Voorpagina Politiek

Het leven van een Palestijn is Israël niets waard

Vandaag begin ik mijn wekelijkse column met de woorden van een belangrijke ‘importjood’, die werd geboren als David Grün te PloÅ„sk, Polen. Hij verhuisde in 1906 naar Palestina en was enige tijd werkzaam als journalist voordat hij de Israëlische politiek inging. De wereld zou Grün later leren kennen als David Ben-Gurion. Ben-Gurion (Hebreeuws voor: "zoon van een jonge leeuw") was de eerste premier van Israël. David Ben-Gurion was niet zo van de politiek correcte en deed al in het verleden opmerkelijke uitspraken. Zijn woorden geven u als lezer een betere kijk op de zaak in wat de oorsprong moet zijn geweest van het Palestijns-Israëlische conflict. Een van zijn meest opzienbarende uitspraken is geciteerd door Nahum Goldmann in zijn Le Paradoxe Juif.

Goldmann is een belangrijke zionist, geboren in Litouwen en heeft een groot deel van zijn jeugd doorgebracht in Duitsland, waar hij ook onderwijs genoot. Die historische uitspraak van David Ben-Gurion breng ik vandaag opnieuw in de actualiteit. Een uitspraak die jaren na dato nog steeds grote nieuwswaarde heeft voor u als lezer en nog altijd zeer actueel is gezien de huidige situatie in het Midden-Oosten. Zijn woorden die in het verleden zijn gedaan, voorspellen ons zonder meer wat het resultaat zal zijn van het grondoffensief dat Israël zaterdag is gestart in de Gazastrook.

Zichzelf respecterende politici en journalisten in dit land zouden op zijn minst kennis moeten nemen van wat Gurion destijds heeft gezegd. Dan begrijpt u misschien dat de huidige militaire operatie van Israël in de Gazastrook gedoemd is te mislukken. De oorlog tegen Hamas is een kansloze missie, omdat Israël weet dat de rug van het Palestijnse verzet niet Hamas is maar de Palestijnse bevolking zelf.

Misschien begrijpt u dan ook beter dat de huidige leiders van Israël nul komma nul respect hebben voor onschuldige mensenlevens in de bezette en geïsoleerde Palestijnse gebieden. De uitgekookte Israëlische politici en hun vloeiend Engels sprekende woordvoerders weten welke taal het Westen spreekt en wat men wil horen in dit deel van de wereld. Zo zou Israël niets anders dan vrede willen sluiten met de Palestijnen en zijn de acties van het Israëlische leger niet gericht tegen de Palestijnse burgers. Het grondoffensief zou onvermijdelijk zijn.

Allemaal op het eerste oog plausibel klinkende uitspraken waar communicatie –en persbureaus zorgvuldig over hebben nagedacht. Ondertussen heb ik zoveel uitspraken voorbij zien komen, dat ik wel beter weet. Israël laat de verdenking op zich en heeft alle schijn tegen andere prioriteiten te bezigen dan vrede sluiten met de Palestijnen en de Arabische wereld. Israël laat buitenlandse journalisten niet toe in de Gazastrook en is fel gekant tegen het voorstel van de Europese Unie om internationale waarnemers te stationeren in de Gazastrook. Daarvoor moet wel eerst een nieuw bestand worden bereikt met Hamas.

Wat Israël doet is niet nieuw maar een herhaling van zetten in het bekende schaakspel dat al jaren op meesterlijke wijze wordt gespeeld door de joodse staat. Zo verklaarde de zionist Goldmann al in 1967 dat Israël meer bereidheid moet tonen om tot verzoening te komen met de Arabieren. Dat David Ben-Gurion begrip heeft voor de vijandige houding van de Arabische buurlanden tegenover buurland Israël blijkt zonder ernstige twijfel uit de volgende uitspraak.

"Als ik een Arabische leider was, zou ik nooit een overeenkomst met Israël tekenen. Dat is normaal; we hebben hun land afgenomen. Het is waar dat God het aan ons beloofd heeft, maar waarom zou hen dat interesseren? Onze God is niet de hunne. Er is het antisemitisme geweest, de Nazi’s, Hitler, Auschwitz, maar was dat hun fout? Zij zien maar één ding: we zijn hier gekomen en we hebben hun land gestolen. Waarom zouden ze dat aanvaarden?"

Inderdaad, waarom moet de Palestijnse bevolking aanvaarden dat de levens van miljoenen onschuldige Palestijnen op het spel worden gezet en gebruikt als statiegeld voor het traumatische oorlogsverleden van joden in Europa. Die landen waar het antisemitisme in de kerk het levenslicht heeft gezien en groot is geworden, stellen zich nu kritiekloos achter Israël op. Politici, ook de Nederlandse, die vrijheid en democratie prediken in Irak en Afghanistan, verloochenen zelf de Westerse waarden. Zij tekenen voor de ondergang van de Westerse beschaving door een zeer onrechtvaardige zaak te steunen.

