`Stuur me maar een kritisch mailtje..´ zei Janny Groen van de Volkskrant vlak voordat ze op Hoog Catharijne in het niets verdween. `..Ik zorg er wel voor dat het bij de juiste redacteur terecht komt´, voegde ze er nog aan toe. Hmmm, ik kreeg geen visitekaartje, geen mailadres en ook geen telefoonnummer waar ik ze eventueel op zou kunnen bereiken. Dakannie he, Janny. Als ze me beetje serieus had genomen en hetgeen waarover ze vond dat ik een kritisch mailtje moest schrijven, dan had ze daar toch wel voor gezorgd, dacht ik zo. Ofnie? Oh, wacht ik loop op de zaken vooruit. Ik neem jullie even mee naar eerder op de avond.
Afgelopen dinsdag bezocht ik samen met Gio `Een goede journalist eet halal´ in Utrecht, een initiatief van Wereldjournalisten.nl. Daar kwam ik onze Suzan ook nog even tegen. Een panel van ervaren journalisten (waaronder onze Janny) vertelden over hoe zij berichten over de multiculturele samenleving. De jonge journalisten in spé konden aan de hand van eigen ervaringen advies vragen aan de oude rotten in het vak.
Aan de organisatie viel weinig te verwijten. Okay, de microfoon deed het aan het begin van de avond niet, het beloofde filmpje kregen we maar niet te zien, er was een dikke brom te horen door de speakers toen deze het eindelijk wel deed, maar toen dat ook eenmaal verholpen was ging het eigenlijk alleen maar goed en liep het een klein beetje uit.
Al met al was het een super gezellige en geslaagde avond. In ieder geval niet zo´n avond waarbij het over allochtonen en moslims ging en je met diep teleurstellende gevoelens terug naar huis werd gestuurd. Zo´n bijeenkomst waarbij je later op de avond in bed ligt en de meest foute uitspraak je nog achtervolgt. Zo´n debat waarbij je met een beetje mazzel je aan het eind van die week een beetje over de negatieve stemming heen bent. Zo´n discussie waarbij je jezelf voorneemt nooit meer ergens aan te kloppen zodra je achtergrond of godsdienst de eerste viool speelt.
Nee, verre van! Er hing een heerlijke positieve vibe. Geen strijdlustige, geen vijandige maar ook geen gedwongen kunstmatige joviale sfeer. Oprecht werden de misvattingen besproken, samen met de nare ervaringen, de vele vragen die hieruit rezen en de verschillen tussen het interviewen van allochtonen en autochtonen.
“Doe mij maar een abonnement NRC!” dacht ik toen ik Sjoerd de Jong als eerste hoorde zeggen dat we niet over allochtonen moesten praten alsof we het over de Papua´s hadden. En Sjoerd bleef de hele avond wel sterk in het debat, in tegenstelling tot Maaike van Houten, die vond dat zij van de Trouw ook wel eens positieve berichten had geplaatst wanneer het de multiculturele samenleving betrof. Zo hadden zij onlangs toch maar weer mooi een interview geregeld met één van de weinige allochtonen die een agrarische opleiding volgde. Het applaus wat ze waarschijnlijk verwacht had kreeg zij niet, maar wel veel gelach uit de zaal. De conclusie van de eerste helft van de avond was dan ook dat het eigenlijk helemaal niet zoveel anders is bij een allochtoon dan bij een autochtoon. Beiden vinden journalisten even naar en het is altijd de kunst van de journalist om deze over te halen en te overtuigen.
Na een lange pauze en nog steeds geen filmpje ging de tweede helft van de discussie van start. Janny mocht als eerste vertellen of zij vond dat er de laatste jaren veel is veranderd aan de berichtgeving over de multiculturele samenleving. Met een mond vol tanden en een krampachtig lachje vertelde Janny dat ze de vraag maar gek vond. `Hoezo multicultureel, hoezo berichtgeving? Wees eens duidelijker!´ Na vele pogingen van de gastheer, na vele herformuleringen van de vraag, hielden wij het antwoord tegoed. Dat is best gek dat je deel neemt aan een panel waarbij het centrale onderwerp ´berichtgeving over de multiculturele samenleving´ is en je er geen zinnig woord over hebt te melden. Zo´n vraag had je toch kunnen verwachten en van kilometers afstand aan zien komen? Frappant. Maar lang niet zo frappant als wat mijn oortjes later uit Janny´s mond zouden horen komen.
