Dit artikel verscheen eerder op Top-x
Ik weet nog dat ik op mijn zevende voor het eerst ging vasten. Vasten in de Ramadan was daarvoor nog iets voor grote jongens en meisjes, die het wel aankonden om een hele dag niet te eten. Van twee uur voor zonsopkomst tot zonsondergang. Ik deed altijd wel mee met het ontvasten. Ja, dat was wel weer leuk. Alle kip-tandoori’s en loempia’s werkte ik naar binnen alsof ik thuis kwam van een veldslag, maar ik voelde het langzamerhand opkomen. Het gevoel om ook te kunnen zeggen dat ik had gevast…
Nu, vele jaren later, is het een jaarlijkse periode waar je naar uitkijkt. Ik heb de grappen al gehoord. “Hey, ben je ook met hongerstaking?”, zeggen ze dan. Ik kan daar wel om lachen.
Die vergelijking is zo gek nog niet. Uiterlijk onthoud je je van eten en drinken en het doel erachter is om een verandering te weeg te brengen. In dit geval onthoudt een moslim zich ook van het eten en drinken en wil zichzelf veranderen. Door niet te eten, bijvoorbeeld, weerhoudt een moslim zich van een verlangen, een lust. Het verlangen te eten als je je hongerig voelt. Je wordt als het ware getest op je geduld en controle over lichaam en geest…
Nu klinkt dit natuurlijk allemaal heel braafjes en spiritueel, maar iedereen beleeft het op zijn/haar manier. Voor het gemak presenteer ik u de verschillende soorten Ramadan’ers:
De overenthousiaste vaster: Huppelt om 04.00 uur met de wekker in de hand door het huis om iedereen wakker te maken en het ontvasten gaat met de zonsondergang -tijden van het KNMI.
De zombie: Is tijdens de Ramadan compleet uitgeschakeld en krijgt (door een tekort aan koffie waarschijnlijk) het uiterlijk van een figurant in ‘Thriller’ van Michael Jackson.
De bezinner: Begaat een metamorfose in de Ramadan. Is rustiger, naar binnen gekeerd, bidt veelvuldig en is sterk bezig met contemplatie. De perfecte maand om geld van hem/haar te ‘lenen’.
De Ramadan-Mama: Begint al een week van te voren met voorbereidingen voor de Ramadan: inkopen van vlees, rollen van de loempia’s en invriezen van kebabs. Onmisbaar voor een goede Ramadan. Te vinden in de keuken.
De lifter: “Ach, me hele familie doet ’t en ik kan zelf niet koken, weet je…”
De fijnproever: Deze vast om te ontvasten. Draait overuren in restaurants met vrienden om achterstallig eet-werk in te halen
De netwerker: Is dagelijks aan het rondsurfen op internet zoekend naar de leukste iftars met de meest interessante gasten om zijn contactenkring heftig uit te breiden.
De afvallende (niet te verwarren met afvallige): ontvast met een doperwt en rent naar de weegschaal om het goede nieuws af te lezen. Zelden succesvol…
Ramadan is vooral een maand, waarin je kritisch kijkt naar jezelf en antwoorden zoekt bij jezelf. Iedereen aan te raden in tijden waarin we vooral wijzen naar een ander.
22 Reacties op "Hongerstaking van start"
@ Umar, of andere vasters:
Mooie tekst, geeft leuk inzicht in de verschillende manieren om erdoorheen te gaan. Ook de motivatie / achterliggende (hoofd)reden lijkt enigszins per persoon te verschillen..
Waarom ik reageer is een vraag: je schrijft dat je op je 7e begon, vindt ik best vroeg.
Is er een vaste leeftijd waarop iedereen begint?
Verschilt het per familie, clan oid?
Ik vraag het omdat ik er iets van mee kreeg dat kinderen op de lagere school inderdaad ook massaal meevasten. Dat komt er ook vaak op neer dat ze die maand niet zo goed aan leren toekomen. Hoe ga je hiermee om?
Als ouders of als leraar…
PS Vooral te weinig slaap door Iftars e.d. lijkt slecht te zijn voor hun concentratie, maar weinig/onregelmatig eten in een opgroeiende leeftijd (zeg tot 12) vindt ik ook wel een moeilijke.
@ anderS
De zevende leeftijd gold in mijn geval. Nu weet ik niet of ik toen zeven of acht was en ik weet ook niet of ik de hele maand gevast had of slechts een aantal dagen. Maar het is zeker niet verplicht (of aangeraden) om dan al te vasten. Het is verplicht vanaf het moment dat je een beetje uit je kindertijd bent. Denk aan pubertijd dus.
