Schreeuwende kinderen, gefrustreerde ouders, scheldende kinderen, ouders die de tv aan zetten in de hoop dat het kind stil blijft, kinderen die weigeren te eten, ouders die te druk bezig zijn met werken, kinderen die uit protest op de grond gaan stampen. Kortom onhandelbare kinderen, met ouders die geen flauw idee hebben hoe ze het moeten aanpakken.
De beschrijving hierboven is met de jaren mee steeds heviger geworden. Ik hoor het steeds vaker en zie het zelf om me heen gebeuren. Laten we mijn ideeën en adviezen die een invloed kunnen hebben op het gedrag van beide partijen onder de loep nemen.
Ten eerste is het belangrijk bij het krijgen van kinderen dat zowel man als vrouw op hetzelfde niveau zitten. Dat wat mama zegt zal papa vast en zeker ook wel vinden. Op deze manier is het voor de kinderen duidelijk waar de grens ligt en is er geen tot weinig kans dat er bij de kinderen warrigheid bestaat op het gebied van regels en grenzen. Gelukkig zijn met elkaar en elkaar ondersteunen indien nodig door middel van de wederzijdse liefde en respect die je hebt voor elkaar, is de basis voor een goed huwelijk. Een goed huwelijk is een reflectie van wat twee mensen voor elkaar voelen. Een kind is een reflectie van datgene wat de ouders uitstralen. Ruzie krijgen en het af en toe niet met elkaar eens zijn is uiteindelijk een manier om dichter bij elkaar te komen om meer begrip voor elkaar op te brengen.
Het treurige hieraan is dat kinderen dat anders zien. Kinderen zien hun ouders schreeuwen en verwijten dat geschreeuw uiteindelijk aan zichzelf. Het kind hoort niet de gelegenheid te krijgen om zichzelf de schuld te geven van datgene wat gaande is. Het is hierbij dus belangrijk dat kinderen enkel datgene zien en horen wat voor hun bestemd is. En vaak wordt er gedacht dat als er eenmaal kinderen zijn, al het aandacht op hun gefocust moet worden. Urenlang, dagenlang zijn ouders intensief bezig met de kinderen zonder aan zichzelf te denken. Dit worden ze uiteindelijk zat, omdat het zoveel energie en moeite vergt zonder dat ze ook maar tijd voor zichzelf nemen.
Dat is naar mijn mening fout, omdat ook naast het hebben van kinderen je een eigen leven moet leiden. Een uurtje sporten per dag, een boek kunnen lezen, een hobby uit kunnen oefenen zijn enkele voorbeelden van wat ik zie als nuttige tijdsbesteding. We zijn nou eenmaal mensen en het is gezond en zelfs beter om jezelf niet te verwaarlozen. Een rustmoment voor jezelf en je goed voelen is tegelijkertijd ook een rustmoment voor de kinderen en een stimulatie om zich ook goed te voelen.
Zou de supernanny van TV echt nodig zijn tegenwoordig of denk ik te makkelijk?
39 Reacties op "Eerste hulp bij opvoeden"
De supernanny is tegenwoordig zeker nodig omdat veel mensen het licht niet zien in die donkere tunnel waarin ze zitten met hun kinderen. Af en toe een steuntje in de rug en een duw in de juiste richting kan geen kwaad toch?
Ik vind het persoonlijk niet nodig. De ouders van tegenwoordig moeten zelf het hef in handen nemen, en zichzelf opstellen als echte ouders.
Misschien is het in deze, een idee om een oud gezegde in ere te herstellen!
Bezint eer gij begint!
Het is voor aankomende ouders een goed idee om op voorhand goed na te denken, en veel te praten over wat men de kinderen in het leven mee wil geven.
Het is als ouder goed om naar de eigen situatie te kijken. Wat heb heb je als ouder te bieden, zowel moreel als financieel.
