Voorpagina Islam, Maatschappelijk, Opmerkelijk, Website

Wij bidden hier!

Dat staat nu ruim een dag als nieuwe header op deze site. En dat is niet geheel onopgemerkt gebleven, wat uiteraard te verwachten is van trouwe bezoekers. Maar wat toch wel enigszins mijn aandacht trok, was de aard van de reacties. Verontwaardiging, moord en brand, de toekomst van dit land is in gevaar: er bidt een moslim in het openbaar. Voor die mensen nog een keer de prachtige foto en mijn o zo geliefde slogan: Wij blijven hier!


Wij bidden hier!

En dan nu even inhoudelijk…

Dit is geen nieuwe discussie, maar het hoort in de reeks aan discussies die allemaal voortkomen uit een bepaalde vorm van angst. Angst wat de moslims Nederland wel niet aan zullen doen. De moskeeën en halalchocolades zijn tekenen voor dat wat lang gevreesd is: ze leggen hun religie op…. yeah right!

Maar wat is er mis met een foto van een biddende jongeman op straat?

Het schijnt provactief te zijn, uit den boze, religie is iets voor in het privé-leven, etc…

Nu is dat een beetje een problematische stelling (“God aanbid je maar thuis”), omdat in de Islam wordt gezegd dat alle handelingen naar hun intenties zijn (eerste hadith uit Sahih Bukhari). En op het moment dat je iets met de juiste intentie doet, wordt dat gezien als een vorm van aanbidding. Het gehoorzamen van je ouders is aanbidding, studeren, helpen van anderen, een winkel runnen, etc… Je kunt namelijk een winkel runnen met de intentie je gezin te onderhouden, en dat is een plicht voor de verantwoordelijken thuis.

En laat ik er een schepje bovenop doen: het is alom aanwezig. Zie je een moslim eten met vork en mes en je denkt ‘weet hij/zij nou echt niet dat de vork in de linkerhand hoort? Dan zeg ik bij deze dat diegene waarschijnlijk het voorbeeld van de Profeet (vzmh) volgt, die met rechts at. En op zo’n manier wordt zelfs het eten een vorm van aanbidding… en dat kan zomaar bij u aan de eettafel gebeuren :)

Nu verwacht ik een begrijpelijke reactie dat dit allemaal voorbeelden zijn, die ingebed zijn in het Nederlandse openbare leven en waar uiterlijk weinig religieus aan te zien is. En dan geef ik u gelijk, en dat is ook mijn punt. Wij moeten bij onszelf te rade gaan of wij werkelijk iets tegen het bidden in het openbaar hebben, of dat wij eerder bepaalde vormen niet willen hebben in het openbaar omdat het UITERLIJK niet overeenkomt met HET BEELD dat wij hebben van de neutrale openbare ruimte.

Want hoe neutraal is het dan dat de publieke kanalen tijd geven aan religieuze omroepen? Of de Koningin die nog altijd God aanroept in belangrijke aangelegenheden? Of de klokken die nog altijd luiden? Of dat ik als klant bij veel winkels niet terecht kan op zondag?

Dat religie niet thuis hoort in de openbare ruimte, betekent niet dat het verboden terrein is.

Nu naar de praktijk van moslims die in deze vorm het gebed doen in de openbare ruimte. Ten eerste mag het duidelijk zijn dat de foto een artistieke uitlating is (waar u verder artistiek mee oneens mag zijn). U kunt van mij aannemen dat geen enkele moslim in Nederland van plan is op die locatie even zijn/haar gebed te verrichten. Het zit namelijk zo:

Wil je deze vorm van het gebed (de Salaat/Salah) verrichten, dan moet aan een aantal eisen worden voldaan. Lichaam en kleren moeten rein zijn, de ruimte moet schoon zijn, het lichaam moet bedekt zijn, je moet gericht zijn naar Mekkah, je moet de intentie hebben om de salaat te verrichten, je moet op tijd zijn en er specifieke woorden voor uitspreken.

Nu begrijpt u al dat de openbare ruimte dan bij voorbaat een onpraktische locatie is om te bidden (geldt overigens ook in Islamitische landen). Naast deze geschreven regels, heb je natuurlijk ook persoonlijke wensen: ik wil me er kunnen concentreren, niemand hinderen of zelf gehinderd worden, etc…

Moslims verrichten het gebed daarom ook gewoon in de moskee, thuis of in ruimtes die daarvoor vrijgemaakt zijn (stilteruimtes op universiteiten bijvoorbeeld). Ze doen hun best om het zo te improviseren dat niemand gehinderd wordt (gewoon zittend op hun stoel in de trein bijvoorbeeld). En als het echt niet anders kan, zul je ze misschien ergens in een leeg uithoekje van een gebouw onder de trap treffen.

Dus wat geruststellende woorden: Maakt u zich geen zorgen… Als ze zo graag in het openbaar zouden bidden, zou u ze wel in de honderden aantreffen dagelijks op locale treinstations in de randstad, of om de weg te versprerren in de V&D (dit is geen reclame), of tijdens het wachten in het postkantoor en de supermarkt.

Wat zegt het plaatje dan?

Wij blijven hier!