De discussie ging meer over de gekleurde journalist als onderdeel in een witte redactie. De bekende twistpunten uit het positieve discriminatie geschil passeerden de revue. `Je wilt toch de beste journalist hebben?´ `Wat is de toegevoegde waarde van iemand met een etnische achtergrond nou?´ ´Hoezo wij willen meer allochtonen?´
Trots vermeldde Janny dat zij samen met haar collega´s van de Volkskrant speciaal voor allochtonen een masterclass had georganiseerd waar ze nu druk in de sollicitatieronde van zitten. Honderden brieven kwamen er binnen van allochtonen die hieraan deel willen nemen. Een initiatief wat tot stand is gekomen door de journalisten van de Volkskrant zelf. Zij stonden hun jaarlijkse bonus af en stopten dit in een potje om eens iets aardigs te doen voor de allochtonen. Sorry, maar ben ik de enige die het merkwaardig vind dat je een masterclass aanbiedt alleen aan allochtonen? Is dit niet een manier om te zeggen: `Goed jullie hebben dan wel vier jaar journalistiek gedaan, de studie netjes afgerond, maar in onze ogen kunnen jullie onmogelijk net zo goed zijn als de autochtone journalist.´
Ik sprak Janny aan het eind van het debat hierop aan. Haar wenkbrauwtjes stegen hoog de lucht in ´Neeeee! Het zijn geen afgestudeerde journalisten, het zijn allochtonen die geen studie hebben gedaan.´ Hmmm, okay. Je wilt als krant een duidelijke afspiegeling in je redactie vertegenwoordigen door wat meer allochtonen aan te nemen. Is het dan niet handiger te kiezen voor al die werkloze allochtonen die werkelijk om een baan staan te springen? Die eindelijk op die ene kans staan te wachten?
´Hmmm, ik weet eigenlijk niet of ze gestudeerd hebben. Ik ga er vanuit van niet, maar misschien zitten er ook wel bij die wel afgestudeerd zijn.´ Okay, dan heb ik nog steeds die ene vraag open staan: waarom u vindt dat deze allochtone afgestudeerde journalisten een masterclass moeten volgen, waarom niet gewoon meenemen in een sollicitatieronde. `En de vraag in hoeverre de goed geïntegreerde allochtoon als journalist een meerwaarde in uw redactie is´, voegde Gio er aan toe. `Dat zou wel eens vies tegen kunnen vallen wanneer u een Mohamed aanneemt, maar die dan evenveel van zaken afweet als uw collega´s Hans en Piet. Waarschijnlijk heeft u dan een bepaalde specialist nodig en niet elke allochtoon kan zich een specialist op "allochtonenzaken" noemen.´
Ik stapte niet op haar af om het idee van de masterclass af te schieten, als ik dat had willen doen was ik wel in de zaal opgestaan en had ik het initiatief ronduit racistisch genoemd. Ik koos ervoor haar naderhand hierop met een beleefde toon aan te spreken, maar helaas kreeg ik geen bevredigend antwoord maar een ´stuur me maar een kritisch mailtje´. Een mailtje wat ze dan eerst door moest sturen aan haar collega´s alvorens mij een bevredigend antwoord te kunnen geven.´Zonde van haar bonus´ zei Gio. En zo is het maar net.
Salaam en dikke groeten,
Eighty
Eighty
Eighty is een typische doorsnee Islamitische, Amsterdamse, Marokkaanse, creatieve, niet-rokende, cameraschuwe, technisch opgeleide, dromerige doch nuchtere, niet tegen kietelen kunnende, sociale, olifantengeheugen hebbende, altijd swingende, vaak te late, in opvallende kleuren verschijnende, incapabel autorijdende, openminded, slap lullende, vreemde hoofddoekcreaties dragende, spontane, familie en vrienden liefhebbende, impulsieve, mailende, smsende, bellende, triple choclate believende, altijd tevreden, hulpvaardige, koffieverslaafde, cadeautjes gevende, 1m73 lange, te veel geld uitgevende, geen vlees maar wel vis etende, zonnebloemige, betrouwbare, hiphop freaky, maffe, plaaggeestige, ex-chipsverslaafde, met humor relativerende, Vondelpark wandelende, zelden chagrijnige, filmgestoorde, eigenwijze, kunstzinnige, alleen zilveren juwelen dragende meid, die graag haar gedachtes met je deelt en altijd wel in is voor een goed gesprek.Lees andere stukken van
23 Reacties op "Doe mij maar NRC"
Zou iemand deze post naar Janny willen mailen?
