Enkele weken geleden overleed Gerrit Komrij, een man wiens boeken ik weleens heb zien liggen. Een mans wiens naam iedereen wel heeft gehoord. Zijn dood kreeg veel aandacht, menig BN’er klom in de pen. Maar mij deed het niet zoveel, de dood is immers een formaliteit. En ik kende hem niet, zoals anderen hem kenden.
Maar terwijl de dood overal is – altijd is – en tot onverschilligheid kan leiden: komt hij nu wel heel dichtbij. De dood van Ikram heeft mij zo intens geraakt. Ik kende haar niet, wist niet van haar bestaan af, maar voel wel de leegte die ze heeft achtergelaten. Ik lees verder dat ze jong, ambitieus en geliefd was. Marokkaans, Nederlands en Amsterdams. Met een vakantie naar Marokko in het vooruitzicht, stierf ze. Plotseling. Met de laptop op haar schoot.
Abdelkarim El-Fassi
Abdelkarim. Voormalig hoofdredacteur van Wijblijvenhier.nl. Documentairemaker. Is geboren in de Zeeuwse contreien en wist al op vroege leeftijd dat het boerenleven niet voor hem was weggelegd. Hij besloot om zijn hooivork aan de wilgen te hangen, de koeien vaarwel te zeggen en zijn geluk te beproeven in Rotterdam. Hij studeerde Nieuwe Media aan de Universiteit van Amsterdam, was als journalist werkzaam bij de VARA, columnist voor KRO Hemelbestormers en Joop.nl, praat graag tegen vreemden, schaamt zich slechts voor zijn tenen en hoopt dat zijn levensmotto ooit de geschiedenisboeken ingaat: "Als je een geit een jurk cadeau geeft, weet je nooit wat er gebeurt"Lees andere stukken van Abdelkarim
14 Reacties op "In Memoriam: Ikram Akachaou Achaffaye (1988-2012)"
ook ik kende haar niet, maar voel het verdriet.
zonde.
Ik kende haar niet persoonlijk maar ben desondanks getreurd door haar overleiden.
Net als velen las ik ook (onbewust) haar artikelen.
Een Moslima, een Marokkaanse , een vrouw die vele mensen bereikten met haar artikelen. Ongeacht de inhoud van haar artikelen kon je niet om haar heen.
Een boegbeeld en tegenlicht voor een deel van de samenleving die angst krijgt ingeboezemd vanuit de politiek en de media met als rode draad dat Moslims niet deugen en hun vrouwen onderdrukken en Marokkanen zich alleen bezig houden met geiten.
Een tegenlicht die de samenleving zeer hard nodig had en helaas niet de kans heeft gekregen om in volste felheid te schijnen.
Inna lillahi wa inna ilayhi raji’un
إِنَّا لِلّهِ وَإِنَّـا إِلَيْهِ رَاجِعونَ
Surely we belong to God and to Him shall we return
Inna lillahi wa inna ilayhi raji’un
إِنَّا لِلّهِ وَإِنَّـا إِلَيْهِ رَاجِعونَ
Kan me iemand vertellen wat er met haar is gebeurd?
Zo diep en diep triest. De dood is zo dichtbij en we beseffen het niet. Hoeveel dierbaren zijn ons al voor gegaan? Je kan nog zoveel doen in dit leven, zo ambitieus zijn.. Maar aan het einde van de rit nemen we alleen onze daden mee. Bid daarom. Maak dua, smeek om vergevenis en vraag om een oprecht hart.
Moge Allah swt genade met haar hebben en haar djennah al Firdaus schenken. Ameen
Ik wens haar dierbare veel sterkte, vooral in een maand als deze :(
@ Kim, inderdaad wat jij zegt.. en helemaal mee eens.
Tijd is een erosie van ons bestaan, je weet nooit wanneer het licht gaat doven. Dit leventje heeft GEEN ENKELE BETEKENIS als je niet voorbereid bent voor de dag der dagen..(Yawm Al qiyamah). Ik voel elke dag, de dag des oordeels dichterbij komen.. Niks kan mijn ziel meer bevredigen op deze wereld, en geen lach zal mijn gezicht ooit rekken als ik op die dag er niet heelhuids uitkom..
Moge Allah ons allen naar het licht leiden. Ik heb ECHT stil gestaan bij het nieuws over Ikram, Allah yer7amha, wa yar7am almuslimiena wal moeminiena jami3an incha Allah, .إِنَّا لِلّهِ وَإِنَّـا إِلَيْهِ رَاجِعونَ en wat bij mij meteen opkwam is,… elke dag/moment dat een ieder nog leeft, is een zegen van Allah swt, en zijn barmhartigheid om een ieder de kans te geven om hetgeen recht te zetten voordat het licht dooft.. So there is no time to waste, wa Salaam Alaikoem Allen.
إِنَّا لِلّهِ وَإِنَّـا إِلَيْهِ رَاجِعونَ
Ik weet niet in welke hand zij haar boek krijgt, dat weet alleen Allah. Maar ik ga er van uit dat het de rechter is. En dat is slechts een bron van vreugde. Al begrijpt de mens dit niet, of slechts een klein beetje.
Salam
Daoud
:”(
Zo zie je maar mensen.dood is om de hoek.doe het goeie dingen voor je voor allah moet verantwoorden. carrier maken dit en dat is allemaal onzin is niet nodig.
“Tot Allah behoren wij en naar Allah zullen we terugkeren”.
Moge Allah (SWT) haar ziel rusten en welkom nemen in Jannatul Firdaus. Ameen.
Wat een absurd iets: zo’n ‘gezonde’ jonge vrouw met zoveel in het vooruitzicht.
Ik wist, eerlijk gezegd, niet van haar bestaan maar ik schrik hier erg van.
Ik wens haar nabestaanden dan ook veel sterkte met dit vreselijke verlies.
Zowel Ikram, als Gerrit ken ik niet, maar weet wel dat voor beiden hun tijd is gekomen om naar Allah (swt) terug te keren.
Met de dood is de terugkeer naar Allah (swt) een feit (formaliteit) voor de overledenen, moge hun zielen rusten bij Allah (swt) in vrede. Voor de mensen die nog op de aarde leven is de dood van een medemens een les, een reflectie op het verleden, heden en toekomst.
Inna lillahi wa inna ilayhi raji’un
Wat mij erg vreemd voorkomt dat je beide mensen niet kent en de een wel een leegte achterlaat en de ander niet. Alsof het ene mensenleven belangrijker is dan het andere.
We zijn allemaal kinderen van God, Allah.
Ben jij op aarde aangesteld om de mensen te verdelen? Om uit te maken wie belangrijk is of niet?
Inna lillahi wa inna ilaihi rajiun.
إِنَّا لِلّهِ وَإِنَّـا إِلَيْهِ رَاجِعونَ
Moge Allah subhan wa taala haar ziel genadig zijn en haar naar het paradijs brengen,amin.
Dit raakt mij vreselijk. Je kunt er niet aan ontsnappen. Als je tijd is gekomen, is je tijd gekomen.
Inna lillahi wa inna ilaihi rajiun.
Moge Allah subhan wa taala haar ziel genadig zijn en haar naar het paradijs brengen! Ameen..