“Gaddafi is not perceived as a dictator in the Arab world”
“He is the longest serving head of state in the region, and in the Arab world, that counts … I share the conviction that France has to talk with everyone while standing firm on the values it holds.” – Sarkozy
"Politics is supposed to be the second-oldest profession. I have come to realize that it bears a very close resemblance to the first." – Ronald Reagan
Er zijn goede en slechte dictators. Goede dictators zijn zij die kowtowen voor het Witte Huis en haar onderaannemers, bereid zijn op alles ja en amen te zeggen en hun grondstoffen te verkwanselen voor een appel en een ei. Zij worden beloond met staatsbezoeken en gefêteerd met uitnodigingen voor tegenbezoeken. Wanneer ze op bezoek komen wordt de rode loper uitgerold en geen verzoek van de heren dictators of er wordt aan voldaan.
Wie kan het wat schelen dat er duizenden mensen zijn/worden gedood, gemarteld, vervolgd en onderdrukt door deze heren. Democratie? Mensenrechten? Vrouwenrechten? Vrijheid? Etc. Ach, een kniesoor die daar oplet men moet niet op alle slakken zout willen leggen. Bondgenoten hoort men niet lastig te vallen met zulke kleinigheden vooral niet als ze te gast zijn. Dat bederft alleen maar de sfeer tijdens die exquise diners en zaken (wapen)deals.
De slechte dictators dat zijn de dictators die niet kowtowen voor het Witte Huis en haar onderaannemers, die niet op alles ja en amen zeggen en hun grondstoffen zo duur mogelijk willen verkopen. Zij worden beloond met bedreiging, sancties, VN resoluties en als het eventjes meezit een regelrechte invasie. Want het kan toch niet zo zijn dat deze heren hun volkeren onderdrukken en de mensenrechten schenden! De internationale gemeenschap – lees: Het Witte Huis en onderaannemers – moet ingrijpen en zo krachtdadig mogelijk. Over mensenrechten en fundamentele vrijheiden valt niet te marchanderen!
Ik kreeg braakneigingen toen ik afgelopen maandag een glunderende Sarkozy de clown Qadaffi zag verwelkomen op het Élysée. Arabische dictatuur en Westerse hypocrisie bijeen voor een onderonsje. Dé Sarkozy, die Tariq Ramadan de les las over mensenrechten een paar jaar geleden, fel gekant is tegen de toetredding van Turkije tot de Europese Unie, want dat land is niet westers genoeg en neemt het niet zo nauw met de normen en waarden die ons zo dierbaar zijn in Europa, continu waarschuwt voor de dreiging van Iran en zijn afschuw uitspreekt over de schending van de mensenrechten en fundamentele vrijheden in dat land. Dé principiële Sarkozy fel in zijn verdediging van scheiding kerk en staat, voor vrouwenrechten en de hijab moet uit het publieke domein worden verbannen. Die Sarkozy schudt nu de hand van een dictator die al bijna veertig jaar zijn volk onderdrukt en wiens regime lak heeft aan alle normen en waarden die Sarkozy zo “dierbaar” zijn.
Heel ver weg in Afghanistan en Irak voert men oorlog om daar democratie en vrijheid te brengen en thuis ontvangt men lui die niets moeten hebben van democratie en vrijheid met alle egards. Een moreel onhoudbare politiek die gezorgd heeft voor veel ellende en nog meer ellende zal veroorzaken in de nabije toekomst. Niet dat Sarkozy&Co daar wakker van liggen want zij hebben elk moreel besef allang verloren. Anderen mogen gerust het gelag betalen van hun kortzichtige politiek zolang zij maar de winsten opstrijken.
Tijdens een top van de Arabische Liga die haastig bijeen was geroepen te Cairo, gedurende de oorlog aan de grens tussen Libanon en bezet Palestina in 2006, liet het regime in Cairo eventjes de teugels vieren bang als het was, dat de boel zou ontploffen gezien de woede van de mensen. En zo kon het gebeuren dat er tijdens die nutteloze praatsessies van de Arabische Liga, burgers in Cairo met regelmaat de straat opgingen om hun ongenoegen te uiten over de ruggengraatloze houding van de heren dictators. Eén van de demonstranten voerde een Palestijnse vlag mee met het volgende opschrift in het Arabisch:
Heren hoogheden, excellenties en majesteiten itfoeeeeee.
Het laatste woord is een Arabische krachtterm die wordt begrepen van Rabat tot Bagdad en in Amsterdam en verre omstreken. Tfoeeee is iets of iemand bespuwen zonder daadwerkelijk te spugen om zo je gal te spuien. Ik zou aan het opschrift van deze Egyptenaar alleen nog willen toevoegen: En dit geldt ook voor lui zoals Sarkozy!