Of je dit masterclass initiatief racistich moet noemen? Ik denk van niet omdat er ook wel bijeenkomsten zijn alleen voor vrouwen die ik dan niet gelijk sexistisch noem. Het ligt aan de onderbouwing van het idee en die is niet in bovenstaand stuk opgenomen. Het is mij ook niet duidelijk in hoeverre Janny initiatiefnemer is.
De suggestie dat een masterclass alleen zou zijn voor mensen die “onmogelijk net zo goed zijn” vind ik ook wat vreemd want de voorbeelden die ik in dit kader kan noemen zijn nu juist voor de bijzonder talentvollen die ver boven het maaiveld uitsteken.
Op de site van de Marokkaanse netwerkorganisatie TANS lees ik dat dat ze een “masterclass” organiseren ´Master of your future´ 6 november j.l. gelanceerd in Felix Meritis te Amsterdam. Deze Masterclass heeft als doel allochtone studenten uit het 3de en 4de jaar van het hoger- en wetenschappelijk onderwijs een betere startpositie te geven op de arbeidsmarkt. Zijn het ook racisten bij TANS ?
Hebben ze bij de Volkskrant en NRC ook zwaargereformeerden van zeg maar SGP signatuur in de redactie zitten? Dit om een afspiegeling van de samenleving te zijn?
Ik denk dat Goddank Trouw dat zelfs niet heeft.
@Simon
Voordat deze discussie een verkeerde wending krijgt: Ik noem het initiatief juist niet racistisch. De bedoelingen zullen ongetwijfeld vast erg nobel zijn. Maar de allochtoon zit niet te wachten op de zoveelste masterclass. De allochtoon wil aan de slag wanneer deze klaar is met studeren. Geef ze een baan om zichzelf te bewijzen alvorens ze op een cursusje te sturen.
Zonder enig besef van Janny (die trouwens niet de initiatiefnemer is, vandaar dat ik maar moest mailen) komt dit zeer beledigend over. Een masterclass voor alleen vrouwelijke journalisten net zo overigens.
Salaam en dikke groeten,
Eighty!
Ik ben het helemaal met Eighty eens. Een opmerking van we willen meer “allochtonen” klinkt een beetje “we willen laten zien hoe tolerant we zijn”. In weze is dat helemaal geen tolerante opmerking. Degene die het best geschikt is voor de baan moet aangenomen worden, ongeacht of die wit, zwart, geel, groen, man, vrouw of onzijdig is. Ook naar leeftijd moet niet gekeken worden. Door een masterclass te organiseren geef je een beetje de indruk van “wij zijn tolerant, want wij geven de allochtonen een kans om bijscholing te krijgen zodat ze net zo goed kunnen worden als wij want ze zullen wel niet alles begrepen hebben tijdens de opleiding journalistiek”. Ik denk overigens niet dat een kritisch mailtje aan Jannie is besteed. Jannie en co zijn waarschijnlijk een beetje te veel met hun eigen, goedbedoelde ideeën bezig. Ik heb overigens wel bewondering voor het feit dat ze haar bonus afstaat om een bijdrage te leveren aan de samenleving, velen zullen dit niet doen.
Is die Masterclass niet elke ochtend rond een uur of 6, fiets verplicht?
Het is niet erg om speciaal een masterclass te organiseren voor allochtonen, mÃts er gebleken is uit eigen ervaring dat allochtonen op de één of ander manier niet door die sollicitatieronde komen. Maar dan moet ook precies onderzocht worden welke capaciteiten ze dan nog missen. Als dit niet het geval is, dan is het wel weer een van de zoveelste zogenaamde ‘liefdadigheids-cursusje’ wat geboden wordt aan die arme allochtoontjes.
“GEEF ze een baan om zichzelf te bewijzen alvorens ze op een curusje te sturen.”
een baan geef je niet ( ja in een sociale werkplaats) Eeen baan krijg je door eigen inzet en doorzettingsvermogen, misschien eerste ddor een stap lager te beginnen, Een goed baan in Nedrland verkrijg je door eigen inzet en wordt je niet gegeven!!!