Dat het effect heeft op je concentratie is heel logisch, de eerste dagen meer dan de dagen erop. Dat geldt niet slechts voor jongeren, maar voor iedereen. Dan komen we terug op het doel achter de Ramadan… sommigen kunnen zonder koffie niet wakker blijven, anderen hebben een rookverslaving, weer anderen moeten genoeg slapen, etc… je leert jezelf af dat je ‘iets moet’ van je lichaam. En je leert jezelf aan dat je daar boven kunt staan.
Dus je punt dat het problematisch is voor kinderen onder 12 deel ik… de Ramadan geldt ook niet voor hen. En dan heb je de overige bekende uitzonderingen: zwangere vrouwen, zieken, mensen op reis, mensen op leeftijd, etc…
@ Umar:
Bedankt,
betekent dus dat je evt. in extreme gevallen wel in discussie kan gaan met een ouder, maar t is lastig.
En heel veel succes met het boven je lichaam staan deze ramadan, het zal je inderdaad sterken.
Leuk stuk!
Jammer alleen dat -zoals vaak in stukjes over de Ramadan- te veel de focus gelegd wordt op het eten/niet-eten aspect, en niet op diepere betekenissen van de Ramadan.
@ Arfan
Volgens mij laat Umar juist die diepere betekenis zien in dit stuk… of mis ik wat?
@5 hij stipt het inderdaad aan:
– …weerhoudt een moslim zich van een verlangen, een lust
– Ramadan is vooral een maand, waarin je kritisch kijkt naar jezelf en antwoorden zoekt bij jezelf.
Echter, ik had hiervan een verdere uiteenzetting gezien in de rest van zijn stuk, in plaats van steeds terug te keren op het eten/niet-eten aspect. Natuurlijk, om de diepere betekenis duidelijk te maken is dit aspect voor de hand liggend als voorbeeld. Echter, ik had daarnaast ook wat meer gelezen over andere voorbeelden, die ook de diepere betekenis van de Ramadan duidelijk maken.
Misschien ging het er om, gewoon een leuk stuk over eten in de ramadan te schrijven. Gewoon een luchtig stuk dus, en geen diepzinnige. En daarom de spirituele aspecten erbuiten gelaten.
That makes me de Ramadan-Mama… ;)
On nee, ik ben een combinatie van de Ramadan-Mama en de Zombie :(
Leuk stuk Umar. Arfan, wellicht komt er een vervolg als we wat dieper in ramadan zitten. Of stuur zelf een stuk in, dat mag vast wel.
Vanavond ga ik insja Allah naar een iftar van de Kamer van Koophandel Utrecht over MVO. Ik zal proberen daar een kort verslag van te maken.
@ Arfan
Dit stuk schreef ik voor Top-x.nl. Ik ken de doelgroep daar niet, dus heb het zo geschreven dat iedereen (ondanks leeftijd, religie en instelling bij het lezen – bv om zich te informeren of te ontspannen) er wat mee kan.
Ik ben al langer aan het denken over een stuk dat de diepte van Ramadan weergeeft en die zal ik inshAllah snel schrijven (mocht ik er aan toe komen). Misschien heb je een boodschap aan het volgende (om je tot die tijd toch te voorzien): http://ramadan.islamic-relief.nl/index.php?option=com_content&task=view&id=17&Itemid=
Ik denk dat de diepere betekenis voor één ieder anders is. Net zoals Umar dus schrijft over de verschillende Ramadan’ers.
Ik zeg weleens op mn werk, de maand Ramadan draait helemaal niet om niet eten en niet drinken. Dat is geen doel opzich, het is slechts een middel. Maar een middel waarvoor dan?
Dit ligt aan jezelf. Gebruik je deze maand om standvastiger te worden in dagelijkse gebeden? Gebruik je deze maand om meer aan liefdadigheid te doen (waar Umar over spreekt in het Islamic Relief stukje) Gebruik je deze maand om na te denken over welke rol de Islam in jouw leven speelt? Gebruik je deze maand om de Koran weer eens uit te lezen? Etc. etc.
