Voorpagina Algemeen, Maatschappelijk, Media, Politiek

Iedereen hypocriet in nieuwe PVV soap

Een opmerkelijke reeks chocoladeletters boven een artikel op de site van de Telegraaf: ‘Joodse sponsors woest op Wilders’. Wat is er aan de hand?

Op een dag besloot Geert Wilders om Wim Kortenoeven te vragen Kamerlid te worden voor de PVV. In die functie kon Kortenoeven namelijk exact doen waar hij goed in is: lobbyen voor de joodse en Israëlische belangen. En nu Kortenoeven met ruzie de partij verlaten heeft is dat ook direct wat hij is gaan doen. Het verschil is echter dat hij nu het PVV-partijprogramma juist als een bedreiging voor de joods / Israëlische belangen ziet, want hierin is een algeheel verbod op de rituele slacht opgenomen.

Wat volgt is een discussie waarin de hypocrisie hoogtij viert. Allereerst doet Kortenoeven het voorkomen alsof hij voor de belangen van Joden en moslims opkomt als hij volgens de NOS stelt dat hetvoor joden en moslims onmogelijk (wordt) om normaal te functioneren in onze samenlevingals er een verbod op ritueel slachten komt zoals de PVV wil. Het moge duidelijk zijn dat de belangen van moslims voor Kortenoeven totaal irrelevant zijn, aangezien hij zich toch al die tijd heeft ingezet voor de partij die zich het meest expliciet tegen Moslims en hun belangen keert. Nu het even goed uitkomt haalt hij de belangen van moslims erbij, maar is hierin totaal ongeloofwaardig.

Vervolgens wordt een eerder gehoord argument tegen het verbod opgerakeld: “Het begint met een verbod op ritueel slachten maar toont aan dat het daarbij nooit eindigt. De eerste anti-joodse maatregel van de Duitse bezetter in 1940 was het verbieden van de rituele slacht“, aldus Kortenoeven. Hoezeer je ook tegen een verbod op rituele slacht bent, feit is dat het initiatief voor het verbod is gekomen vóór dierenwelzijn, niet tégen Joden (of moslims). Dit argument gaat dus niet op.

Wel heeft Kortenoeven het voor elkaar gekregen een aantal prominente joodse organisaties achter zijn standpunt te krijgen die boze brieven aan Wilders schreven, maar ook over Wilders aan zijn achterban. De volgende tsunami van hypocrisie zien we vervolgens in het antwoord van Wilders aan Rabbijn Cooper, bestuurslid van het Wiesenthal Centrum. Hierin schuift hij het initiatief van een verbod op rituele slacht volledig in de schoenen van de Partij van de Dieren. Het draagvlak voor de wet ligt volgens Wilders dan ook bij “opposition parties as well as the governing Liberal Party”. Leuk verhaal, maar daarmee probeert hij wel de verantwoordelijkheid te ontlopen voor het feit dat het verbod is opgenomen in zijn eigen partijprogramma.

Wél heeft Wilders een punt als hij de hypocrisie bij Kortenoeven blootlegt. Het verbod op rituele slacht stond volgens Wilders al in 2010 in het verkiezingsprogramma; op dat moment was dat geen issue voor Kortenoeven die besloot zich bij de partij aan te sluiten.

Ondertussen eisen de joodse organisaties dat op dit punt het programma van de PVV moet worden aangepast. Zo niet, dan dreigt de PVV een hoop joodse financiële steun mis te lopen; steun die van zo groot belang is voor de partij dat het deze inkomstenbronnen altijd angstvallig geheim heeft willen houden. Maar blijkbaar was deze financiële steun wél mogelijk toen het verbod in 2010 in het verkiezingsprogramma stond. Waarom zijn de geldschieters nu ineens zo principieel geworden? De geruchten gaan inmiddels ook dat Dion Graus mogelijk via chantage het punt in het programma heeft opgenomen, wat het machtsspel nog complexer zou maken.

De hele soap kan voor de moslims in Nederland mogelijk positief uitpakken. Als het de joodse organisaties lukt het verbod uit het verkiezingsprogramma te laten schrappen, betekent dit ook dat de islamitische rituele slacht een tegenstander verliest. Gebeurt dit niet, dan is het waarschijnlijk dat de grootste tegenstander van de islam een deel van haar financiering verliest, ook niet verkeerd. Van een ‘overwinning’ voor moslims is in beide gevallen overigens geen sprake; het is iets dat ons ‘overkomt’, meer niet. Het moge duidelijk zijn dat de islamitische gemeenschap nog veel kan leren van de daadkracht van de joodse lobby.

…wordt ongetwijfeld vervolgd.

Nourdeen Wildeman is een Nederlander van christelijke komaf die op 24 jarige leeftijd moslim is geworden. Nourdeen is oprichter en voorzitter van Stichting as-Salaamah wal'Adaalah.

Lees andere stukken van