Voorpagina Maatschappelijk

Roze en rood – Nederlander bekent kleur!

Laat ik maar met de deur in huis vallen: ik ben een beetje roze. Hier zeggen ze dat ik blank ben. In ’t Engelse taalgebied zeggen ze om de een of andere reden dat ik uit de Kaukasus kom. Of zelfs dat ik wit ben. (Een ouwe favoriete punkband blérde ooit: "Don’t call me white!" Maar zij bestonden dan ook uit Amerikanen zoals een crusty dreadlock van onbekende origine, een joodse biggyboy en hispanic causing panic. En de zoon van een loodgieter met een zus in Duitsland). Ik ben trouwens ook nog flink rood, zoals mijn aangetrouwde niggie van vier in een mooie tekening voor haar habiboe Norrrrdin liet zien: paarse jurk, rooie baard. Dus, samenvattend, beken ik nu maar: ik ben roze met een beetje rood.

Het leek me tijd om kleur te bekennen, aangezien er insha’Allah een paar duizend Nederlanders zaterdag om 13.00 op de dam tegen racisme en voor solidariteit komen demonstreren.

Ik ontdekte dat er weer eens ouderwetse demo zou komen, toen ik afgelopen zaterdag na de salaat over de Dappermarkt liep op zoek naar kruimels. Jeweetwel, kruimels zijn de stukjes en brokjes die overblijven na het maken van verse stroopwafels. Je kunt ze meestal op de markt bij de stroopwafelboer kopen voor vijftig cent of een euro in een plastic zakkie. Vooral de dikke brokken afgekoeld stroop met weinig wafel zijn echt kapotlekker. Dus ik liep met kleine Mo over de markt op zoek naar die gasten. Nergens te vinden… totdat we opeens ontdekten dat ze hun waren hadden gediversificeerd en daardoor minder herkenbaar waren.

Mijn broer vertelde me ooit dat de detailhandel altijd in een soort van varkenscyclus bevindt qua vraag en aanbod, maar ook qua idee over de te voeren strategie: het ene moment is het bonton om de nadruk op je specialisme te leggen (boeken bijvoorbeeld; of stroopwafels) en en het andere moment moet je diversificeren (boeken, tijdschriften, pennen, ballonnen, tasjes, sjaaltjes, speelgoed etc.; of maiskolven op een stokje). De stroopwafelboer had een cruciale fout gemaakt: hij had géén kruimels, maar wel glimmende maiskolven op een stokje. Hartstikke lekker hoor, diversificatie met maiskolven, maar AAARGHHH… geef me KRUIMELS KRUIMELS KRUIMELS! (Patsboem, in een keer weer een illusie armer).

Nadat Mo en ik dan toch maar een kingsize warme stroopwafel van de boer hadden gehosselt, liepen we richting de oversteekplaats bij de Eerste van Swindenstraat. Daar hoorden we tot onze schrik: "Racisme! Jee! Racisme, Jee!" We zagen Mocrotantes en hun kinderen wegduiken, cameramensen rondscharrelen, sranan nonkels streng kijken en kleine ventjes stoer die moeilijke sleephink doen. Dichterbij gekomen, zagen kleine Mo en ik een aantal kameraden van de Internationale Socialisten, waaronder Buurman Bart.

Bart en ik kennen elkaar al een paar jaar, eigenlijk sinds mijn korte flirt met de IS. Bart is koel. Hart op de goeie plek, strijdbaar, maar zeer zeker ook niet vies van enige nuance en begrip. Een tweetal jongere kameraden, die ik had horen schreeuwen, stonden met een groot spandoek tegen racisme te venten. Zij schreeuwden "Fok Racisme; Racisme Nee!" Oeps. Ik had het een beetje verkeerd gehoord. In hun enthousiasme kwamen ze dan ook flink fel over. Dat gebeurt wel ‘ns met de IS.

Bart en ik babbelden een beetje over de demo van zaterdag. Nederland Bekent Kleur. Een regenboogmanifestatie tegen racisme. Niet zozeer tegen bepaalde politici, maar zeer zeker wel tegen het gedachtengoed van bepaalde politici. Met het oogpunt om het geluid van de stilzwijgende Neérlandse meerderheid te laten horen. Dat idee mag ik wel. Af en toe moeten stilzwijgende meerderheden gewoon een boel lawaai maken. Soms zijn Nederlanders net moslims (of moslims net Nederlanders).

Ik hoop dan ook dat de manifestatie druk bezocht gaat worden, dat de stilzwijgende meerderheid zich van zijn beste kant met veel kabaal laat horen tegen racisme. En discriminatie, natuurlijk, want sommige bevolkingsgroepen zijn weliswaar geen ras, maar af en toe worden die toch ook best wel ‘ns gepiepeld. Ondertussen hoor ik dat een aantal BN’ers de boel al hebben ondersteund en/of ondertekend, waaronder Def Rhymz en Foppe de Haan. Foppe en Def? Met die gasten weet je dat ’t aan is! Ik ga zeker… wie komt er nog meer van jullie?

Assalamoen aleikoem,
uw rozerode broedert in de mensheid

ps: check eva en yamna dan op die nederlandbekentkleurfoto!

pps: journalisten gaan ook los! Check die gasten dan die weigeren zich nog langer voor de antidemocratische kinderachtige ik-kom-niet-opdagen-voor-een-open-en-eerlijk-debat truukjes van bepaalde politici te laten strikken. Geen praatjes? Geen plaatjes (of headlines, of koppen, overzichtsartikelen, nabeschouwingen, voorbeschouwingen)!

ppps: zou echt heel nederland kleur bekennen of maar een paar gassies? En zal de rest van nederland dan aanstoot nemen en hatemail sturen net als bij hollandlovesmuslims?

pppps: zouden sommige mensen flauwe grapjes gaan maken dat ik beken roze en rood te zijn? Hihi dat zou namelijk echt grappig zijn…

In het jaar dat Elvis stierf, werd Noureddine geboren. Op zijn negende kreeg hij een skateboard. Op zijn 20ste werd hij in Schotland verliefd op boeken. Op zijn 27ste werd hij moslim en vond hij zijn draai. Hij werkt in de gehandicaptenzorg en denkt soms dat hij bijna Arabisch kan lezen maar vraagt dan toch om een klinker. Hij jat de beste grappen van de missus, steun en toeverlaat sinds 2006. Af en toe vertaalt hij wat poëzie omdat het leven dan gewoon beter is.

Lees andere stukken van