Voorpagina Maatschappelijk, Politiek

Suffe Marokkanen die een racistisch debat voeden

, 12 maart 2013, 91 reacties

Stel dat ze in Amerika een debat zouden houden naar aanleiding van de oververtegenwoordiging van Afro-Amerikanen in de overvolle gevangenissen. Dat debat zou aangevraagd worden door een conservatieve politicus en het predicaat ‘Afrikanendebat’ krijgen. Vervolgens zou meer dan 1/3 van de volksvertegenwoordiging hiermee instemmen. Wat zouden we hier dan van denken? Ik hoop dat de meesten hier van zullen walgen. Maar gek genoeg staat er in Nederland iets soortgelijks op de agenda.

Afgelopen weken hebben verschillende actualiteitenprogramma’s alvast een voorzetje gegeven aan het zogenaamde ‘Marokkanendebat’. In het programma Buitenhof waren een aantal Berbernationalisten te gast – mensen die naar een pre-islamitisch tijdperk streven – en niets moeten hebben van de Arabische cultuur en islam. Marokkanen die van het ‘niet zijn zoals de rest’ hun beroep hebben gemaakt. Zij ruzieden met de genuanceerde Nadia Bouras en beweerden met open deuren, valse associaties en gejeremieer over cowboyachtige vaders dat het ‘Marokkanenprobleem’ overgewaaid is vanuit Marokko. Problemen die zij zelf wonderbaarlijk hebben kunnen ontsnappen.

Ook bij de Halve Maan werd het Marokkanendebat bombastisch aangekondigd. Daar stond eveneens een peloton Marokkanen in de startblokken om het debat – waarin het eigenlijk niet zoveel uitmaakt wat je zegt – van een bestaansrecht te voorzien.

Op 14 maart is er op verzoek van politica Martien Kuitenbrouwer in Amsterdam wéér een debat waar Marokkaanse Amsterdammers de mogelijkheid krijgen om de degens te kruisen. In het persbericht staat:

Bovendien heeft een aantal incidenten met Marokkaanse Nederlanders – dat nationale aandacht trok – zijn wortels in West. Zo was er de dodelijke schietpartij met Kalasjnikovs in de Staatsliedenbuurt en de doodslag op de grensrechter waar leerlingen van het Huygens College bij betrokken waren. Ik vind het belangrijk dat er niet alleen ver weg in de Tweede Kamer over ‘Marokkanen’ gesproken wordt, maar ook hier middenin Amsterdam West, met en door Marokkaanse Amsterdammers. We hebben al bijna 200 aanmeldingen

Let op, niet alle Amsterdammers worden expliciet aangesproken en aangemoedigd om een maatschappelijk probleem te bespreken dat ons allen aan zou moeten gaan, maar vooral de Marokkanen uit de wijk die 1/3 van het stadsdeel bevolken. De rest blijft buiten schot. Daarmee reduceren ze het bedoeld of onbedoeld tot een etnisch debat, ergo: een racistisch debat.

Het mooie is dat dit discours door de deelname van Marokkanen wordt gelegitimeerd en gevoed: ‘zie je wel, ze praten erover en geven het zelf toe’. En de mensen die het onderwerp in eerste instantie hebben geagendeerd kijken heimelijk vanaf de zijlijn toe. Rode lap. Stier. Rennen maar.

En de blonde torero? Die blijft buiten schot en kan in landen als Australië op kosten van de belastingbetaler jihad voeren. Geniaal.

Ik vraag me af of Buitenhof, De Halve Maan, de Tweede Kamer en Amsterdam-West het ooit zouden aandurven om een debat te houden over de correlatie tussen de financiële crisis en de mensen die daar oververtegenwoordigd in waren: oude witte mannen. Zou er ooit iemand opstaan, om te onderzoeken in hoeverre de Germaanse cultuur verantwoordelijk kan worden gehouden voor de hebzucht die Europa aan de rand van de afgrond heeft geholpen? Zou de rol van de ouders worden besproken, over de vraag waar het in de opvoeding van de Gooische en Amsterdamse grachtengordelkinderen is misgegaan?

Zou de rest van de autochtone gemeenschap er ook bij worden betrokken omdat het wegkeek? Zouden marginale personen, die vanwege hun uitgesproken autochtoonheid als deskundige worden aangemerkt, in het programma Buitenhof en De Halve Maan worden uitgenodigd om met elkaar te ruziën over dit vraagstuk en daarmee het debat te legitimeren? Ik denk het niet, over problemen – veroorzaakt door autochtonen – zijn we doorgaans veel genuanceerder. Daarin volstaat doorgaans simpele sociologie. En terecht.

Ik hoor u al denken: ‘wat jij doet is wegkijken, bagetallisseren, de cijfers liegen er niet om!!’ en ‘kijk eens naar Opsporing Verzocht’. ‘Wegkijker!!!’ Het enige wat ik daar op te zeggen heb is dat die statistieken slechts één harde feit blootleggen; dat Marokkanen abominabel slecht en opzichtig de crimineel uithangen.

Enfin.

Afgelopen week was ik aanwezig bij een symposium in Den Haag waar medisch specialisten bijeen kwamen. Daar werd onder andere besproken hoeveel Turkse en Marokkaanse kinderen aan overgewicht lijden; 25% van de Marokkaanse kinderen is veel te zwaar, bij Turken ligt dat percentage zelfs op 35%. Uit een ander onderzoek blijkt dat meer dan 20% van alle Marokkaanse gezinnen onder de armoedegrens leeft. En dan heb ik nog niet eens over de duizenden kinderen die door de samenleving een minderwaardigheidscomplex wordt aangepraat. Maar die zaken zijn blijkbaar niet belangrijk genoeg om masaal voor bij elkaar te komen. Daar worden geen Kamerdebatten voor aangevraagd. Nee.

In plaats daarvan gaan ze in Amsterdam-West ruziën over enkele cowboys met kalasjnikovs en een incident op de Nederlandse voetbalvelden.

Stelletje sufferds.

Foto: Roel Wijnants via photopin cc

Abdelkarim. Voormalig hoofdredacteur van Wijblijvenhier.nl. Documentairemaker. Is geboren in de Zeeuwse contreien en wist al op vroege leeftijd dat het boerenleven niet voor hem was weggelegd. Hij besloot om zijn hooivork aan de wilgen te hangen, de koeien vaarwel te zeggen en zijn geluk te beproeven in Rotterdam. Hij studeerde Nieuwe Media aan de Universiteit van Amsterdam, was als journalist werkzaam bij de VARA, columnist voor KRO Hemelbestormers en Joop.nl, praat graag tegen vreemden, schaamt zich slechts voor zijn tenen en hoopt dat zijn levensmotto ooit de geschiedenisboeken ingaat: "Als je een geit een jurk cadeau geeft, weet je nooit wat er gebeurt"

Lees andere stukken van Abdelkarim