@Vele
Waarom spreken we dan van een werkGEVER? :P
Maar dat is ook wat ik bedoelde, hoor.
Salaam en dikke groeten,
Eighty!
@Eighty, je suggereert wel degelijk in je artikel dat het initiatief racistisch is. Ik vind het prima als jij niet zit te wachten op zo’n initiatief maar dat is dan blijkbaar anders bij TANS die ook dergelijke masterclasses organiseren. Ik denk dat dergelijke initiatieven hebben te maken met positieve discriminatie in een arbeidsmarkt waarin allochtonen (bewezen) worden achtergesteld. Dit soort projecten proberen daar iets aan te veranderen. Maar ik kan mij wel voorstellen dat positieve discriminatie je een ongemakkelijk gevoel geeft. Toch ontbreekt mij te veel achtergrondinformatie om er een oordeel over te hebben.
# Oussama
Als ze iets aan capaciteiten missen moeten ze bij de school aan de bel trekken zodat men voor- of tijdens de studie op deze punten bijgeschoold kan worden. Ik denk dat dit op de lange termijn meer opleverd dan de liefdadigheidscursus die ze nu aan het organiseren zijn. Op de korte termijn zou je de beste persoon aan moeten nemen. Is er een allochtoon die een paar capaciteiten mist maar wel een groot aantal pré’s heeft kan men die aannemen op de voorwaarde dat hij/zij een cursus volgt om het nodige bij te leren. De kosten kunnen bijvoorbeeld door de werkgever worden gedragen terwijl de werknemer studeerd in zijn vrije tijd. Op cursus sturen is ook wat men met autochtone werknemers met een gebrek aan kennis doet.
Dit is een problematisch onderwerp. Enerzijds wordt gesignaleerd dat er te weinig allochtoon talent wordt aangenomen. Anderzijds wordt gesteld dat niet de allochtoon, maar degene met de beste kwalificaties moet worden aangenomen. Als redacties geen afspiegeling van de samenleving zijn, kan dat twee oorzaken hebben. Of er zijn te weinig getalenteerde journalisten met een niet-Nederlandse achtergrond, of er wordt gediscrimineerd. Is er tijdens het symposium duidelijk geworden wat er aan de hand is? Bij regionale dagbladen zie ik overigens wel steeds meer buitenlandse namen opduiken. Mijn vermoeden is, dat we te maken hebben met een eerste generatie afgestudeerde journalisten die nu bij de regionale dagbladen aan hun eerste baan zijn begonnen, waarvan er enkelen, nadat die daar voldoende ervaring hebben opgedaan, naar de landelijke dagbladen zullen doorstromen. Ik kan mij sowieso voorstellen dat landelijke bladen liever ervaren mensen uit de regionale journalistiek aannemen dan groentjes die net van het hbo afkomen. Overigens lijkt een allochtone collega mij wel voordelen bieden omdat die zich toch beter in het allochtone milieu kan verplaatsen en als vraagbaak kan fungeren, hoewel ik er – als ik zelf allochtoon was – vast snel genoeg van zou krijgen om alleen maar over allochtone onderwerpen te schrijven. Allemaal nogal gecompliceerd dus. Waarschijnlijk valt niemand echt iets te verwijten en lost de situatie zichzelf binnen enkele jaren gewoon op.
@Simon
Even mijn laatste reactie, ik reageer namelijk in regel niet. (Drukke baan! ;) )Tenzij ik merk dat er iets gesuggereerd wordt wat ik niet heb geroepen. Zoals nu het geval is.
Uit mijn stuk: “Ik stapte niet op haar af om het idee van de masterclass af te schieten, als ik dat had willen doen was ik wel in de zaal opgestaan en had ik het initiatief ronduit racistisch genoemd.”
A) Als de Volkskrant goede redenen kan aanvoeren om een masterclass gericht op allochtonen aan te bieden, zou ik graag willen weten wat deze zijn. That’s all.
B) Als ik het vermoeden had gehad dat er een racistische gedachtegang schuil ging, dan had ik niet het fatsoen getoond om haar naderhand hierop aan te spreken. Nee, dan had ik Janny het kritiek van het publiek niet willen sparen. Ze bedoelen het juist niet racistisch, dat weet ik zeker.