Israël heeft in 2005 Gaza volledig verlaten wordt er gezegd, maar bent u zich er ook van bewust dat het IDF van Gaza de grootste openluchtgevangenis ter wereld heeft gemaakt. Israël bepaalt wie Gaza in en uit mogen. De Palestijnen hebben nooit hun vrijheid teruggekregen. Wat is je vrijheid waard, vraag ik u, als een ander bepaalt waar je wel en niet mag zijn? Wat je wel en niet mag hebben aan rechten en vrijheden? Wat je wel en niet mag doen om een menswaardig bestaan te leiden? Het gebaar van Israël om zich terug te trekken uit Gaza was niet uit goede buur zijn of medemenselijkheid maar om de Gazanen te scheiden van de kolonisten en de rest van de wereld.

De Palestijnen zitten als muizen in de val. Ondertussen hangt de kat het slachtoffer uit. Israël doet er alles aan om de Palestijnen alle macht uit handen te nemen en het legitieme Palestijnse verzet te verzwakken. Israël zal er nooit maar dan ook nooit in slagen om de infrastructuur van Hamas uit te schakelen, maar beoogt met de huidige militaire operatie een ding. De genadeklap toebrengen aan het Palestijnse verzet. Hamas belichaamt het steeds sterker wordende Palestijnse verzet. Fatah leunt te veel op de goede bedoelingen van Washington. De diplomatieke inspanningen van Washington zijn nooit op enig moment in het voordeel van de Palestijnen geweest, bewijst de geschiedenis ons.

Als u de uitspraak van Ben-Gurion leest, begrijpt u ook dat er nooit een einde zal komen aan de raketaanvallen op Israël. Het probleem is de Israëlische bezetting en duidelijk niet de raketaanvallen van Hamas. Het is dus grote onzin van EU-voorzitter Tsjechië om het Israëlische grondoffensief in de Gazastrook te kwalificeren als, defensief, niet offensief’’. Een aanval is per definitie nooit defensief. Dat EU-voorzitter Tsjechië een dergelijke misselijkmakende, eenzijdige en buitengewoon onrechtvaardige verklaring naar buiten brengt namens de lidstaten, is voor mij een teken dat de steeds sterker wordende joodse lobby in Europa goed werk heeft verricht.

Hoe kan het ook anders als je weet dat elke westerse politicus die door de lobby wordt uitgenodigd, gefêteerd en Israël bezoekt altijd een bezoek brengt aan het Yad Vashem, het Holocaustmuseum. Wie daar geweest is, zal uit alle emotie al op voorhand partij kiezen voor Israël, omdat men vreest dat de joden in Israël opnieuw het slachtoffer kunnen worden van geweld.

Die onterechte angst (want de feitelijke politieke en militaire machtsverhoudingen spreken onmiskenbaar in het voordeel van Israël) heeft het gezonde verstand verlamd en bijgedragen aan het feit dat de nieuwe verzonnen context (die Israël geeft aan het conflict) de oorspronkelijke historische context verder naar de achtergrond heeft verdrongen. Bij het minste of geringste worden de politieke tegenstanders van Israël antisemitisme verweten. De hardline verdedigers van de staat Israël hebben een nieuwe bondgenoot gevonden in de anti-islamisten in o.a. kringen van de PVV. Het steunen van de rechtvaardige Palestijnse zaak wordt in die kringen gezien als de vileinste vorm van het nieuwe antisemitisme. Een buitengewoon misplaatste en zeer kwalijke vergelijking om fatsoenlijke burgers in Nederland, die vinden dat de Israëlische agressie veroordeeld moet worden, een lelijke en oneerlijke stempel op te drukken.

Na de aanslagen van elf september heeft de Israëlische regering de publieke opinie handig naar haar hand weten te zetten door de strijd tegen het internationale terrorisme te koppelen en gelijk te stellen aan de strijd die Israël voert tegen Hamas en Hezbollah. Het is dus geen toeval dat de anti-islamisten Israël beschouwen als de voorpost van het Westen in de strijd tegen de (radicale) islam. Een buitengewoon zorgwekkende ontwikkeling voor de Palestijnen, die nu eerder worden gezien als een wezenlijk onderdeel van de strijd die het Westen voert tegen moslimradicalen. Zo wordt een bezettingsconflict verheven tot een religieus conflict en kunnen de Palestijnen op veel minder sympathie en steun rekenen van Westerse landen. Wie een preventieve aanvalsoorlog wil beginnen, moet eerst de (inter)nationale publieke opinie overtuigen van de noodzaak ervan. Dat de joodse lobby in de VS en Europa goed werk hebben verricht, kunnen we destilleren aan het uitgesproken pro-Israël standpunt dat de Europese Unie en de VS recent hebben ingenomen.

Het zijn wapens van Amerikaanse en Europese makelij die de Palestijnen doden en verwonden. Zou Osama Bin Laden ook defensief hebben gehandeld op 11 september meneer de (EU-)voorzitter?

Mijn liefde voor dit land is groter dan die van Geert Wilders. Ik ben verwikkeld in een polemische strijd met populisten, die zogenaamd het beste voor hebben met dit land. Ik ben Ata, beetje burgerlijk ongehoorzaam en al heel wat lentes jong. Mijn naam is seculier, mijn pen messcherp en voel me gelukkig nog altijd thuis in dit land. Ook ik blijf hier!

Lees andere stukken van Ata