Voorpagina Ingezonden, Maatschappelijk, Politiek

Ruimte aan orthodoxie stimuleert de integratie

Dit stuk is ingezonden door Nora Oualed Hadj. Zij is het eens met Marcouch dat hij ruimte wil geven aan orthodoxie.

Als jonge moslimvrouw in Amsterdam meng ik mij al jaren in het debat over integratie van moslims. Ik ga daarbij in discussie met blanke hollanders maar ook met mede-moslims. Sinds een paar jaar is dat debat verrijkt met een deelnemer: Ahmed Marcouch, stadsdeelvoorzitter van het stadsdeel Slotervaart in Amsterdam-West. Hij is in staat om veel zaken die wij als jonge moslims voelen en denken te verwoorden en in te brengen in het debat over integratie van moslims. Zo waren de conclusies van het onlangs verschenen rapport ‘Jongeren en hun Islam’ (FORUM/Verwey Jonker), reeds uitgesproken en verwoord door de stadsdeelvoorzitter van Slotervaart.

Eén van de conclusies van dat rapport was bijvoorbeeld dat moslimjongeren in Nederland zich Nederlander voelen en willen participeren in dit land, maar dan wél met behoud van hun eigen religieuze identiteit. Uit het onderzoek bleek dat in de dagelijks praktijk van deze jongeren geen ruimte werd geboden aan hun religieuze identiteit en dat zij dit zien als gemis in hun integratie in de Nederlandse samenleving. Marcouch riep al in juni 2008, in een interview met Addie Schulte in deze krant, op tot ruimte voor de religieuze identiteit van moslimkinderen en -jongeren. Helaas moet ik daarnaaast constateren dat het vaak voorkomt dat zijn pleidooien maar ten dele naar boven drijven in de mediakoppen en daarmee is hij vaak het haasje bij verschillende groepen in de samenleving. Zij het de ene keer marokkanen en/of moslims en de andere keer strenge seculieren en zware atheïsten.
 
Afgelopen zaterdag zette Marcouch zijn integratiepleidooi voort en riep hij tijdens een bijeenkomst van de PvdA in Utrecht op tot ruimte voor orthodoxie én geen ruimte voor extremisme. Hij riep daarnaast op tot het verdedigen van de rechten van minderheden in onze samenleving, zoals bijv. homoseksuelen én het bevorderen van vrouwenemancipatie. Nu struikelt men weer over een deel van zijn oproep, namelijk daar waar hij oproept voor meer ruimte voor orthodoxie. Typisch. Hij zou hiermee zijn islamiseringstocht voortzetten volgens de rechtse site van het vrije volk en imams zoals Fawaz steunen. Het historische moment in de Nederlandse integratiegeschiedenis waarbij Marcouch in discussie ging met Fawaz over diens standpunten is hen daar kennelijk ontgaan.
 
Door ruimte voor orthodoxie te geven, neem je juist speelruimte voor extremisten weg. De argumenten van extremisten baseren zich op de intolerantie voor orthodoxie. Zij zeggen ‘deze samenleving is niet de onze want je kunt hier niet je religie beleven zoals je dat wilt. Pas als je de helft van je geloof laat vallen en jezelf rekent tot liberale moslim is er plek voor jou in deze samenleving’. Zo proberen ze mij als orthodoxe moslima te ronselen voor hun kamp.

Ik wil dan kunnen antwoorden met: ‘Nonsens, in deze samenleving is er ook voor mij als orthodoxe moslima die zich bedekt in een groot gewaad, geen handen geeft en stipt vijf keer per dag bidt ook ruimte: ik kan gewoon studeren en ik krijg met mijn diploma gewoon een baan! Nederland is mijn samenleving.’

Extremisme ontstaat als men de ander in zijn orthodoxie niet accepteert. Dus verwar orthodoxie niet met extremisme en laten we vooral een zinnig debat met elkaar voeren waarin we dezelfde woordenschat delen en we de juridische rechten van alle minderheden (waaronder orthodoxe moslims) kunnen vertalen naar de praktijk en daarmee extremisme kunnen tegengaan.

Eerder verschenen in Parool

Nora Oualed Hadj: geboren en getogen in Amsterdam-West, 26 jaar, moeder van 2 kinderen.


Wij Blijven Hier werd in 2005 opgericht, omdat ze vonden dat ze er nog niet waren. Inmiddels zijn ze 3000 bijdragen rijker, die vrijwillig door beginnende én gearriveerde verhalenvertellers worden geschreven. Verschillend van columns, persoonlijke ervaringen tot verborgen nieuwsfeitjes. Ze kijken op hun eigen manier tegen de wereld aan, en vertellen zélf het verhaal. Wie zijn ze? Kijk om u heen. Want ze zijn hier. Zij Blijven Hier!

Lees andere stukken van Wij Blijven Hier!