En dan kan je het alsnog anders willen interpreteren en er een andere invulling aan geven, maar dat is dus niet wat ik met bovenstaande quote bedoelde.
Salaam en dikke groeten,
Eighty!
# Simon
Het is inderdaad bewezen dat allochtonen vaak gediscrimineerd worden. Maar een overgroot gedeelte van de allochtonen wil niet gediscrimineerd worden, ook niet positief. Hun eis is gelijke rechten, ook recht op werk. Ze zijn ook aan bereid om aan hun plichten te voldoen. Ik vind dat een hele redelijke eis. Positieve discriminatie leid vaak tot irritatie bij de autochtonen en dat is vaak ook goed te begrijpen. Als je solliciteerd naar een baan en die gaat naar een ander, niet omdat hij beter geschikt voor de baan is maar omdat hij een andere etnische achtergrond heeft dan brengt dat irritatie met zich mee. Daar zitten de allochtonen ook niet op te wachten. De veranderingen die men met positieve discriminatie te weeg brengt zijn niet alleen positief.
#9 Eighty!
Grapjas !!
Zijn vacatures waar gesteld wordt dat er voorkeur ( bij gebleken geschiktheid) aan een vrouw of allochtoon wordt gegeven dan ook rascistisch?
Beste Luitjes,
Ik sluit mij geheel aan bij wat Sander schreef echter met de volgende toevoeging. Men moet geen positieve discriminatie toepassen maar er wel voorzorg dragen dat iedereen in Nederland ongeacht afkomst en sociale klasse zijn/haar talenten ten volle kan ontplooien. Niet iedereen heeft hoog opgeleide ouders en komt uit een welvarend nest dat geldt voor de meeste allochtonen maar ook voor een groot deel van de autochtone bevolking. Daarom moet men in Nederland er zorg voor dragen iedereen in Nederland iets kan bereiken met zijn/haar talenten echter zonder daarbij zoiets als positieve discriminatie toe te passen. Slecht barrières die mensen hinderen hun talenten te ontwikkelen maar daarbij moet het blijven. Dat is zowel in het belang van het individu als het land zelf.
Meritocratie (vrij vertaald: geregeerd door degenen die het verdienen) is een maatschappijmodel waarbinnen de sociaal-economische positie van elk individu alleen bepaald wordt door zijn of haar talenten en verdiensten (merites). Factoren als afkomst, grond- of geldbezit, ras en geslacht mogen daar (in principe) geen rol bij spelen.
Met vriendelijke groet,
Mohammed
@Sander, “bij gelijke geschiktheid geven wij de voorkeur aan een vrouw” zal je ook vaak bij advertenties hebben gelezen. Dat is een vorm van positieve discriminatie waar ik geen bezwaar tegen heb als in een bedrijf 90% mannen werken. Idem wat betreft allochtonen. In de USA is wetgeving waarin geformuleerd staat dat het personeelsbestand van een bedrijf een afspiegeling dient te zijn van de bevolking. Het woord allochtoon bestaat er echter niet. Maar als (bijvoorbeeld) in een bedrijf met 100% blanken de personeelsmanager steeds blanken geschikter voor een functie vindt dan zwarten dan mag je je ook vragen gaan stellen bij kwaliteit van de selectie-eisen.
@Simon: het zinnetje wat je tussen haakjes zet is nu juist de crux van het verhaal: bij gebleken geschiktheid!
Wat ik als lezer wil zeggen is, dat wat ik op wijblijvenhier.nl lees …tig keer beter is dan wat ik in al die landelijke dagbladen lees.
volgens mij zijn jullie, nu al, hele goede journalisten.
Ik wilde hierbij aan de schrijver van dit artikel even duidelijk maken dat hij/zij waarschijnlijk uit ontwetend een hele volk diep heeft gekwets!!!!!
Namelijk in een stuk tekst wat zij heeft geciteerd na alinea 5.
———————————————————–
“dat we niet over allochtonen moesten praten alsof we het over de papua’s hadden”
————————————————————
Een voor de duidelijkheid, ik ben een Papua.
Het maakt niet uit in welk context je dit leest het blijft Zeer kwetsbaar.
Dit is absoluut niet gepast dat je zoiets opshrijven uit wetenheid!!
met vriendelijke groeten Mansorak.