De fabel dat, als je maar genoeg liefde geeft, het allemaal wel goed komt, is al een jaar of wat achterhaald.
er worden tegenwoordig om veel te veel verkeerde redenen zomaar kinderen op deze wereld gezet.
En er wordt amper nagedacht over de implicaties en de gevolgen, de dit voor iedere betrokkenen heeft.
Slechte opvoeders zijn er altijd al geweest, dus die supernanny kan nooit kwaad.
Zolang je mensen simpele basisomgangsvormen met hun kinderen kan bijbrengen, valt er veel te winnen.
Het gaat erom dat mensen zich bewust worden van hun manier van opvoeden; daar kan het programma van de supernanny veel aan bijdragen en ik vind het daarom wel nuttig.
Maar goed, sommige mensen zullen nooit iets willen leren en zoeken het probleem altijd buiten zichzelf (je kan ze dus doodgooien met supernannies, maar dat helpt niks), en anderen zijn juist weer heel erg geholpen bij een paar simpele tips.
My 2 cents :)
Hey Lieke,
Kinderen zijn toch al eeuwen gewoon zomaar op de wereld gezet? Voor heel veel mensen in heel veel landen is nadenken of je wel of niet kinderen wil geen optie. Kinderen zijn in veel arme landen een oude dag voorziening en een belangrijke kracht om eten te vinden. Ik denk het goed van te voren bedenken of j kinderen wil of niet en hoe je het gaat doen weinig invloed zal hebben. Zodra een kind geboren is, is het een persoonlijkheid en daar moet je mee dealen. Daar ben je nooit klaar voor. Wat ik wel denk, is dat de autoriteit weggenomen is bij de ouders en op de 1 of andere manier bij het kind terecht is gekomen. In heel veel gezinnen zie ik dat de ouders hun kinderen laten bepalen waar ze naartoe gaan of wat ze te eten krijgen. Tot mijn schrik vertelde een collega therapeut mij dat haar kind haar uitschold voor kankerhoer en bitch. Zover mag het in mijn ogen echt niet komen. Je kind mag de docenten op school toch ook geen kankerhoer noemen? Waarom zou hij/ zij jou dan wel zo mogen noemen? Ouders moeten weer leren om hun grenzen aan te geven en dat betekent dat je als ouder gewoon streng moet optreden en geen weerwoord moet dulden. Wat dat betreft is het misschien wel goed om deze ouders tips te geven in hoe de grenzen te bewaken en leren de regie weer over te nemen. Veel ouders begrijpen niet dat dat ook liefde is, ook al is je kindje even verdrietig of boos, je geeft het een les wijze les mee, waarmee hij beter kan functioneren in de grote mensen wereld. Niemand wil een kind die later uitgroeid tot een egoistosch en egocentrische volwassene die ervanuit gaat dat de wereld alleen om hem of haar draait.
Mvg
Ik denk dat je als opvoeder heel erg goed moet kunnen kijken naar jezelf. Hoe reageer ik in bepaalde situaties, hoe spreek ik iemand aan? Maar ook je inzicht in je eigen ‘nafs’ of terwijl ziel. Heb je innerlijke rust met jezelf, of ben je in gevecht met jezelf? Opvoeden kan je niet even inzetten, of is geen foefje wat je even kan doen.
Wat denk ik belangrijk is, is dat er de mogelijkheid bestaat om opvoedondersteuning te kunnen krijgen indien dit nodig is. Mensen moeten hier over voorgelicht worden, desnoods door de huisarts.
Ik ben een ouder met opgoeiende kinderen, ik moet zeggen dat ik geregeld naar supernanny kijk omdat ik er veel van leer. Bijvoorbeeld dat je kind als het iets gedaan heeft dat niet mag niet al te lang blijft stilstaan maar des te meer als het iets goeds heeft gedaan. Een ander voorbeeld is dat een corigerende tik te alle tijde niet goed is, beter is om iemadn oineen zone te zetten.
