Voorpagina Algemeen

Alweer een pseudo-filosemiet die de antisemitische stok hanteert

Bart Schut stelt in zijn meest recente column, dat ‘het antisemitisme diepgeworteld is onder jonge moslims’. Door maar liefst te refereren aan één enquêteonderzoek uit Vlaanderen, komt hij tot de conclusie dat de leefwereld van alle moslimjongeren gekenmerkt wordt door jodenhaat.

Wanneer voor het gemak wordt aangenomen, dat het onderzoek inderdaad antisemitische wereldbeelden op het spoor is gekomen onder moslimjongeren in Vlaanderen, dan is het vrij bedroevend om te zien hoe Bart Schut hier een universele finishing touch aan geeft. Niet alleen moslimjongeren in Vlaanderen koesteren een antisemitische levenshouding volgens Bart Schut, maar eigenlijk alle moslimjongeren: “Antisemitisme onder jonge moslims blijkt een fundamenteel, diepgeworteld en universeel probleem te zijn.” De suggestie wordt  gewekt dat jodenafkeer onder moslimjongeren te herleiden is tot één fundamentele oorzaak, namelijk: het geloof van deze jongeren. De Islam.

Religieus-culturele verklaringen en verdachtmakingen
Het zoeken naar culturele en religieuze oorzaken van ongewenste denkbeelden, is gemeengoed geworden. Vooral met betrekking tot moslims. Eenmaal een moslimtiener of – puber opgroeiend binnen Nederlandse moslimkringen, betekent het automatisch dat het antisemitisme in het denkwereld wordt geprogrammeerd. Met als bijkomend negatief resultaat dat het de verdere Nederlandse samenleving infecteert. Bart Schut omarmt deze populistische kijkwijze door op een eigenzinnige wijze mee te liften met de conclusie van de Vlaamse onderzoekers: “De antisemitische leefwereld van moslimjongeren in Vlamingen opereert onafhankelijk van de volgende sociale criteria: persoonlijke kenmerken, opleiding van de ouders, onderwijsvorm, taalgebruik en inkomen.” Omdat de sociale criteria geen verschillen teweeg brengen in de antisemitische leefwereld van moslimjongeren, kunnen deze volgens Bart Schut alleen maar door de Islam worden gevoed. Of de Vlaamse onderzoekers dit beeld ondersteunen, komt niet aan bod.

Wanneer cultuur bepaalt hoe zogenaamde ingezetenen denken, voelen en handelen, dan komen veel autochtone Nederlanders er niet goed vanaf met betrekking tot de kwestie jodenhaat. Hierbij hoeft alleen maar gerefereerd te worden aan de institutionele vormen, die het antisemitisme heeft aangenomen gedurende het tijdperk van het nazi-regime. Nederlanders met uiteenlopende persoonlijke kenmerken zoals opleidingsachtergrond, taalgebruik en inkomen, kwamen tot elkaar om een corporatistisch verbond te sluiten, dat wij vandaag de dag kennen als de Nationaal Socialistische Beweging (NSB). De mensonterende uitkomsten van dit verbond, zullen bij de meesten wel bekend zijn.

Wie stelt dat cultuur onafhankelijk opereert van sociale kenmerken, maakt het zichzelf heel erg moeilijk wanneer zijn desbetreffende cultuur een recente geschiedenis kent van een bijna totale vernietiging van Europese joden. In het geval van Bart Schut en andere pseudo-filosemieten, lijkt het er dan ook op dat antisemitische reuzen op zoek zijn naar een antisemitische muis.

De gevolgen van misrepresentatie
De conclusie van Bart Schut – ‘dat het antisemitisme onder jonge moslims een fundamenteel, diepgeworteld en universeel probleem blijkt te zijn!’ krijgt een ironische weerklank wanneer er een poging wordt gedaan om het antisemitisme te karakteriseren. Bart leunt grotendeels op het Vlaamse onderzoek, dat gebruik maakt van eeuwenoude karikaturen van joden. Zo worden onderzoeksvariabelen gebruikt, die betrekking hebben op ‘zakelijke onbetrouwbaarheid’ en ‘dominante machtsposities van joden’. Het antisemitische wereldbeeld van Vlaamse moslimjongeren wordt volgens Bart Schut het beste gevangen, door de hoge onderzoeksscore op de variabele ‘wantrouwen’ van joden: “Stelt u zich eens voor: 80 procent van de islamitische jongeren vindt dat joden – let wel: niet Israëli’s, maar ‘gewoon’ joden – niet te vertrouwen zijn. Is er een betere definitie van antisemitisme pur sang denkbaar?”

De onderzoeksvariabelen, die opgenomen zijn in het artikel van Bart Schut, spreken regelrecht tot de verbeelding. In het onderzoek zijn stereotype onderzoeksvariabelen opgenomen, die aansluiten bij klassieke uitdrukkingsvormen van het Europese antisemitisme. Om antisemitische denkbeelden te kunnen meten, lijkt het erop dat stereotype variabelen zijn gebruikt van joden, die toe kunnen worden geschreven aan de christelijke en seculiere  grondslagen van het antisemitisme. Deze kennen wij vervolgens alleen van het nazi-regime.

In dit verband is het opmerkelijk dat Bart Schut concludeert – los gezien van de validiteit van de Vlaamse onderzoeksresultaten waar hij zich op baseert – ‘dat het antisemitisme een fundamenteel, diepgeworteld en universeel moslimprobleem is’. Want als zijn conclusie klopt, dan hadden Vlaamse moslimjongeren antwoord moeten geven op onderzoeksvragen, die aansluiten op een islamitisch geestesrepertoire van jodenafkeer. In de onderzoekresultaten die Bart Schut presenteert, is hier geen sprake van. Vlaamse moslimjongeren hebben een antisemitische onderzoeksscore gehaald op een Europese karakerschets van het antisemitisme.

Mochten de onderzoeksresultaten van onze Vlaamse buren kloppen en aan de betrouwbaarheidseisen voldoen, dan kan de vraag worden gesteld in hoeverre het Europese antisemitisme in fundamentele, tevens in universele en diepgewortelde zin, onderdeel is geworden van de leefwereld van Vlaamse moslimjongeren. Want alleen op deze manier wordt er recht gedaan aan de Vlaamse onderzoeksresultaten, die in Bart Schuts artikel zijn opgenomen.

Foto: van.brussel via photopin cc

Rachid Eznaden schrijft sinds 2011 voor Wijblijvenhier. Hij is eindredacteur met als speciale aandachtsgebieden integratiebeleid, buitenlandse politiek, literatuur en islamitische geschiedenis van Europa. Verder staat Rachid bekend als boekenwurm. Voor de meeste WBH-ers belichaamt hij de Wijblijvenhier-bibliotheek. Heeft een schrijver achtergrondinformatie nodig voor zijn stukken, dan tovert Rachid binnen no time een aantal titels tevoorschijn. Tot slot: Rachid recenseert graag. Waar deze interesse vandaan komt, Joost mag het weten. Misschien is het wel zijn tegendraadse houding: waar over het algemeen steeds minder wordt gelezen, gaat hij juist meer lezen.

Lees andere stukken van