim allemaal tegenkomt, wat voor ontwikkeling je zou kunnen doorlopen en nog meer van zulke dingen om het wat bekender voor ze te maken.

Want één ding is belangrijk voor de familie: ze willen graag het beste voor hun dochter/nichtje. Je kunt nu eenmaal niet aan de buitenkant zien hoe iemand is. Zeker als je als nieuwe moslim nog heel veel dingen in de islam wilt leren en ontdekken, is het lastig in te schatten voor buitenstaanders hoe serieus iemand is. Ik bedoel maar, je kunt moeilijk iemands bewijs van moslimschap vragen (alhoewel je wel een getuigeschrift in de moskee kunt krijgen). Maar de suggestie alleen, is voldoende om zoveel wantrouwen aan de dag te leggen dat je familierelaties meteen in het begin goed kunt verprutsen.

Echter niet hier: de beide ooms waren heel aimabel en wilden enkel kennismaken met de broeder. Ze wilden vooral weten hoe zijn ontwikkeling als moslim verliep en hoe de relatie met hun nichtje was aangaande geloofszaken. In de woorden van Theo van Gogh: er ontwikkelde zich "een prettig gesprek."

Bij thuiskomst knalde ik meteen mijn tv-radio aan en checkte teletekst en verheugde me op het nieuws dat Ajax gewonnen en Feyenoord verloren had (helaas betekende dat laatste ook dat PSV gewonnen had…grrr…).

Monniken

En ik hoorde nieuws waar ik weer ouderwets kippenvel en respect voor voelde: in Myanmar zijn ongeveer 12.000 mensen aan het protesteren tegen de junta aldaar. Een gevolg van monniken is daar al een paar dagen tegen het militaire regime aan het demonstreren, voor meer vrijheid en democratie. Op de eerste dag ontraadden de monniken nog dat andere mensen zich bij hun aansloten. Mensen in burgerkleding werden namelijk van de mars gescheiden door militairen en kregen flinke klappen.

Inmiddels, alhamdulillah, is de groep zo gegroeid dat hun stemmen door een ieder gehoord worden, zelfs al negeren de staatskranten ze nog. Insha’Allah zal deze maand Ramadan ook voor de inwoners van voormalig Birma het begin van vrijheid betekenen. Zoals ze zelf riepen:

"May we be completely free from all danger, may we be completely free from all grief, may we be completely free from poverty, may we have peace in heart and mind."

Amien! Wat een zondag was ’t mensen, wat een zondag…

Wa aleikoem salaam wa rahmatoellahi wa barakatoe.

Noureddine,
Uw broeder in de mensheid, uw broeder in islam.

postscriptum 27 september 2007 met dank aan Simon: steun deze petitie tegen het legergeweld tegen de oppositie in Myanmar/Birma.

In het jaar dat Elvis stierf, werd Noureddine geboren. Op zijn negende kreeg hij een skateboard. Op zijn 20ste werd hij in Schotland verliefd op boeken. Op zijn 27ste werd hij moslim en vond hij zijn draai. Hij werkt in de gehandicaptenzorg en denkt soms dat hij bijna Arabisch kan lezen maar vraagt dan toch om een klinker. Hij jat de beste grappen van de missus, steun en toeverlaat sinds 2006. Af en toe vertaalt hij wat poëzie omdat het leven dan gewoon beter is.

Lees andere stukken van