Voorpagina Maatschappelijk

Hypocriet vs Radicaal

Er is de afgelopen dagen een bijzondere dialoog woordenwisseling gaande tussen Imam Fawaz (u wel bekende als favoriete imam van de media) en Ahmed Marcouch (u wel bekend als de brandjesblusser van Slotervaart).

Even kort de stand van zaken tot nu toe:

  • Ahmed Marcouch roept moslimjongeren op zich uit te spreken tegen geweld uit naam van de islam en te laten zien dat die religie goed samengaat met het Nederlandse burgerschap. Verder natuurlijk het standaard verhaal over gelijkheid tussen man en vrouw, vrouwenonderdrukking, radicalisering en extremisme.
  • Dit was genoeg reden voor Imam Fawaz om Marcouch tot ‘hypocriet en een vermomde ongelovige’ te verklaren, omdat hij ‘nadrukkelijk de vinger legt op onderwerpen die vaak aangesneden worden door vele politici en een aantal westerse denkers met de intentie de islam en haar voorvechters zwart te maken’.
  • Marcouch reageert hier weer op door Imam Fawaz de titel ‘radicaal’ te geven en neer te zetten als iemand die alleen maar problemen ziet, maar die geen oplossingen biedt.

Met de eerste oproep van Marcouch lijkt niets mis zou ik zeggen. Tegenwoordig hoor je wel in meerdere moskeeën de oproep om je als moslim goed te gedragen en daardoor je steentje bij te dragen aan de verbetering van de beeldvorming rond islam en moslims. Het is ongeveer dezelfde oproep als ook zijn partijgenoot Ahmed Aboutaleb deed. Niet verrassend, de Imam van de As Soennah moskee vindt ook Aboutaleb niet een ‘echte moslim’.

Wat ik niet snap van dit soort discussies is waarom deze discussies er überhaupt zijn. We hebben het hier namelijk over een imam die overhyped is door teveel aandacht. Hij wordt door de media groter gemaakt dan hij eigenlijk is. Natuurlijk levert hij wel de uitspraken, die je als nieuwsmedium graag wilt horen, net zoals ook de uitspraken van Wilders mediagenieker zijn dan die van een saaie CDA’er.

Maar door dit soort figuren, dat hard kan schreeuwen, wordt de stem van het overgrote deel, dat daar niet bij hoort, verstomd. Het zijn ook altijd weer dezelfde salafitische imams die de actualiteitenrubrieken en krantenpagina’s vullen, terwijl het in feite maar een hele kleine groep of stroming is (vergeleken met de rest van de moslimgemeenschap in Nederland). Alleen die hoor en zie je zelden of nooit. Niet interessant genoeg voor de media.

Uiteindelijk bepalen de media toch voor een groot deel de beeldvorming van mensen, zeker van degenen die niet of nauwelijks in contact komen met moslims. Door disproportioneel aandacht aan deze imams en stromingen van de islam te geven, ondervindt dan ook een groot deel van de moslims last. Immers, het zijn niet hun woordvoerders en hun imams. Voor een feitelijke weergave van de werkelijkheid heb je dan ook niks aan de sensatiebeluste media. Ook weer één van de redenen dat deze weblog tot stand is gekomen.

In de context van het bovenstaande is de tweestrijd tussen Marcouch en Imam Fawaz dan ook opmerkelijk te noemen. Het komt namelijk niet vaak voor dat een dergelijke discussie tussen twee moslims wordt uitgelicht. Of het een goede zaak is dat dit gebeurt, is een tweede vraag. Ik hink zelf dan weer op twee gedachtes, net als bij het geval Wilders. Het liefst wil je zulke mensen gewoon negeren, maar aan de andere kant wil je je er ook tegen verzetten. Marcouch kon het kennelijk niet negeren. Maar of dat ook het meest verstandige is..?

ReFlex is WBH’er van het eerste uur. Geboren in de jungle van India, opgegroeid in de straten van Rotterdam-West. Het leven is een paradox, dus is hij getrouwd met een Amsterdamse Pakistaanse. Hij is apotheker van beroep, Ajax-supporter van nature. Plezier haalt hij uit zijn islamitische studies, uit zijn sport en vooral uit zijn gezin en twee kinderen! Oh ja...en zijn naam is Jilani Sayed.

Lees andere stukken van