Het grote probleempunt is dat er voldoende allochtone journalisten zijn. Kijk maar naar de groei van bladen die zich richten op een speciale groep zoals MZine (met een redactie van vooral Marokkanen), Contrast, Sen omroepen zoals de NIO of NMO en niet te vergeten de meest diverse redactie van NL, FunX.
De vraag die kranten zich moeten stellen is dus ook niet ‘waar zijn de zwartjes?’, maar ‘waarom zijn wij niet populair bij deze groep?’. En dat antwoord is vaak dat ze als krant of vijandig zijn (Telegraaf, Trouw en Volkskrant met de cartoonhype) of de doelgroep niet aanspreken (AD en in mindere mate NRC, die toch het imago heeft de krant voor intelectuelen te zijn met zwarte brillen en baardjes).
Daarom scoort FunX wel (doelgroep, jongeren in de randstad) of een blad gespecialiseerd op 1 groep zoals Sen (doelgroep, mediterane vrouwen).
De kranten hebben dat door maar denken het op te kunnen lossen door maar iemand uit de ‘allochtone’ groep een baan te geven. Maar dat is echt debiel. En juist die simpele houding van, het is 1 groep die elkaar allemaal kennen en allemaal hetzelfde wilde horen dus zolang we 1 iemand uit die homogene groep een baantje geven komt het ook wel goed.
Je moet gewoon weten wat er speelt in een bepaalde groep en daar speel je dan op in. Een simpel voorbeeld is het concert van Tarkan in Nederland. Grote Turkse ster komt naar Nederland, kranten besteden er aandacht aan en Turkse tienermeisjes kopen de kranten om de artikelen uit te plakken of on-line te zetten.
Een serieuzer onderwerp is bijvoorbeeld de berbers in Marokko. Daar is voldoende over te vertellen, NRC heeft daar aandacht aan besteedt. En je ziet gelijk dat er op internet over gesproken wordt, dat een artikel wordt ingescaned en wordt uitgewisseld.
Zo speel je in op de interesses van de groep die je wil bereiken. En zal je vanzelf een betere naam bij die groep krijgen, omdat ze je krant gaan lezen. Ze raken bekend met de krant en als ze journalistiek gaan studeren, zullen ze ook eerder gaan solliciteren bij hun favoriete krant. Want dat is simpele logica, je gaat solliciteren bij een werkgever die jou interessant lijkt.
En zo verschillen de ‘zwartjes’ dus helemaal niet van de ‘normale’ mensen. Waardoor al die goedbedoelde plannetjes, nergens op slaan en geen enkel probleem op zullen lossen.
Gio, ik ben het niet helemaal met je eens. Ik denkt toch dat de grote dagbladen wachten totdat die allochtone journalisten meer ervaring hebben. Achtergrondartikelen voor een helder afgebakende doelgroep schrijven voor Sen of MZine is toch wat anders dan dagelijks nieuwsberichten over een breed scala aan onderwerpen schrijven voor een landelijk dagblad. Wat NIO en NMO betreft weet ik dat het aantal allochtonen dat daar werkt ook erg beperkt is. Ik heb een aantal keren aan een uitzending meegewerkt en merkte dat die programma’s toch grotendeels door autochtone, niet moslimmedewerkers werden gemaakt. Kennelijk hebben ook zij moeite voldoende gekwalificeerde allochtone medewerkers te vinden.
@Hendrik Jan:
Wachten op meer ervaring? De Volkskrant biedt een cursus aan voor allochtonen die nog niet eens ervaring hebben met de journalistiek.
Hoe moeilijk is het om gewoon iemand weg te kopen bij een blad als Contrast. Kustaw Bessems is bijvoorbeeld een ‘allochtone’ journalist die het heel erg goed heeft gedaan bij Trouw en genoeg opviel waardoor hij een van de eerste was die werd aangetrokken door het dagblad De Pers.
De grote kranten zitten helemaal niet te wachten en nemen gewoon genoegen met minder goede journalisten puur omdat het allochtonen zijn. Terwijl er goede journalisten rondlopen.
Ik heb zelf bij de NIO gewerkt. Volgens mij werken er drie Nederlanders nu, waarvan eentje berkeerlinge is. En als ik het me goed herinner vier Marokkanen, drie Turken, een halfbloedje en een Tunesiër. Hoe het zit bij de NMO weet ik niet, maar ze hebben volgens mij in ieder geval drie Marokkanen.