Ik moet zeggen dat ik deze truuks gebruik bij de opvoeding en ik zie dat het werkt. Sommige doen nu eenmaal instinctief het juiste en a ndere hebben er hulp bij nodig, waaronder ik.
He S,
Uiteraard erken ik de noodzaak van het hebben van kinderen in bepaalde delen van de wereld, en het feit dat dit een vicieuze cirkel is, die alleen te doorbreken is met dekomst van een beetje economische welvaart.
Mijn referentiekader is echter ons deel van de wereld.
Hier kan, mag, en moet soms alles!
Wat hier meegepaart gaat is een hoog verantwoordelijkheidsgevoel. Gezien het feit dat wij geen stamcultuur meer kennen, moeten deze verantwoordelijkheden in eerste instantie, met betrekking tot de naaste omgeving, goed ingebed zijn.
Op het moment namelijk dat men niet meer betrokken is op de maatschappij, ontstaat onthecht danwel a-sociaal gedrag.
kijk als voorbeeld naar het precentage allochtone kinderen wat mislukt in deze samenleving. de relatie met een, niet op de maatschappij betrokken opvoeding is nagenoeg bijna altijd de oorzaak.
De kinderen hebben een volledig verkeerd beeld van hun omgeving en de samenleving, en zullen zich daar ook naar gaan gedragen, zij weten immers niet beter.
Door onbegrip met betrekking tot het verwachtingspatroon wat de omgeving heeft van deze jongeren, krijg je dat deze groep zich dissantieert van de maatschappij, zich een slachtoffermentaliteit aanmeet, en voor de rest van zijn/haar leven in onmin leeft met wetten, regels, en de daartoe bevoegde uitvoerende instanties.
Deze levenshouding wordt dan vervolgens weer doorgegeven aan een volgende generatie.
Laat wel wezen dat dit geen allochtonen probleem op zichzelf is, dat zou aperte onzin zijn.
De reden dat ik het hier benoem is dat, de dat de frequentie slechte allochtone opvoeders in relatie met de Nederlandse samenleving als extreem hoog kan worden gezien.
Hoi Lieke
Wat is je bron dat er onder allochtonen meer slechte opvoeders zouden zitten? Bovendien, hoe definiëer je ‘slecht’?
Dat er onder allochtonen slechte opvoeders zitten is mij bekend. Maar vlak de niet-allochtonen niet uit.
Allochtonen hebben relatief de neiging om op een groepscultuur terug te vallen en bijvoorbeeld kinderen groepsregels voor te schrijven en te straffen met stokslagen.
Autochtonen hebben relatief de neiging om een kind als volwassene te behandelen en vrijheid te geven zonder dat een kind verantwoordelijkheid kan dragen. Dat leidt tot ge’kankerhoer’.
Ideaal in Nederland zijn volgens mij ouders die hun kinderen geestelijke vrijheid én verantwoordelijkheid bijbrengen.
En ja, tips zoals minder aandacht besteden aan negatief gedrag en meer aan positief gedrag zijn prima.
Jan
Wat mij vaak opvalt is dat de ouders niet op één lijn zitten, en dat daarom de opvoeding helemaal in de soep loopt.
Het komt door de ouders, daar is geen twijfel aan. Ik begrijp dat als jouw opvoeding is mislukt en jij hebt de gevolgen ervaren, dat je niet beter weet hoe je moet opvoeden. Maar op een gegeven moment word je volwassen en kan je inzien waar het is misgegaan in jouw opvoeding. De leed die jij hebt meegemaakt hoeft jouw kind niet mee te maken, en het is dus jouw plicht om je te verdiepen in het opvoeden van kinderen vóórdat je kinderen krijgt. En dit is wat veel mensen fout doen, ze baren maar raak terwijl ze geen enkel kennis hebben. Ze zien het tegenwoordig soms als een spelletje, terwijl ze niet weten wat voor verantwoordelijkheid het eist van de ouders. Kinderen hebben is een fulltime baan, waar je géén ontslag van kunt nemen.
