Voorpagina Ervaringen

Op rolletjes

Een paar dagen terug werd ik opgeschrikt door een ver-van-mijn-bedbericht: Jörg Haider, succesvol extreemrechts politicus uit Kärnten in Oostenrijk, was om het leven gekomen bij een auto-ongeluk. Vanmiddag hoorde ik dat ene Hasselbach (bekend van Expeditie Robinson) samen met zijn Vlaamse co-presentatrice in Noorwegen bij een ongeluk om het leven is gekomen. Normaal let ik niet zo op dit soort berichtgeving. Autorijden is niet zonder gevaren en ook bekende mensen komen wel eens om het leven bij zo’n ongeluk – ik wens hun familie en vrienden veel sterkte toe.

Soms echter, slaat het ongeluk wat dichterbij huis. Zo kwam ik afgelopen donderdag Brokey tegen. Ik heb ooit met hem en een oude mattie van me, TooLoose, regelmatig baantjes getrokken in Amsterdam-Zuid, in het DeMirandabad. Hij vroeg me of ik het al wist van TooLoose. Ik had geen idee waar hij het over had, maar ik schrok me het apelazarus.

TooLoose (niet zijn echte naam) is een van mijn oudste vrienden. Ik ken hem al vanaf de eerste jaren van de middelbare school. We ontmoetten elkaar voor het eerst bij een feestje in een sporthal. Het was een speciaal alcoholvrij, middagfeestje (Frisstyloo) waar een gast vooral hiphop draaide en waar wij dan onze uh… moves lieten zien (‘running man’, iemand?). Later bleek dat we nog een passie deelde – die van het skateboard. Gedurende de jaren spraken we altijd wel een keertje af, soms zat er wat langer tussen, soms zagen we elkaar wat vaker.

De laatste keer dat we echt lang met elkaar gehangen hadden was eind augustus. We waren met onze planken richting Amsteldorp gegaan om daar een klein skatepark te checken. Beetje chillen, proberen de ramp in ene keer te klaren. Gewoon een beetje klieren met zijn tweeën. De dag leek op rolletjes te verlopen zou je kunnen zeggen. Rond een uur of 4 rolden we door naar het Amstelstation, hosselde wat drinken en fietsten door naar de Spaarndammerbuurt. Ergens verstopt in een idyllisch hoekje van Westerpark zat een mini-ramp en we hadden er wel zin an.

Daar aangekomen zaten er drie ouwe gasten, die vertelden al een dikke 10 jaar niet meer geskate te hebben. We grapten wat over en weer, want die gappies zagen er nu niet zo erg stabiel uit op hun planken. Ik zag een ongeluk al gebeuren. Helaas gebeurde dat ook, maar aan onze kant. Bij een of ander fluttruukje bleef TooLoose achter een takje hangen met een wiel. Hij viel onhandig en bewoog moeilijk. Hij had kapotveel pijn. In het ziekenhuis aangekomen bleek hij zijn elleboog uit de kom te hebben geknald. De pezen en spieren stonden superstrak, en de ellepijp stak voorbij zijn arm – vandaar de pijn.

’t Was lullig, want hij zou net met zijn nieuwe werk beginnen voor een artiestenmanagementkantoor, alwaar hij websites zou maken en beheren voor hun artiesten. Vanwege die elleboog begon hij wat later met werken maar wel met plezier. Halverwege zijn eerste maand ging hij met een aantal mensen naar Ibiza voor optredens. Ik was het alweer vergeten tot ik Brokey tegenkwam. Hij bleek in de auto te hebben gezeten bij een DJ en nog wat andere mensen van het management, die een ravijn in waren gereden. Die DJ lag in een coma, zoveel had ik gehoord op de radio. Hij is er nu uit, alhamdulillah, en herstelt traag maar gestaag. De overige inzittenden waren fysiek ongeschonden, TooLoose ook – maar hij is behoorlijk aangeslagen. Zo’n ongeluk kan goed met je kop klooien. Godzijdank is hij er nog, want ik zou TooLoose nog niet willen missen.

Moge Allah swt hen allen genezing en leiding schenken.

In het jaar dat Elvis stierf, werd Noureddine geboren. Op zijn negende kreeg hij een skateboard. Op zijn 20ste werd hij in Schotland verliefd op boeken. Op zijn 27ste werd hij moslim en vond hij zijn draai. Hij werkt in de gehandicaptenzorg en denkt soms dat hij bijna Arabisch kan lezen maar vraagt dan toch om een klinker. Hij jat de beste grappen van de missus, steun en toeverlaat sinds 2006. Af en toe vertaalt hij wat poëzie omdat het leven dan gewoon beter is.

Lees andere stukken van