Voorpagina Politiek

Een Afrikaanse democratie in wording

"Every member of Parliament in Mogadishu gets a salary paid mostly by US and EU funds. And every one of them is a killer. If you kill enough people, you are called a warlord and you get invited to conferences. Meanwhile, I was elected by thousands of votes in a free election, but the international community does not consider us a country. They should be rewarding democracy, not killing."

Na de dekolonisatie in de jaren vijftig, zestig en zeventig verdween het optimisme voor een vrij, democratisch en welvarend Afrika al gauw toen in bijna alle nieuwe staten in dictaturen veranderden. Afrikaanse volkeren die decennia lang door Europese landen waren uitgebuit vielen nu ten prooi aan uitbuiting door dictators van eigen bodem. Oorlogen, burgeroorlog, etnische zuiveringen, genocide, hongersnoden, massale schendingen van de mensenrechten, ongebreidelde corruptie en zelfverrijking waren de giften van deze regimes aan hun bevolkingen.

Gedurende de koude oorlog die in Afrika allesbehalve koud was, werden al deze dictators door één van de beide partijen politiek, economische en militair gesteund en konden zo hun parasitaire greep op hun eigen volkeren continueren en verstevigen. Na de koude oorlog vonden in veel Afrikaanse landen machtswisselingen plaats. Meestal bleef de verandering bij dictatoriale communistische regimes die vervangen werden door dictatoriale niet-communistische regimes. Afrika bleef het continent van de dictaturen en anno 2008 hebben slechts een paar landen zich kunnen transformeren tot een volwassen democratie.

Eén van die landen waar een communistisch regime ten val kwam was Somalië. Sinds 1991 is het land haast een synoniem geworden voor gefaalde staten, burgeroorlog, chaos, hongersnoden en andere verschrikkingen. Voor een groot deel van Somalië is dit een correcte beschrijving van de situatie, maar niet voor het gedeelte dat onder de naam Somaliland bekend staat. Dit deel van Somalië of beter gezegd dit deel van de voormalige republiek Somalië is al die verschrikkingen bespaard gebleven. Somaliland scheidde zich in 1991 eenzijdig af van Somalië waarmee een einde kwam aan de vrijwillige unificatie met Somalië in 1960. Sindsdien is er een de facto onafhankelijke staat ontstaan in de Hoorn van Afrika, maar de jure door geen enkel land of internationale organisatie erkend. Paradoxaal erkent de VN en daarmee alle lidstaten van die organisatie wel een niet functioneerde regering in Somalië als legitieme regering van heel Somalië en daarmee ook Somaliland!

Sinds het uitroepen van de onafhankelijkheid heeft Somaliland zich politiek stapsgewijs ontwikkeld richting een democratie zonder enige hulp van buitenaf. Een hybride vorm van traditionele clanpolitiek en moderne democratische principes heeft er voor gezorgd dat het land een stabiel politiek systeem kreeg. Dit politieke stelsel diende als basis voor de eerste democratische presidentsverkiezingen in 2003 gevolgd door parlementsverkiezingen in 2005.

Hoewel het democratiseringsproces nog lang niet voltooid is – er zijn slechts zeven vrouwelijke parlementsleden, de vrije pers wordt door de zittende regering soms zelfs tegengewerkt, clan en partij loyaliteit gaan soms boven het landsbelang, interne politieke strubbelingen etc. – heeft het land democratisch meer bereikt in vijftien jaar dan menig Afrikaans land de afgelopen veertig jaar en dit zonder enige substantiële vorm van ontwikkelingshulp.

Met de creatie van een onafhankelijkheid, stabiel en een democratiserend land in een regio vergeven door dictaturen en geteisterd door oorlogen, burgeroorlogen, mensenrechtenschendingen, politieke instabiliteit, nepotisme en corruptie van ongekende proporties hebben de mensen in Somaliland voorwaar eigenhandig een mirakel gecreëerd.

Mohammed is: Een Man (althans als men dat woord slechts als geslacht opvat), een Moslim (in hart en nieren totaal, echter in daad maar mondjes maat), een Maliki (maar tot zijn schande moet hij bekennen al-Muwatta nog nooit gelezen te hebben), een Afrikaan, een Noord-Afrikaan, een Maghrebijn, een Berber/Amazigh, een Riffijn, een Ayzenay, een Aqarou3, een Arabier (in culturele zin), een Westerling, een Europeaan, een Nederlander, een Hollander, een Zuid-Hollander, een Leidenaar, een Voorschotenaar, een Vlietwijker.

Lees andere stukken van