As salaam alaikum,
ik zal hier maar reageren, en niet op top-x :P Kvin t hier leuker :D
Je typetjes zijn erg herkenbaar. Wat ik vooral grappig vind, is dat iemand meerdere types kan zijn over de jaren heen. Of, misschien alleen ik ;p
In mijn hele jonge jaren, toen ik niet eens hoefde te vasten, was ik de overenthousiaste vaster :P
Tijdens mijn middelbare school, was ik vooral de bezinner.
Toen ik aan het HBO begon, was ik duidelijk de netwerker, iftars waren toen ook rond een uur of half 5, dus kon je lekker heel het land afreizen met je OV én op tijd thuis zijn : )
Aan de universiteit werd ik de zombie, ja, zeker door het koffiegebrek :\
En nu, nu heb ik al zo lang niet gevast dat ik vergeten ben hoe het ookal weer voelde om die eerste dadel te nuttigen.. Insha’Allah volgend jaar weer een kans voor mij.
Salaam,
Naila
@11: Dank Umar. Ik kijk ernaar uit je (toekomstig) stuk te mogen lezen. En inderdaad een mooi voorproefje dat je geeft via de link.
@12: “Gebruik je deze maand om *na te denken* over welke rol de Islam in jouw leven speelt?”
:o whoaaa, mag dit uberhaupt wel volgens jou?
@Arfan
Ten eerste, ik heb het niet over mijzelf, was in het algemeen bedoeld
Ten tweede, ik begrijp jouw rare reactie niet helemaal
@15
hmmm, als je na gaat denken over (de rol van) de Islam, zal dat per definitie tot vragen leiden. Als je een maandlang (!) gaat nadenken over Islam, zal dat tot vele vragen leiden. Naar ik me herinner, raadde jij het ten strengste af om veel vragen te stellen over de Islam, aangezien dat tot allerlei onbepaald kwaads zou kunnen leiden …
Het was dus enigszins verrassend voor mij deze uitspraak van jou te horen
De nieuwe enquete van Top-X gaat over vriheid van meningsuiting, ook leuk :-) En moeilijk! Sommige dingen kon ik echt niet tussen kiezen…
@Arfan
Helaas zijn mensen toch niet zo makkelijk in hokjes te plaatsen zoals jij ’t zo graag zou zien :)
@18. Ik heb in een andere post aangegeven dat ik het continue spectrum prefereer boven de hokjesindeling. Echter, indien je mijn mening anders ziet of interpreteert, doet daar geen afbreuk aan.
Sterker nog, we kunnen erop voortborduren: Immers, om van een hokjes-indeling tot een spectrum te komen MOET je juist vragen stellen in de marge, m.a.w. vragen stellen die in het grijze gebied liggen tussen de hokjes. En het feit dat het tot dan toe een grijs gebied is betekent per definitie dat een antwoord op die vragen niet eenduidig voor handen ligt. Dit leidt er dan toe dat je dan zelf -of in conclaaf met anderen- een theorie/compromis verzint die dat grijze gebied tracht te verklaren en zodoende bijdraagt aan de vorming van dat spectrum.
Helaas wordt dit vragen in de marge tegenwoordig vaak ontmoedigd, hetgeen ik aan den lijve ondervonden heb ;-)
asalamohaleykom!
Toen ik nog jong was (in die vroegere tijden hahah;) )en graag meevaste net als de grote, op een dag zei ik tegen mn kleine broertjes eet maar voor mij het kan me echt niet schelen later in de avond juist voor het verbreken van het vasten hielp ik mn ma met tafel dekken al die lekkere dingens ik was eventjes vergeten dat ik vaste en stopte ik iets in mn mond en begon toen heel hard te huilen aaaaaaaaaahhh ik heb gegeten en mn ma lachte ga het gewoon uitspuwen.maar ik weet nog steeds hoe het voelde heel erg hoor. ach die tijden….
ik wens iedreen die vast veel stekte en moge Allah ons Imaan vesterken!!
groetjes y
@Zahra: herkenbaar! Ik ben zelf een bezinnende Ramadan-mama, maar na het eten vooral een zombie.
@anderS: ook jouw reactie snap ik goed. Vooral het slaapgebrek nekt kinderen, want ook de kinderen die niet vasten gaan natuurlijk pas na de gezamenlijke maaltijd en het gezellige nakletsen pas naar bed. Ik heb de afgelopen tijd daarom vooral lesgegeven aan (overigens nog niet vastende) oververmoeide gapers…
Hahah… ik sta er ook niet tussen
ik zie er soms alleen wel uit als een zombie :P
Umar welke ben jij zelf dan