Maria. Een jonge Rotterdamse en eigenares van één van de betere kostuumbedrijven in de Randstad: Cucu. Dat doet ze allemaal in haar vrije tijd. Overdag is zij fulltime applicatieontwikkelaar. U heeft het al door, Maria is een succesvolle dame die de wereld op haar blote voeten aankan. Maar ook bij haar geldt dat het leven vol zit met onzekerheden. Ze heeft dat recentelijk nog aan den lijve ondervonden.
Maria heeft zelfgemaakte decoratiespullen opgeslagen in de opslagruimte van een goede kennis. Na een minder prettig incident ontneemt de kennis haar de toegang tot haar spullen. Het is zelfs erger. De kennis verhuist een week later zonder enige berichtgeving. Geshokkeerd, overvallen, en radeloos denkt Maria: ‘Hoe kon dit MIJ overkomen???’
Ze kan die -piep- kennis niet bereiken, noch haar waardevolle kostuums waar ze met bloed, zweet en tranen aan heeft gewerkt. Er is wel een lichtpuntje. Ze heeft zich laten vertellen dat de spullen zijn achtergelaten in het huis, maar zelfs dat lichtpuntje heeft een min punt. Het huis is dichtgetimmerd en rijp voor de sloop.
In het hoofd van Maria vliegen vraagtekens alle kanten op. Of nee, het zijn van die gloeiende gloeilampjes, ze heeft een idee! Maria heeft ergens in het verre verleden een paar lessen kickboksen gevolgd. Ze komt op het geniale idee om met een rake kick de voordeur in te trappen en zodoende haar decoratiespullen te pakken en meteen hard weg te scheuren in haar supersnelle wagen. ‘Ik zal mijn spullen terugkrijgen, al is dat het laatste wat ik doe’, schreeuwt ze uit haar raam op de bovenste verdieping. Als ik haar zo zie dan doet het mij denken aan jankende wolf in het licht van de maan.
Als buitenstaander denk je natuurlijk: ‘Wat een gekke meid, ga gewoon naar de politie!’ Jammer, je hebt Maria zwaar onderschat. Beste lezer, het ligt allemaal niet zo makkelijk, de politie eist eigendomsbewijzen en die heeft ze niet.
‘Maar Maria, je weet toch dat het niet mag? Het is niet jouw huis’, fluistert de engel in haar rechteroor. Dat heeft de duivel gehoord. ‘Nee Maria, niet naar die gek luisteren, hij wil jou niet helpen. Ik wel. Breek gewoon in met een grote koevoet en haal je spullen terug!’ Maria luistert, luistert en blijft luisteren, maar die arme meid weet nog steeds niet wat te doen..
Weet jij het?
Gebaseerd op een waargebeurd verhaal…
10 Reacties op "Een dilemma"
Taart gaan kopen en helemaal alleen opeten. Ik word gelukkig van taart, misschien zij ook.
We kijken allemaal even de andere kant op …
Op de vraag of ik het weet, luidt het antwoord: “Ja ik weet het”! Onze lieve Maria moet niet vergeten haar reflector rode bivakmuts op te doen, zodat menig autochtoon haar niet kan identificeren. Het gaat allemaal goed komen, zolang zij het strategisch aanpakt. Nu zullen jullie denken, wie o wie is deze “G”, die het lef heeft om onze lieve moeder Maria, op het verkeerde pad te sturen? Ze heeft al zoveel moeite om te kiezen tussen de engel en de bengel, die beiden allerlei ideeen in haar oren fluisteren. Tjaa, Maria, jij doet mij ook denken aan jankende wolf…oeps, foutje..EEN jankende wolf in het maanlicht…Huilend en smekend naar de hemel voor een antwoord. Die zal wel snel komen, want ik ken u ooh lieve, kleine Maria..
Oke… het kan aan mij liggen maar het antwoord lijkt mij best makkelijk:
Openbreken die handel !
Het zijn háár spullen, daar heeft ze recht op. Het huis is leeg en klaar voor de sloop. Ze doet niemand kwaad als ze even een deur openbreekt. (Ze doen toch niks meer met het huis). Als ze het niet zelf wil doen kan ze nog altijd iemand betalen om het vóór haar te doen. (Veel contacten hebben is hierbij belangrijk :P )
Nee ik zit niet bij de maffia nee ik heb geen ervaring met zulke situaties :P maar ik denk dat ik het zo zou doen
Astagfirullah nee ik luister niet naar de duivel, wel raar dat ik bijna hetzelfde als de duivel in dit geval zeg… mij lijkt het geen (grote) zonde om je spullen terug te halen… toch?
ja…inbreken!
Toch naar de politie gaan. Aangifte doen van diefstal. Ook als je geen eigendomsbewijs hebt, kun je aangifte doen. Ze moet een zo compleet mogelijke lijst van de spullen maken en getuigen proberen te vinden die ervan op de hoogte zijn dat ze die spullen bij de “vriend” in bewaring gegeven heeft.
Als het eigen creaties zijn heeft ze vast nog wel foto’s of restmateriaal in huis die als bewijs kunnen dienen.
Ik zou pas als allerlaatste die deur intrappen. Het is immers niet eens zeker of haar spullen daar nog liggen.
Het huis staat toch leeg en wordt gesloopt?!?
Lekker die deur intrappen dus! Voorkomt een e.v.t toekomstige woede- aanval naar die vreemde, onbereikbare kennis
We leven in een rechtstaat, wil zij niet strafbaar zijn dat is de enige weg via de politie. Punt, uit. jammer, maar andere weg is er niet.
Bertie en Herman hebben gelijk. Maria heeft te veel onzekerheden als ze gaan openbreken. Zelf de bak in draaien is een reeel risico. Na de aangifte – in overleg met de politie – ook contact opnemen met eigenaar/verhuurder en/of sloper om te zorgen dat die meewerken aan het terughalen van haar eigendommen. Overleg dat politie niet onmiddellijk contact opneemt met de lastige “kennis”, want dat maakt de zaak onnodig ingewikkelder.
Faisal, geef je ff een update als de boel weer een fase verder is?
leuk verhaal
Oplossing:
In Amsterdam zit de kraakbeweging in woningnood…misschien mag maria gebruik maken van hun diensten…ze zijn onder andere gespecialiseerd in booby traps en andere…het zal niet moeilijk zijn voor ze om binnen te komen……ff googlen en je hebt de contactgegevens….succes en vergeet je engelen niet mee te nemen