Noem me maar een hamster. Ik ben alleen niet zo’n heel slimme hamster. Waar een hamster zaken verzamelt die hem of haar door de winter heen helpen, verzamel ik voornamelijk sentimentele knipkaartjes uit mijn leven. En die kun je niet eten als het koud wordt. Alhoewel sommmige zaken wel je hart verwarmen, en dat helpt je toch ook de winter door?
Zo was het dit weekend tijd voor een ongegeneerde schoonmaak/opruimactie, waarbij er zakelijk moest worden geredeneerd. Hoeveel ruimte heb ik? Hoeveel spullen heb ik? Ah. Lastig, dat gaat niet passen. Met het hart in de schoenen en de longen opgepoetst en klaargeventolind (stofwolken in de voorspelling, vooral bij de laatste pakketten die achter de boekenkast stonden) was het tijd voor de grote tazkiyya (zuivering van het hart en de ziel) van mijn woning.
Allereerst koos ik voor de eitjes, zogenoemd omdat ze een makkie zijn: oude rekeningen, contracten van niet bestaande telefoons van koelkastafmeting. Hatsjikidee, snipperdesnapper en in de oudpapierbak. Vervolgens werd het trikkie: wat te doen met contracten van eerste woningen (ah, 19 jr. oud en solo als remy in die verre stad Den Haag… voor wel drie hele maanden waarna ik terug naar mama rende…), kopieën van zelf opgestelde bijna stoere opzegbrieven ("Geachte Mevrouw/Meneer, Bij deze zeg ik mijn UPC-contract op, omdat ik al drie maanden de tv-kabel door een gat in het raam heb hangen wegens die nog steeds niet opgeloste kabelbreuk op driehoog. En nee, de buurvrouw geeft geen toestemming om te boren. Maar een gat in mijn raam?!?) en nog meer van zulks ikbenbijnavolwassen-zaken.
Alras werd het lastig als Nina. Wat te doen met correspondentie van mijn eerste vriendinnetje uit groep 4 ("Lieve dinges (noggeenNoureddine) ik vind je stom en wil geen verkering met je. Lars is veel leuker. Geen groetjes van Samira. ps: haha grapje, ik ben toch op jou!") of met die valentijnskaart uit de brugklas (ik weet nog stééds niet van wie dat ding is!). Ergens vond ik ook nog een ouwe foto van de E3 van Argon. Tot mijn verbazing was ik de grootste van het team, met een DonJohnsonachtig megawave-kapsel dat mij niet geheel misstond.
Dus. Waar was ik?
Oh ja, wat gooien we nu weg en wat houden we? Als je op 39 m2 leeft en je hamstert nu nog steeds dan is er een punt dat je in de problemen komt. En ik wil die ouwe seizoenskaarten van Ajax gewoon niet weggooien. Daarnaast moet ik wel plek maken voor mijn collectie film/concert/museumkaartjes van dingen die ik gezien heb met me Meissie. Die is nummer 1 en mag nooit weg! Maar wat gaat er dan aan? Ach en wee, ik vrees dat mijn creatiefschrijvenverzameling van de middelbare school gaat sneuvelen. Ik kon oefenen wat ik wilde, maar dat zou waarschijnlijk toch nooit wat worden, aldus Mw Van Geel.
Ergens rond half vijf ’s middags op een pishrainy zondag, kom ik tot de conclusie: ik moet gewoon een box huren. Zo’n hamster douwt toch ook alles gewoon in zijn boom? Ze zullen met die wereldwijde boskapacties toch ook op gegeven moment tot de conclusie komen dat niet alles in hun eigen boom past en de boom van de buren huren voor drie eikels?
Noureddine Steenvoorden
In het jaar dat Elvis stierf, werd Noureddine geboren. Op zijn negende kreeg hij een skateboard. Op zijn 20ste werd hij in Schotland verliefd op boeken. Op zijn 27ste werd hij moslim en vond hij zijn draai. Hij werkt in de gehandicaptenzorg en denkt soms dat hij bijna Arabisch kan lezen maar vraagt dan toch om een klinker. Hij jat de beste grappen van de missus, steun en toeverlaat sinds 2006. Af en toe vertaalt hij wat poëzie omdat het leven dan gewoon beter is.Lees andere stukken van
13 Reacties op "Ik, hamster"
haha…heel herkenbaar.
