De BBC-documentaire A history of Syria met verslaggever Dan Snow werpt licht op de geschiedenis van Syrië en probeert een antwoord te vinden voor het onderliggende sentiment bij de revolutie die vandaag de dag nog voortduurt. Wat je leert uit de documentaire is voornamelijk hoe het land is ontstaan, hoe het in elkaar zit en welke belangrijke historische gebeurtenissen het vorm hebben gegeven. Hieronder een verslag van wat een leek ervan heeft geleerd.
Syrië is vanwege de centrale ligging in het Midden-Oosten strategisch en ideologisch erg gewild. Van de Romeinen tot de huidige politieke wereldleiders, iedereen wilt zijn stempel op Syrië drukken en inmenging vanuit het Westen is al prominent vanaf de Eerste Wereldoorlog.
Grappig weetje: de film Lawrence of Arabia gaat daadwerkelijk over een Britse generaal T.E. Lawrence die samen met de Arabische nationalisten strijdt voor een ‘vrij’ Syrië. Hevig geromanitiseerd en historisch niet helemaal juist natuurlijk, omdat de film ook geen vervolg krijgt, waarin Lawrence een geheim verdrag sluit met Frankrijk om Syrië aan hen over te dragen in plaats van de Arabische nationalisten, en erger nog om de hele regio op te delen in kaders met rechte lijnen als landsgrenzen.
De documentaire schetst ook een beeld over hoe de machtsverhoudingen in Syrië tot stand zijn gekomen en waarom de huidige machthebbers hun macht willen behouden. De macht in Syrië is voornamelijk in handen van de Alawitische minderheid die bang is om weer in een achterstandspositie te komen zitten als er een Soenistische meerderheid aan de macht komt. De vaak arme, gediscrimineerde Alawieten werden door de Fransen gerekruteerd om te infiltreren in de Syrische samenleving en dienden samen andere minderheden (als Baath-partij) als een soort voorhoede tegen de Soenitische meerderheid die door de Fransen als nationalisten en anti-Frans werden gezien.
Onder die nationalisten was er een groep genaamd de Moslim Broederschap die streefde naar een soenitisch islamitische Syrische staat. De Baath-partij had een meer liberaal karakter, met name door de vele aangesloten minderheidsgroeperingen die bang waren voor represailles of zelfs etnische zuiveringen als de Moslim Broederschap aan de macht zou komen. De Baath-partij onder leiding van oud-president Hafez Al-Assad damde de vele aanslagen van de Moslim Broederschap in en maakte na een oproer in de stad Hama, het bolwerk van de Moslim Broederschap, korte metten met de stad. Duizenden mensen kwamen om. Hafez Al-Assad keerde triomfantelijk terug naar Damascus en vierde feest, terwijl er kilometers verder een slachting had plaatsgevonden.
De Broederschap zwoer wraak.
Lange tijd bleef de Baath-partij aan de leiding. Al-Assad bracht stabiliteit in de regio en haalde banden aan met belangrijke Soenieten uit het Syrische zakenleven. Naar buiten toe positioneerde Al-Assad zich fel tegen de stichting van de Israelische staat en hoewel hij geen echte overwinning behaalde tegenover Israel, wist hij zich toch te profileren als een sterke Arabische leider. Ook floreerde de economie onder zijn regime. Allemaal redenen om onder het mom van het waarborgen van stabiliteit zijn positie uit te buiten door een groot intelligentienetwerk op te zetten. Oppositie hiertegen werd niet getolereerd en mensenrechten werden geschonden.
Na de dood van Hafez Al-Assad nam zijn zoon Bashar Al-Assad het stokje van hem over en deed een opmerkelijk liberale toespraak tijdens zijn inauguratie. Hij beloofde een rooskleurige toekomst. Na een jaar bleef niets van zijn belofte over. Arrestaties, uitbuitingen en zelfs executies bleven doorgaan. Het gewone volk bleef onderdrukt.
Sinds het aantreden van Bashar Al-Assad is het Syrië niet voor de wind gegaan. De populatie groeide sterk, de urbanisatiecijfers groeide mee, aanhoudende droogte zorgde voor hoge prijzen voor producten en economische hervormingen werden uitgebuit door families met een band met de Assads. Het was wachten op de vlam in de pan en die kwam er in de vorm van de Arabische lente.
