Voorpagina Politiek

Kosovo onafhankelijk!

“Bedankt voor je felicitatie. We zijn ontzettend blij hier allemaal. Ik kan er geen woorden voor vinden van opwinding”, zegt mijn vriendin Fitore uit het Kosovaarse Prizren. Kosovo heeft drie dagen en drie nachten lang feest. De onafhankelijkheid die zondag is uitgeroepen wordt massaal gevierd door de overgrote meerderheid van de Kosovaren.

Daarmee lijkt er een eind te komen aan de opdeling van het voormalige Joegoslavië. De vraag of hiermee het conflict is opgelost, blijft in het midden.

Steeds meer landen beginnen Kosovo te erkennen. Australië en de VS waren er vrij snel mee. De EU is zoals gewoonlijk weer verdeeld en heeft besloten dat ieder EU-lid voor zichzelf zal beslissen. Maar het belangrijkste land dat Kosovo moet erkennen, Servië, heeft aangegeven dat nooit te zullen doen.

Servië heeft met steun van Rusland al vanaf het begin duidelijk gemaakt dat ze Kosovo nooit zouden opgeven. Voor Servië is Kosovo het culturele hart, of zoals Serviërs zeggen ‘de ziel van Servië’. Rusland heeft een spoedzitting gehouden met de VN-Veiligheidsraad en ook die is tot op het bot verdeeld.

De wereld lijkt ineens uit elkaar te vallen in staten die het land erkennen, omdat ze niets te vrezen hebben en landen die zelf separatistische groepen hebben die zich het liefst vandaag nog onafhankelijk verklaren. Denk bijvoorbeeld aan Spanje, Cyprus, China en Indonesië. Toch heeft de meerderheid van de staten aangegeven om Kosovo te erkennen. Daardoor wordt de druk om het land te erkennen steeds groter.

Kosovo helemaal op de rails te krijgen zal wel enkele jaren duren. Er moet namelijk een staatsapparaat, grondwet, rechterlijke macht, enz. ontwikkeld worden. De Servische paspoorten worden ook ingeruild voor een Kosovaarse. Verschillende landen gaan Kosovo erbij helpen. Belangrijk bij het samenstellen van de grondwet is de waarborging van minderheden in Kosovo.

Door alle redenen die komen kijken bij de onafhankelijkheidsverklaring kunnen de Albanezen ook niet helemaal genieten van hun onafhankelijkheid. “We zijn enorm blij, maar we zijn ook net zo bang dat er iets gaat gebeuren. We hebben al zoveel meegemaakt, ik wil dat niet nog een keer herleven”, zegt Fitore. Op de vraag of dat bij veel mensen leeft, antwoordt ze bevestigend.

Over de vraag wie historisch gezien recht heeft op het grondgebied kun je jaren blijven discussiëren. Dat is ook volop gedaan de afgelopen jaren. Maar op de Balkan heeft iedereen een eigen verhaal en niemand die elkaar van zijn eigen verhaal kan overtuigen. Het is daarom beter om te kijken naar hoe een gebied door de jaren heen is ontwikkeld.

Kosovo stond al een lange tijd helemaal los van Servië. Als je je daar bevindt heeft het niets meer te maken met het buurland. Alles is namelijk anders. De onzekere status van Kosovo heeft mensen alleen maar moedeloos gemaakt en het werd tijd om de knoop door te hakken. Dat het een beslissing zou zijn die niet bij alle partijen goed zou vallen, was wel duidelijk. Maar dat er een definitief besluit moest komen stond vast. En ik ben blij dat de mensen in het gebied nu eindelijk weer de kans krijgen om hun land en leefgebied naar eigen zeggen op te bouwen.