Ikk heb de zolder van mn broer gekaapt, hij gebruikte die niet en ja….ik heb heeeel veel ‘belangrijke’ dingen die ik echt niet weg kan doen
good luck
ik hoor wel weer van je als je de busje nodig hebt…
Zo, die opruiming heb ik ook laatst gehad. Echt vervelend maar als je het eenmaal achter de rug hebt, is het top.
Succes broeder.
Het gevaarlijke van weggooien is, dat je denkt het allemaal wel te kunnen onthouden, maar in de praktijk blijkt dat je emotioneel helemaal overhoop kan gaan van een stukje papier van 20 jaar oud. Blijkt dat je dan toch dat visuele aspect nodig hebt.
daarom is de enige goeie optie bewaren. Ook leuk voor de kiddo’s later.
Deze krijgen een beeld van pa en ma, wat het plaatje vaak compleet maakt.
Je moet gewoon je Meissie 2 dagen een vrijbrief geven. Jijzelf mag er op dat moment natuurlijk niet bijzijn.
Die band met die spulletjes ontstaat pas op het moment dat je ze ziet. :D
Geloof me, ik ben ook een hamster, maar als je niet doorhebt hoeveel en wat voor eikels ( ja sorry voor de metafoorvervolging) je hebt opgespaard, mis je ze ook niet.
Succes met het ruimte scheppen. :D
Koolhaas, skynet ook een Chinees??
Mooi is het wel, wat de Chinezen allemaal voor de 29ste Spelen neerzetten. Van de 31 sportlocaties in Peking worden 12 speciaal voor deze Spelen gebouwd. Pronkstuk is het Nationale Stadion van de Zwitserse architecten Jacques Herzog en Pierre de Meuron. Het Nationale Stadion, met plaats voor 91.000 toeschouwers, is gemaakt van beton en staal, maar oogt als een luchtig gevlochten vogelnestje. Ondanks de nachtontheffing blijkt het bouwwerk bij een bezoek half mei nog verre van gereed. De nieuwe deadline voor het stadion, dat zal worden gebruikt bij de openings- en sluitingsceremonie én voor atletiek en voetbal, is maart 2008.
Wel gebruiksklaar is het ernaast gelegen zwemparadijs, een blauwe, vierkante doos met een huid van reusachtige blauwe waterdruppels. Het ontwerp van het Australische bureau PTW Architects kan 17.000 supporters onderdak bieden. Tot de proefwedstrijden, binnenkort, blijft het gebouw dicht voor pottenkijkers.
Ver van het Olympisch dorp, in de zakenwijk ten oosten van het centrum, bouwen de Chinezen nog iets dat klaar moet zijn voor de Spelen beginnen. Een televisiecomplex naar ontwerp van de Nederlandse architect Rem Koolhaas, dat zoals alle openbare gebouwen in Peking voor reuzen lijkt bestemd. Begin juni steken slechts de geraamtes van twee schuine torens de lucht in. Zal deze, volgens Koolhaas, ‘iconische toevoeging aan de skyline van Peking’ op tijd klaar zijn om de uitzendingen over de strijd om de 302 gouden medailles live te verslaan? In een dictatuur is alles mogelijk.
foutje
sorry
@vele
Geen probleem vele. Je hoeft je excuses niet aan te bieden. Ik weet dat ik gelijk had.
Heel herkenbaar: ik ben ook net begonnen aan een grote opruimactie. Maar ik heb het idee dat ik het makkelijker heb dan jij, omdat ik voor alle niet direct in gebruik zijnde spullen niet twee (weggooien of bewaren), maar vier opties heb: weggooien, thuis bewaren, naar mijn klas verhuizen of naar zolder brengen. Toch blijft het leuk en lastig tegelijk: je hele leven komt voorbij…
Vroeger heel herkenbaar, maar tegenwoordig niet meer. Ik wil niet (meer) herinnerd worden aan mijn jeugd. Ik kijk liever naar de toekomst, maar nog liever naar vandaag. Carpe diem matties
p.s. van die bijna stoere opzegbrieven is wel herkenbaar haha
Nouredinne-Hamster…?
Albert Heijn…
Hamsterweken?
Vreemd hoe die gedachtenspinsels lopen!
Leuk stuk en wel herkenbaar haha!
Ik hamster niks, verzamel niks, hou niks bij, geen foto’s, brieven of wat dan ook. Je moet je losmaken van je verleden, je spullen en herinneringen, en de weg volgen van Allah.
Alle papieren memorabilia inscannen en schrijfselen overtypen! En ik heb een zee van ruimte over op mijn zolder, ies voor graties!