Mohammed Boubkari
Mohammed is: Een Man (althans als men dat woord slechts als geslacht opvat), een Moslim (in hart en nieren totaal, echter in daad maar mondjes maat), een Maliki (maar tot zijn schande moet hij bekennen al-Muwatta nog nooit gelezen te hebben), een Afrikaan, een Noord-Afrikaan, een Maghrebijn, een Berber/Amazigh, een Riffijn, een Ayzenay, een Aqarou3, een Arabier (in culturele zin), een Westerling, een Europeaan, een Nederlander, een Hollander, een Zuid-Hollander, een Leidenaar, een Voorschotenaar, een Vlietwijker.Lees andere stukken van
14 Reacties op "Een dictator op de thee!"
Je neemt me de woorden uit de mond. Je hebt de realiteit in een notendop samengevat. Blijkbaar hebben belangen meer prioriteit t.o.v. democratie, mensenrechten etc. De mate waarin Westerse landen met dubbele maten meten is dubieus to say the least. Aan de ene kant worden er lucratieve militaire deals gemaakt met onethische dictators, en aan de andere kant worden er sancties toegepast waar de menigeen de dupe van wordt. Allemaal onder mom van zogehete democratie en vrijheden. Arm, divide and conquer is het principe hier. Saddam ring any bells? De oorlogen in Irak en Afghanistan zullen toch wel weer d.m.v. belastingcentjes van de brave burgers bekostigd worden. De Franse hebben een deal van 10 á 14 peperdure Rafale gevechtsvliegtuigen, 8 á 12 Tiger gevechtshelikopters, twee naval patrol boten en een x aantal Airbus A350 XWB voor een absurd bedrag weten los te weken. En dan maar de morele pastor uithangen, en iedereen de les voorlezen..
Afgelopen weken las ik het prachtige boek “Niemandsland” van Hisham Matar over het brute regime van Khadaffi gezien vanuit de ogen van de hoofdpersoon; de jongen van 9 jaar wiens vader wordt opgepakt en gemarteld. Uiteindelijk leidt het tot verbrokkeling van de familie. Het boek won vele prijzen en iemand zou het op dienen te sturen naar Sarkozy. Maar ik las in de krant al termen als ‘Realpolitik’ als het om deze franse president gaat. Het is wel veelzeggend dat ook binnen zijn eigen regering veel weerstand tegen deze politiek is.
Mensenrechten?…deze komen ter sprake als het het zakendoen voor het westen niet vlot….maw menserechten is een middel …en ja…alle middelen heiligen het doel…welk doel? het khalifaat der westerlingen
salaams Khalid
Ik deel je verontwaardigng Mohammed, al behoorlijk lang voor wb de hypocricy van het Westen en de slaafslheid van de Arab regimes. Als je van iemand wilt weten hoe het is om pawn te zijn, vraag het de Palestijnen. Die Egyptische banner/slogan werd laatst weer uit de kast gehaald, nl mbt de vreselijke, tenenkrommende, aan walging grenzende poppenkast in Annapolis. Eigenlijk is Annalpolis nog vele malen erger dan het Khaddafi/Sarkozy onderonsje…
Gegroet,
Miriyam
Ons koningshuis onderhield ook vriendschappelijke relaties met dubieuze staatslieden. Wat te denken van wijlen prins Bernhard, die op berenjacht ging met Nicolae CeauÅŸescu.
Tolstoi schreef er al over in Oorlog en Vrede: op het slaveld veloren soldaten hun leven terwijl op het hoogste niveau- in adellijke kringen- gezellige onderonsjes en feestjes werden gehouden.
De verontwaardiging hierboven is natuurlijk prima maar het is niet iets specifieks van het westen. Het is iets van alle tijden en windrichtingen. Je vindt het in Afrika, in de USA, in Europa en in Azië. Maar dat maakt het alleen maar erger.
Ik las eerst dictator op dictee! :p
@ Bart
Hij heeft vroeger vast zijn best gedaan op school! :-/ Hij schijnt ook- anders dan Bush- een enorme dossier kennis te hebben. Een machtswellusteling/streber die de touwtjes stevig in handen wil houden. Dit soort poltieke dieren hebben volgens mij automatisch respect voor elke dictator die zichzelf weet te overleven. :-(
aan #8 Piet
” Een machtswellusteling/streber”
Een erg gemakkelijk oordeel als je hiermee Sarkozy bedoelt. Een persoonlijk zeer ambitieuze man, niet vrij van opportunisme, maar dat is niet hetzelfde. In een aantal opzichten een zeer competente man, al kan ik niet alles wat hij doet bewonderen, bijvoorbeeld niet deze ontvangst van de weerzinwekkende Quadaffi…
@ Peter B.
Dat is inderdaad gemakkelijk: de man heeft immers al een reputatie opgebouwd. Zijn vijanden noemen hem ook wel de kleine Napoleon. Maar kundig is hij zeker….
Het is maar vanaf welk perspectief je hem bekijkt. Zijn fans denken natuurlijk weer heel anders over zijn ongebrijdelde dadendrang.
Volgens mij was wijlen Arafat vaak genoeg bij allerlei hoge Nederlanders op de thee.
Kortom, als je principieel over mensenrechten gaat doen, kan je met *geen enkele heerser* uit het midden-oosten praten.
@ JFK
Arafat was een heel ander verhaal! Je kunt heel veel kritiek leveren op Arafat, maar hij was een leider die onder extreme omstandigheden tegen een bezettingsmacht vocht en dan gelden al snel andere regels!
Maar ik ben het met je eens…ook met de Hamas zou gesproken moeten worden ;-)
Zeker gezien het feit dat zij op democratische wijze verkozen zijn, maar dat is off topic.
Die eeuwige leiders en hun dubieuze, opportunistische manier van doen… zelfs Nederland, demokratische staat waar de mensenrechten hoog staan, doet mee aan de illegale invasie van Irak…
Die ingewikkeldheid creëert weer een sterke vraag naar politici die de wereld simpel weten voor te stellen, maar op hun beurt ook weer een eigen agenda hebben.
Ik ga in een hutje op de hei wonen
#13 Edwin: Ik ga wel met je mee…