Voorpagina Islam

Wij zijn allen afstammelingen van de Profeet

1) Quite likely every Muslim in the world today descends from the Prophet Muhammad, c. 600 AD.
2) Quite likely everyone in the West descends from the Prophet Muhammad, c. 600 AD.
3) Quite likely almost every Jew in the world today descends from the Prophet Muhammad, c. 600 AD.
4) Of course ultimately the whole world will descend from the Prophet. In fact, already be true!

Gisteren was het Mawlid al-NabÄ« de geboortedag van de Profeet. Althans men gelooft dat het de geboortedag is, de werkelijke datum zal altijd in de nevelen van de geschiedenis verborgen blijven. Men had in die tijd te Mekka nog geen burgerlijke stand. Zelfs het geboortejaar van de Profeet is niet exact te achterhalen hoewel men gewoonlijk het jaar 570 aanhoudt. Enfin, data doen er hier eigenlijk niet zoveel het gaat tenslotte om de persoon en de gebeurtenis. Dus viert men over de hele Islamitische wereld op de twaalfde van Rabi’ al-awwal (de eerste maand van lente) de derde maand van de Islamitische jaartelling. Het interessante is dat hij later op precies dezelfde dag of een dag later in dezelfde maand overleed. Daarvan is de datum wel met enige historiciteit vaststellen misschien heeft men die datum dan maar uit gemak ook aangehouden als geboortedatum.

Hoe het ook zij men viert de geboortedag van de Profeet over de hele Islamitische wereld op de twaalfde van de derde maand van het Islamitische jaar. Met uitzondering van de Sjiieten die het vijf dagen later vieren op de zeventiende. De eerste zes eeuwen was de viering eigenlijk een Sjiietische aangelegenheid waar de Soenieten niet aan meededen. Het was Gökburi ( Blauwe wolf) een Turkse bevelhebber in dienst van Salah al-Dîn en zijn zwager die als gouverneur van de stad Irbil (Iraaks Koerdistan) als eerste soenitische heerser Mawlid al-Nabī officieel erkende als feestdag. Waarschijnlijk ter imitatie van het kerstfeest, want Gökburi heerste over een stad waarvan de bevolking voor een groot deel christen was.

Dat was een bid3a (religieuze innovatie) iets waar lang niet alle schriftgeleerden blij mee waren. De meerderheid zag er echter geen kwaad in, ook al hield de discussie nog eeuwen aan of het nu wel of niet door de beugel kon. Het gewone volk trok zich zoals altijd niet zo heel veel aan van wat de schriftgeleerden wel of niet goed vonden en vierden het feest met hart en ziel. Extatische soefi dansen, muziek, poëzie, optochten, carnaval en andere halve of hele afkeurenswaardige zaken. De viering van de Mawlid al-NabÄ« verspreidde zich in rap tempo over de hele Islamitische wereld en waar de Islam later zijn intrede deed voornamelijk in Afrika ten zuiden van de Sahara werden feesten van heidense goden, vooroudervereringen gewoon onder een nieuwe naam: Mawlid al-NabÄ« verder gevierd. In 1910 werd het een officiële feestdag van in het Ottomaanse rijk en na de val van het Ottomaanse rijk is dat overgenomen in heel veel Islamitische landen.

Technisch gezien zijn er maar twee feestdagen in de Islam: 3ied al-Fitr (het feest van het ontbijt) in volksmond ook wel Suikerfeest genoemd en 3ied ul-Adha (het Offerfeest). De rest aan feesten is dus Bid3a wat zowel positief als negatief opgevat kan worden en hebben daarom nooit dezelfde status als dé twee feesten. Vandaar dat de Mawlid al-NabÄ« nooit dezelfde functie of status heeft gekregen die het Kerstfeest heeft in het Christendom.

Voor wie het geboortefeest van onze aller voorouder viert: Een gezegend feest toegewenst!

Mohammed is: Een Man (althans als men dat woord slechts als geslacht opvat), een Moslim (in hart en nieren totaal, echter in daad maar mondjes maat), een Maliki (maar tot zijn schande moet hij bekennen al-Muwatta nog nooit gelezen te hebben), een Afrikaan, een Noord-Afrikaan, een Maghrebijn, een Berber/Amazigh, een Riffijn, een Ayzenay, een Aqarou3, een Arabier (in culturele zin), een Westerling, een Europeaan, een Nederlander, een Hollander, een Zuid-Hollander, een Leidenaar, een Voorschotenaar, een Vlietwijker.

Lees andere stukken van