Voorpagina Cultuur, Opmerkelijk

Ya Allah! Please Make Me Funny!

Weet je wat het is? Ik doe mijn best, en heel veel van mijn vrienden doen hun best. Maar het zit er gewoon niet in. We just aint funny. Abdulwahid van B. heeft het geprobeerd. Onze mensen van de 1-aprilcommissie hebben het geprobeerd, maar we hebben "het" gewoon niet. Ik zat bijvoorbeeld een keer in de huiskamer van een oudere man met een hele lange baard (Abu Piyer Qartnar) die ons een mop probeerde te vertellen: "Komen een rabbijn, een priester en een imam het café binnen…"

Maar binnnen twee seconden fermenteerde ons radicalcoholpercentage naar de spreekwoordelijke rand van de woedoe-emmer en begonnen we ons af te vragen wat die imam in het café deed! Zoveel alcohol daar, da’s haram broeder! Haram, haram haram! En de wat meer wereldse broeders vroegen zich af wat de rabbijn daar dan deed en of zijn aanwezigheid wel kosjer was? En opeens zaten we middenin een discussie over kosjere wijn en whiskey, of die ene winkel in de Rivierenbuurt echt de enige was die dat verkocht, en waarom het in Gods naam zo vreselijk duur was.

Dus je begrijpt, van die hele mop is niets meer terecht gekomen.

Een andere keer zat ik met wat vrienden en vriendinnen wat pinda’s te eten. En weet je wat nu zo gek is? Niemand van ons houdt van pinda’s, maar in al die andere snoepjes zit gelatine. En gelatine heeft ergens ver in de verte iets met varkens te maken. En we hebben echt geen hekel aan varkens, maar wel als ze aan onze snoepjes hebben gezeten, parbleu!

Dus… Waar was ik? Oh ja, we zijn niet grappig. Echt niet. Tot onze spijt.

Ik heb ook wel eens een zuster gezien die Wiley Coyote van Roadrunner probeerde na te doen. Tja, ik weet het niet: het kwam best overtuigend over, met dat aambeeld en die gierende banden enzo, maar op de een of andere manier ontbrak er gewoon iets. Zelfs al was haar toevoeging van "zietziet" in plaats van "beepbeep" op zich best inventief, met niqaab en al.

Ook zat ik een keer naar Al-Shamshoons te kijken, je weet wel, met Omar Shamshoon en zijn ben hamel van een zoontje Badr Shamshoon. Oewieoewieoewieoewie breek me de bek niet open! Waarom doen we onszelf dit soort dingen aan?! Is er dan echt geen hoop? Kunnen we geen vergiffenis vragen? Misschien moeten we gewoon veel doe’a maken en Allah swt vragen om ons grappig te maken en ons een gevoel voor humor te geven. Amien!

Enkele Noord-Amerikaanse boyos waren ons gelukkig voor en hebben een show in elkaar geflanst genaamd Allah Made Me Funny. Ik heb ze nog niet gezien, maar het is een begin alhamdulillah. Ik denk dat, alvorens we denken aan integratie, participatie, emigratie, immigratie, inspiratie en transpiratie, we ons eerst moeten richten op de goede witz, de superbak en uiteraard het betere gebbetje.

In het jaar dat Elvis stierf, werd Noureddine geboren. Op zijn negende kreeg hij een skateboard. Op zijn 20ste werd hij in Schotland verliefd op boeken. Op zijn 27ste werd hij moslim en vond hij zijn draai. Hij werkt in de gehandicaptenzorg en denkt soms dat hij bijna Arabisch kan lezen maar vraagt dan toch om een klinker. Hij jat de beste grappen van de missus, steun en toeverlaat sinds 2006. Af en toe vertaalt hij wat poëzie omdat het leven dan gewoon beter is.

Lees andere stukken van