Het is was overigens al aangekondigd door de profeet (saws) aan de Engel Gabriël:
“Ik zal je inlichten over de tekenen van het Uur; wanneer de vrouw haar meesteres zal baren…”
Dit hadieth gaat in eerste instantie om andere situaties van vroeger, maar het kan tegenwoordig ook een toespeling zijn op kinderen die ongehoorzaam zijn in die mate dat de dochter haar moeder minacht, haar beledigt, haar slaat en zich als haar meesteres gedraagt.
Kijk eens goed om je heen zou ik zeggen…
Ghair Inshallah, moge Allah ons helpen met het opvoeden van onze kinderen, op de juiste weg. Ameen.
Ik heb bijna alle stukken gelezen en vindt dat er hier en daar goede punten tussen zitten.
Persoonlijk denk ik dat niet alles perse bij de ouders of de opvoeding ligt. Uiteraard hoor je als ouders op een lijn te zitten, grenzen te stellen voor je kind en te belonen als zij iets goeds doet (= nanny styl)
maar aan de andere kant leeft het kind net zo vaak “buiten” op school, op straat met vrienden en vriendinnen. De omgevingsfactoren zijn belangrijk,karakter, de genetische factoren zijn belangrijk. Misschien heeft je kind aanleg om dik te worden –> zij kan dan gepest worden door andere kinderen etc etc…het is een circeltje waar je maar niet uit komt.
Belangijk is denk ik dat je als ouder zo goed mogelijk je best doet om je kind met fatsoenlijke normen en waarden op de wereld te zetten, daarna is het aan haar om de juiste beslissingen te nemen aan de hand van wat ze geleerd heeft.
Hoe je het went of keert, het blijft een moeilijke opgave; kinderen opvoeden.
succes ermee!
Wat ik tegenwoordig steeds vaker merk, is dat ouders zo weinig leuke dingen doen met hun kinderen. Ga eens lekker een balletje trappen of een bal gooien naar elkaar, ga eens lekker schommelen of glijden, al zit je er maar naast en kijkt naar je kind. Het is toch leuk om even tijd vrij te maken voor je kind en er te zijn voor ze? Is het slecht weer, ga een puzzeltje maken, of doe een spelletje of weet ik het wat, maar doe iets samen!!
Je hebt ze niet, om ze uit het oog te verliezen en er niet van te genieten!
Het is jammer, maar een hoop ouders hebben een programma, zoals de nanny echt nodig. Het was weer een mmoi en waar verhaal, succes verder.
Ik vind zelf supernanny een geweldig en zeer zinvol programma.
Ik ben verder bang dat het probleem van een onhandelbare generatie kinderen niet zozeer bij individuele ouders, maar veeleer bij een door stress doorgedraaide maatschappij. Ben het helemaal met An eens.
Onze kinderen zijn een uiting van onze maatschappij: op hol geslagen stress-junks.
Er zijn volgens mij meer jongens die zich als meesters gedragen ten opzichte van hun moeder
Iedereen denkt dat hij de juiste opvoeding geeft.Maar het verschil zit hem meestal in de manier van de houding van de ouders.Ik heb altijd een vriend vader relatie gepredikt.Als je van je werk thuis kom ben je naturlijk moe maar maak tijd om met je kind te spelen of in ieder geval de dag door te nemen.Je moet een open staan voor zijn problemen en zijn voor zijn leuke momenten.Blijf geintereseerd in zijn hobby,werk en heb respect voor zijn mening.Ga de discussie nooit uit de weg. En behandelt hem niet als je mindere maar als je gelijke.
Er zijn genoeg ouders die een heropvoeding nodig hebben. En dan hebben we het niet eens over de kinderen..
