Voorpagina Ervaringen

Treindisco? Nee danku!

Tijdens mijn dagelijkse treinreis tussen Eindhoven en Utrecht maak ik van alles mee. Gedurende vijftig minuten word ik getrakteerd op allerlei grappige situaties. Iemand die z’n levensverhaal op een niet al te zachte toon door de trein verspreidt, voetbalhooligans die minder aardige leuzen schreeuwen, oude mensen die rochelend hoesten, smekkende frieteters en ga zo maar door.

Doorgaans is het erg fijn om in de trein even een krantje of een boek te lezen, totdat die rust ineens wordt verstoord als 50 Cent keihard achter je schalmt.

Met alles wat in mijn eerste alinea staat, kan ik wel leven. Omdat het eens in de zoveel tijd voorkomt en ik het dan, gepaard met veel gelach, kan navertellen. Maar het opzetten van muziek is een steeds vaker voorkomend fenomeen en het is bloody irritating! Godzijdank hebben we oordopjes uitgevonden. Staan die vaak nog te hard (is ook mee te leven) dan worden ze nu door sommigen onnodig gevonden. Rest mij de vraag: Why o why?

Alle reizigers worden namelijk getrakteerd op een rijdende disco in koeienlandschap. Doorgaans is het ook nog verschrikkelijke muziek zoals bubbling, rap of trance. Dat is dus het grote nadeel van een mobieltje waar een mp3 speler op zit. Alle treinreizigers kijken elkaar wanhopig aan of proberen het op te lossen door smerig te kijken naar de persoon die keihard muziek heeft opstaan. Tevergeefs…

Ik hou totaal niet van vechten en ruzies, maar het idee dat ik zo iemands mobieltje afpak, op de grond smijt en het met een dikke naaldhak (ik draag niet eens hakken) kapot trap, zorgt er tijdens zo’n situatie toch voor dat ik ondeugend moet gniffelen.

Laatst zat ik met een vriendin in de trein van Den Haag naar Rotterdam en belandden alweer in de treindisco. Ik kon het niet laten: “Ja hoor, daar gaan we weer!” Het gesprek van de jongen die het hard had opgezet en zijn vriend ging zo ongeveer:

Eerste Gast: Ey man, laatst zei zo een man tegen mij: “Wil je die muziek uitdoen?” Ik keek hem zo vies aan, ik zei zo: “Waar bemoei jij je mee, dat maak ik zelf wel uit” weet je.
Andere Gast: Ja man die mensen moeten zich er niet mee bemoeien.
Eerste Gast: Ik wilde hem op z’n bek slaan die %#$@!. Hoezo zegt hij dat?

Mijn vriendin en ik keken elkaar zwaar geïrriteerd aan, maar moesten stiekem ook wel lachen om het ‘machogesprek’ dat nog een tijdje doorging. Ach wat moet je er ook mee. Zucht…