Voorpagina Algemeen

‘Ied el-Masieh Mubarak!

"Dit land van God kan niet voor sommigen een land zijn van leven en voor anderen een land van dood, uitsluiting, bezetting en politieke gevangenschap"

– Michel Sabbah, de rooms-katholieke patriarch van Bethlehem.

Het Islamitische offerfeest is amper voorbij en Kerstmis is al aangebroken. Voor veel mensen op deze aardbol is kerstmis een tijd van familie, feest en gezelligheid, maar ook een tijd van reflectie en bezinning.

Rond Kerstmis doen zich, behalve allerlei rituelen in kerken en huiskamers, ook verschillende rituelen voor op politiek niveau. Zo zijn er vele politiek gekleurde kersttoespraken.

Een groep Islamitische geleerden in het Midden-Oosten kwam met een Islamitische kerstgroet gericht aan alle christelijke buren op deze aardbol. Ze gaven tevens aan graag op de uitnodiging tot dialoog van Paus Benedictus XVI in te gaan.

Paus Benedictus XVI kwam met de ‘blijde’ boodschap dat het voor christenen een plicht is mensen te evangeliseren (kerstenen). Dat voorspelt nog een ‘vruchtbare’ dialoog met de moslimgeleerden!

"The evangelizing mission of the church is the answer to the cry ‘Come, Lord Jesus!’ which runs through salvation history and that continues to rise from the lips of believers,"

Michel Sabbah, de katholieke patriarch van Bethlehem ziet meer in een politieke oplossing dan in het kerstenen van de heidenen als een oplossing van de benarde situatie van de Palestijnen in de bezette gebieden.

"Dit land van God kan niet voor sommigen een land zijn van leven en voor anderen een land van dood, uitsluiting, bezetting en politieke gevangenschap"

Onze koningin kon natuurlijk niet achter blijven en kwam moedig met een maatschappij-kritische kersttoespraak waarin de centrale waarden van kerstboodschap terugkwamen: verdraagzaamheid, saamhorigheid en solidariteit met de zwakkeren.

"Naast gevaarlijk generaliseren is er nóg een ontwikkeling die onze maatschappelijke verbondenheid bedreigt. Individualisering die doorslaat naar puur egoïsme doet afbreuk aan het algemeen belang. Als we het zicht verliezen op wat ons allen tezamen aangaat, ondermijnen wij onze samenleving"

"Een maatschappij die in zichzelf is gekeerd, sluit ook de ogen voor de wijdere wereld, ontloopt verantwoordelijkheid voor gerechtigheid en miskent de noodzaak tot solidariteit." 

Rond deze tijd breekt in geseculariseerd Nederland soms ook de discussie los over de vraag in hoeverre het Kerstfeest werkelijk een christelijk feest is. Het is duidelijk dat veel elementen, van de kerstboom tot de datum van 25 december, een heidense oorsprong hebben maar in hoeverre heeft Kerstmis een christelijke of heidense essentie? In andere woorden: is Kerstmis een gekerstend heidens feest of is kerstmis een ‘verheidends’ christelijk feest?

Wie zal het zeggen? Wat is de essentie van kerstmis (Christus-mis)? Is dat de essentie die de kerk erin ziet of de essentie die de mensen, christenen of niet-christenen, er zelf aan geven anno 2007? Daar is denk ik geen eenduidig antwoord op te geven. Het antwoord op deze vraag is persoongebonden, afhankelijk van de geloofsovertuiging van het ‘beestje’. Wel grappig om te zien dat mensen die een aversie tegen het christendom hebben, juist de heidense oorsprong benadrukken terwijl ze verder niets met de heidense Germaanse Europese godsdienst hebben. Dit doen ze denk ik dan ook meer onder het mom van "De vijand van je vijand is je vriend".

Hoe dan ook, christenen en ‘heidenen’ die dit feest vieren, ik wens jullie een:

‘Ied el-Masieh mubarak!

Gezegend Kerstfeest!

Kamel Essabane is het stilste jongetje van de klas dat toch begon te praten en zijn klasgenoten soms hard aan het lachen wist te maken. Hij overwon zijn angsten en maakte van praten voor groepen zijn beroep. Doordeweeks loopt hij met de pet op van docent islamitische godsdienst rond op een hogeschool en voorziet hij tevens diverse scholen van advies als onderwijsbegeleider identiteit en levensbeschouwing. Ook vertelt hij soms filosofische verhalen aan het Fahm Instituut. Af en toe plaatst hij vanachter zijn laptop in alle stilte een ernstige tekst op het net. Misschien dat iemand het leest.

Lees andere stukken van Kamel