Supernanny is best een goed leerzaam programma en in mijn stadsdeel Slotervaart zijn het de ouders zelf die hulp hebben gevraagd bij het opvoeden van hun kinderen. Ze zeggen zelf hun kinderen niet aan te kunnen en weten geen juiste aanpak omdat een forse tik in nederland niet mag en woorden niet altijd werken. Soms denk ik ook wel eens waar krijgen migranten eigenlijk geen hulp bij op kosten van de belastingbetaler maar op de lange duur betaalt het zich wel weer terug als mensen goed inburgeren en kunnen participeren in de maatschappij.
Ach, als je de hypotheekrenteaftrek ook een vorm van hulpverlening noemt komt de autochtone Nederlander er echt niet bekaaid van af.
Iedereen is kind geweest toch?
Denk gewoon aan je eigen jeugd, dan weetje wat je je kind wel en niet mee wil geven.
Als je ouders vroeger ruzie hadden voelde je je niet goed toch?
Maak dan geen ruzie waar je kind het kan zien of horen.
..etc etc.. hou jezelf gewoon in gedachte , en gun je kind beter dan dat je zelf hebt gehad
wat een slap verhaal!
0 leer eerst hoe je je plichten moet voldoen en wat je rechten zijn als mens man vrouw vader moeder etc
1 leer eerst hoe je als man en vrouw moet leven
2 leer hoe je als vader en moeder moet leven
3 volg deze richtlijnen
voor een moslim is dit duidelijk uiteengelegd en voorgedaan door Het Heilige Voorbeeld Van Onze Lieve Meester Mohammad -Vrede en Zegeningen zij met Hem-
@ Eiden
Hoe bedoel je, wat een slap verhaal?
Ze omschrijft gewoon haar manier van aanpak, en dat zal ze vast wel vanuit Islamitisch oogpunt ondersteunen. Aangezien ze een moslim(a) is, lijkt mij dit duidelijk. Er is niks slaps aan, een ieder heeft zo zijn eigen unieke aanpak wat eerder te maken heeft met eigen persoonlijkheid. Je neemt de profeet ( vzmh ) als voorbeeld, dat lijkt me vanzelfsprekend ;)
nog een keer @ eiden,
das makkelijker gezegd dan gedaan. en probeer het nu maar in de praktijk toe te passen door in te gaan op de details, wat er inderdaad gebeurt bij dit verhaal. in je laatste stukje heb je meer dan gelijk maar door simpelweg regels neer te zetten creeer je geen duidelijkheid. sterker nog, de regels die je typt zijn veel te breed. hiervoor heb je de toepassing nodig. als je de toepassing eens zou doorlopen, zou je ook deze stappen moeten doorlopen.
ik quote:
‘Gelukkig zijn met elkaar en elkaar ondersteunen indien nodig door middel van de wederzijdse liefde en respect die je hebt voor elkaar, is de basis voor een goed huwelijk. Een goed huwelijk is een reflectie van wat twee mensen voor elkaar voelen. Een kind is een reflectie van datgene wat de ouders uitstralen. Ruzie krijgen en het af en toe niet met elkaar eens zijn is uiteindelijk een manier om dichter bij elkaar te komen om meer begrip voor elkaar op te brengen.’
dit is dus een aspect van de regels die jij opnoemt. heroverweeg het trekken van conclusies omdat je jezelf tegenspreekt. maar met alle respect dat je de naam van de Profeet (saw) noemt en een les probeert mee te geven, is een goede zaak. misschien is een combinatie van een compliment en het geven van een les, een betere weg naar een grotere beloning.
Even off topic hoor.
Maar waar komt een nickname als, islam =peace vandaan?
waar is zo’n nickname op gebaseerd? Op een wens of de realiteit?
deze is gebasseerd op de realiteit.
en de realiteit is mijn ervaring.
er leeft vrede in mij en dat komt alleen door de Schepper. door te volgen wat Hij heeft neergezonden als goedgunstigheid voor de mens.
voel de vrede, ervaar het zelf.
