Voorpagina Cultuur

Liefde op onverwachte momenten

Achja, het verlicht mijn hoofd en verwarmt mijn hart: tussen alle journalisten in rellerig-blijde verwachting, politici in verwarring, jongens en meisjes in lichtboze of quasi-nonchalante verbazing, danwel ontkenning- tussen al dit, zag ik daar, opeens, een aantal oproepen tot liefde. Alhamdulillah, het goed overwint altijd op den duur. Soms duurt het even, moet je veel sabr (standvastigheid, geduld, rust) wat toenemen, maar uiteindelijk vind je die liefde – Allah swt’s liefde, de liefde van je partner, uiteindelijk zelfs de liefde van je omgeving (en zo laat je de zeurpieten ver, ver, ver achter je.) Jawel, lieve menschen: het is tijd voor poëzie! Met deze keer een gaelic/engels gedicht van de schrijver Sorley MacLean over verstand en liefde.

"A Chiall ’s a Ghráidh / Reason and Love"

If our language has said
that reason is identical with love
it is not speaking the truth.

When my eye lighted on your face
it did not show the reason in love,
it did not ask about that third part.

When I heard your voice it did not make
this division in my flesh;
it did not the first time.

But that came to me without knowing
and it tore the root of my being,
sweeping me with it in its drift.

With all I had of apprehension
I put up a shadow of a fight;
my reason struggled.

From the depths of this old wisdom
I spoke to my love:
"You are not worthy of my, nor from me."

On the inside my love,
my intellect on the intelligent side,
and the foolish door was broken.

 And my intellect said to my love:
"Duality is not for us;
we mingle in love."

(Origineel:

Ma thubhairt ar cainnnt gum bheil a’ chiall
co-ionann ris a’ ghaol,
chan fhíor dhi.

Nuair dhearc mo shúil air t’ aodann
cha do nochd e ciall a’ ghráidh,     
cha do dh’fheóraich mi mun trian ud.

Nuair chuala mi do ghuth cha d’rinn 
e ’n roinneadh seo ‘nam chré;
cha d’rinn a’ chiad uair.

Ach dhiúchd siud dhomh gun aithne dhomh
is reub e friamh mo chré,  
gam sguabadh leis ‘na shiaban.

Leis na bha dhomh de bhreannachadh
gun d’rinn mi faileas strí;
gun d’rinneadh gleac le m’ chéill.

Bho dhoimhne an t- seann ghliocais seo
sann labhair mi ri m’ ghaol
"Cha diú leam thu, cha diú bhuam."

Air an taobh a-staigh mo ghaol,
mo thuigse air an taobh ghrinn,
is bhristeadh a’ chómhla bhaoth.

Is thubhairt mo thuigse ri mo ghaol.
"Cha dhuinn an dú bailteachd;
tha ’n coimeasgadh sa ghaol.")

(Somhairle MacGill-Eain/Sorley MacLean (1911-1996, Oscaig, Raasay) van Dáin do Eimhir/Poems to Eimhir II.)

In het jaar dat Elvis stierf, werd Noureddine geboren. Op zijn negende kreeg hij een skateboard. Op zijn 20ste werd hij in Schotland verliefd op boeken. Op zijn 27ste werd hij moslim en vond hij zijn draai. Hij werkt in de gehandicaptenzorg en denkt soms dat hij bijna Arabisch kan lezen maar vraagt dan toch om een klinker. Hij jat de beste grappen van de missus, steun en toeverlaat sinds 2006. Af en toe vertaalt hij wat poëzie omdat het leven dan gewoon beter is.

Lees andere stukken van