(woow!, dat is een mooie slogan)
@islam = peace
mooie nick maar eigenlijk moet het zijn
islam = onderwerping
Djahiel + islam = onwetende moslim
“Een kind is een reflectie van datgene wat de ouders uitstralen.”
Dit klopt in vele gevallen niet, ouders mogen elkaar zoveel liefhebben als zij dat willen. Echter als in de opvoeding gewoon plichten jegens en rechten van het kind nagelaten wordt wordt het kind in 90% van gevallen een rotkind. een onzekere zaak. Deze lopen veel in NL. Zie onder de turken en marokanen. Ouders superlief, kinder supersatan. Ze wisten niet hoe ze het kind moesten opvoeden. *-modbreak-*
Opvoeden is de grootste en moeilijkste EN meest verantwoordelijke baan in de wereld. Vandaar dat de Heilige Profeet Vrede en Zegeningen zij met Hem heel veel tijd in het doceren hiervan heeft door gebracht en praktisch dit getoond heeft.
vb
kus je kinderen veel, dit is een rahmah die Allah ons gegeven heeft.
leer hun de Liefde van Allah en Zijn Geliefde Profeet Vrede zij met Hem aan. Dit krijg je niet door alleen lief te zijn jegens je vrouw of jegens je kind, neen slechts door het aanleren/doceren (op een correcte manier) ervan.
Leer hun de Sahabah te kennen, leer hun aan dat Allah, Zijn geliefde Profeet, de Sahabah, de Tabeien meer geliefd zijn bij ons dan onze ouders, dan onze kinderen, dan de algehele mensheid.
Als je dit kunt verwezenlijken dan zullen je kinderen automatisch de levenswijze van Hun volgen en dus naar perfectie streven.
Dit zijn slechts een aantal punten die nooit en nimmer nooit aangeleerd kunnen worden door alleen lief te zijn, wel is het zo dat door lief te zijn deze boodschap beter overgebracht wordt.
Beste eiden,
Leuk hoor zo’n theoretische uiteenzetting van een islamitsche opvoeding, maar nu even de praktijk graag.
Le leert je kinderen dus meer te houden van alles wat niet bestaat, en iets wat niet tastbaar is, ten faveure van ouders, familie, vrienden en kennissen.
Je ontzegt je kinderen dus bij deze wat echt belangrijk is in het leven!
We mogen wel van hen houden(de familie),maar er zijn en blijven altijd sprookjes die belangrijker zijn dan de familie!
En het dan nog gek vinden, dat een groeiend percentage allochtone moslims steeds gevoeliger wordt voor aandoeningen als schizofrenie en psychoses!
Van al die theoretische onzin, wat niet toepasbaar is in een samenleving als deze, maar waar men zich wel tot een psychose aan toe aan vast blijft klampen, wordt je vanzelf een keer schizo!
Maar wel bedankt voor de duidelijkheid.
Islam = onderwerping.
en natuurlijk zal ik het wel weer in een negatieve context plaatsen, maar helaas dat is toch echt zoals ik religie beleef.
Salam Eiden,
blij zijn wij dat je wat meer tot niveau bent komen discusseren. Ik neem je niet kwalijk dat je je eerste les begint met iets dat ik al wist. Mijn nickname is slechts een statement voor mijn ervaring. Mijn ervaring deel ik graag op een zo makkelijk mogelijke manier. Of had ik jullie aan het vragen gekregen als mijn nickname ‘islam = onderwerping’ was??? En met je tweede ‘som’ hoop ik niet dat je onterecht een oordeel aan het vellen was.
Maargoed khair, We gaan verder waar we gebleven waren:
Eiden, nu kom je weer met hele goede lessen. Maar als je de feiten even bekijkt, mist een behoorlijke meerderheid van de eerste generatie moslims in Nederland, de diepgang van islam. Islam wordt zeer oppervlakkig beleefd en jij en ik weten dat dondersgoed. Voor de diepgang in islam voldoet je voorbeeld, tot op zekere hoogte (ik zal hier niet verder op ingaan anders dwalen we te ver van het onderwerp).
“Een kind is een reflectie van datgene wat de ouders uitstralen.”
Nu is het woord ‘uitstralen’ erg relatief. Maar als de eerste generatie de diepgang van de islam zou hebben zouden ze dit ook uitstralen op niveau. Helaas maar waar, het niveau ligt nu eenmaal niet zo hoog.
Ik quote weer even:
‘Ten eerste is het belangrijk bij het krijgen van kinderen dat zowel man als vrouw op hetzelfde niveau zitten. Dat wat mama zegt zal papa vast en zeker ook wel vinden. Op deze manier is het voor de kinderen duidelijk waar de grens ligt en is er geen tot weinig kans dat er bij de kinderen warrigheid bestaat op het gebied van regels en grenzen.’
In de laatste zin gaat het over het gebied van regels en grenzen. Nogmaals relatief en voor iedereen anders uit te lichten. Dus, als de eerste generatie de regels en grenzen (diepgang van islam) van de Profeet (saw) op redelijk niveau zou bezitten/praktiseren, zouden er ook kinderen met deze leer opgevoed kunnen worden.
Je beperkt je bij het lezen slechts tot je eigen visie, terwijl dit stuk toch echt van meerdere kanten uit te lichten is. Ook Lieke kan bijvoorbeeld haar eigen draai eraan geven terwijl ze het al helemaal niet eens is met deze visie.
@ Eiden
Mijn stuk gemist?
Hoe bedoel je, wat een slap verhaal?
Ze omschrijft gewoon haar manier van aanpak, en dat zal ze vast wel vanuit Islamitisch oogpunt ondersteunen. Aangezien ze een moslim(a) is, lijkt mij dit duidelijk. Er is niks slaps aan, een ieder heeft zo zijn eigen unieke aanpak wat eerder te maken heeft met eigen persoonlijkheid. Je neemt de profeet ( vzmh ) als voorbeeld, dat lijkt me vanzelfsprekend ;)
Hoe ik het zie, is dat ze dit stuk heel globaal – oppervlakkig beschreven zodat iedereen zich in het verhaal kan verplaatsen. Een ieder kan zijn-haar eigen vertaling van het verhaal, maken en dat is het goede eraan.
@ Eiden
Een kind kan wel degelijk de reflectie zijn, van datgene wat de ouders uitstralen. Het woord uitstralen alleen al, heeft te maken met houding, manier van praten, Islambeleving, regels-grenzen etc. Straalt een ouder, een van deze aspecten op een negatieve manier uit dan kan dat ook op een negatieve manier op het kind ‘uitstralen ‘. Dit is waarschijnlijk hetgeen wat ze bedoeld ;)
Een schrijver schrijft iets, hopende op een reactie waar over nagedacht is. Alles wat zij heeft omschreven in de tekst, kun je op een Islamitische manier belichten indien jij dit nodig vindt. Het is maar net de vraag, of je dit wilt zien – lezen. Zoals iemand anders al zei, de meeste dingen die je doet in het huwelijk – opvoeding komen voort uit Islamitische voorkennis – en of de Soennah. En al deze dingen, passen in dat plaatje als je er dieper over nadenkt.
@ ISLAM=PEACE=onderwerping
je zegt
“Maar als je de feiten even bekijkt, mist een behoorlijke meerderheid van de eerste generatie moslims in Nederland, de diepgang van islam. Islam wordt zeer oppervlakkig beleefd en jij en ik weten dat dondersgoed.”
dat is de oorzaak waarom de eerste generatie moslims de islam oppervlakkig beleven. Men weet niet hoe op te voeden, men denkt alleen door lieve woorden te gebruiken en lief zijn tegen elkaar het kind goed maakt. Vandaar dat ik dit stuk van yilmaz verwerp. Het is gewoon in zijn totalitair niet verantwoord en incorrect. Je geeft een verkeerde les hiermee. Het kind wordt goed als het ‘goede’ wordt aangeleerd. dat zijn morelen, hoe je moet denken, handelen, ethische stukken en lief zijn tegen je man of vrouw is zeker zeker niet afdoende.
verder zeg je:
“Dat wat mama zegt zal papa vast en zeker ook wel vinden.” mbt grenzen van regels en niveau daarvan etc
totaal mee eens echter in de huidige situatie met onwetende ouders is dit totaal irrelevant. Gezien de ouders (eerste tweede generatie) in dit geval onwetend zijn is het belangrijk dat pa en ma juist datgene goed vinden dat islamitisch verantwoord is. niet wat hun zelf goed uitkomt. Het kind (in geval van moslims) krijgt een perfecte houding/attitude/normen/waarden als datgene hem/haar geleerd wordt ook perfect is. Of pa en ma daarmee eens zijn is hiervoor niet afdoende.
Je ziet het vooral onder de pakistaanse -nederlandse moslims die vooral op een seculiere vorm de islam belijden en de islam distorten naar hun eigendunk. Ongeacht wat de normen en waarden zijn die uit de Nass (bronnen) voortkomen.
samengevat en eens met je:
Pa en ma zijn de fundamenten voor de opvoeding vandaar dat het opvoeden zoveel rechten voor deouders biedt (islamitische perspectief). Maar met opmerking gezien de situatie in NL.
ik heb net gezien hoe corrupt Tahir ul qadri is op you tube. Hij is gewoon een grote leugenaar. zijn aqiedah is ook anders, zie youtube fimpjes.
aub het verzoek een artikel te schrijven over tahir ul qadri. daar zal ik zijn filmpjes ook op zetten. weer een sekte erbij.
@ Eiden
Je ziet wat je wilt zien ;)
@ Eiden
Wat wil je bewijzen? Dat zij een slechte moslim(a) is en jij een goede moslim?
Je komt niet echt ver met je verhaal.
@”Dat is naar mijn mening fout, omdat ook naast het hebben van kinderen je een eigen leven moet leiden. Een uurtje sporten per dag, een boek kunnen lezen, een hobby uit kunnen oefenen zijn enkele voorbeelden van wat ik zie als nuttige tijdsbesteding. We zijn nou eenmaal mensen en het is gezond en zelfs beter om jezelf niet te verwaarlozen. Een rustmoment voor jezelf en je goed voelen is tegelijkertijd ook een rustmoment voor de kinderen en een stimulatie om zich ook goed te voelen.”
– lol – :P
Weet je waar hier het probleem ligt? In oude tradities, wonen getrouwde stellen bij een van hun ouders in. Waardoor zorg voor kind, huis en iedere gezinslid goed verdeeld werd. Tegenwoordig bouwt elk gezin een eigen nest, en moet je (vaak als de moeder) ALLES op je nemen, Tijd voor jezelf? Een uurtje sporten? Boekje lezen? Wat dacht je van, een lekker rustig kopje thee :D heerrrllliijjjkk :)
Salaam,
Naila
@all”
jullie moeten gewoon een kirrandj gebruiken voor het slapen.
Ik zou graag een opleiding willen doen om zoiets als the nanny te worden wie kan mij hier meer informatie over geven. Graag zou ik hierover een e-mail ontvangen. Jullie zouden me heel erg helpen!
MVG. G.J de Vries
geaa_de_vries@hotmail.com
ik zou willen dat ze nu even bij mij langs kwam
Ouders moeten ook vooral niet bang zijn om informatie en inzichten in te winnen, overal waar dat kan. Je hoeft niet alles alleen te doen. Bij ons op het schoolplein worden er de hele tijd tips uitgewisseld. Zo heb ik zelf ook veel geleerd.