Al met al geeft het een goed beeld van de geschiedenis van Syrië en welke factoren allemaal hebben geleid tot de revolutie van nu. Veel critici van de documentaire vinden Snow te veel de nadruk leggen op religieuze motieven als aandrijvingsmotoren voor de revolutie en dat klopt. Het sentiment dat het meest naar boven komt drijven is de wantrouw die verschillende groeperingen in Syrië, met name Sunni’s en Alawieten, tegenover elkaar hebben. Dat is inderdaad wat er op het hoofdtoneel zich afspeelt. Aan de andere kant is het lastig om bij een revolutie die gaande is, er goed achter te komen wat misschien nog meer redenen zijn. Ook was het bedoeld als een vogelvlucht op de geschiedenis van Syrië en dat kun je niet om het onderwerp heen. De documentaire is verder niet uitgebreid met de laatste stand van zaken wat betreft de revolutie.
Net als bij andere documentaires moet je oppassen dat je niet te veel mee gaat in het kader dat de programmamakers schetsen. Voor de Syrische bevolking geldt dat ze de jarenlange onderdrukking, mishandeling en corruptie zat waren. De economische malaise waarin het land zat, maakte het er niet beter op. De multiculturele en vaak tolerante Syrische samenleving wordt vanuit de hele wereld in de gaten gehouden, omdat de geschiedeisboeken ons vertellen dat Syrië de toon zet voor het Midden-Oosten.
De documentaire A History of Syria with Dan Snow
Foto: khalid almasoud via photopin cc
Nafisa Suleiman
Geboren op het rode zand van Afrika in een visserplaatje(Kismaayo; lees KissMayo) in Somalië en groot gebracht in Nederland. Al van jongs af aan voert ze strijd tegen drop salmiak en soortgelijke gevaren voor de tong. Ze heeft een haat-liefde verhouding met horror films, waarbij het vaak einidigt met 10% zicht glurend achter een kussen. Inspiratie om over te schrijven vindt ze in allerlei zaken, maar vooral de alledaagse ‘Ahaa-momenten’ zijn het leukst. WBH leek haar wel een leuk platform om die momenten te delen. Benieuwd naar wat ze schrijft? Lees dan haar stukken.Lees andere stukken van Nafisa
15 Reacties op "Syrië voor dummies, de geschiedenis in een notendop"
Dubieuze docu, feiten ontbreken over het werkelijke begin van de revolutie, de gevangenneming en marteling van kinderen en de gewelddadige onderdrukking van de demonstraties daartegen, verder is het geen burgeroorlog,maar een extreem gewelddadige en moordzuchtige poging van het regime om de macht kost wat kost te behouden. Ook ontbreekt het feit dat vanaf het begin de minderheden hebben deelgenomen in protesten en ook onderdeel zijn van de FSA,zelfs Alawiten vechten mee tegen het regime. Een van de eerste demonstraties in nota bene Lattakia was georganiseerd door zowel sunni’s alawiten en christenen. Dat de alawiten niet als moslims worden beschouwd is een breed geaccepteerd gegeven binnen de sunnitische wereld ,niet alleen die van een obscure sjeik . En de gruweldaden van de shabiha ,worden nogal onderkoeld verteld ,terwijl de angst van de alawiten voor wraak breed wordt uitgemeten.Het feit dat het regime van Assad een regime is dat al voorde revolutie begon het volk onderdrukte met behulp van willekeurige gevangenschap verdwijningen en marteling en verkrachting wordt onderbelicht en ook het feit dat het regime na de start van de revolutie dit tot het uiterste heeft uitgebreid. Hoe burgers gericht tot slachtoffers worden gemaakt,( bombardementen van wachtende rijen bij broodbakkers) en dat ziekenhuizen doelwit zijn van het regime waardoor slachtoffers van bombardementen en schietpartijen door het regime alleen gebruik kunnen maken van geheime noodziekenposten. de enorme massa’smensen die door het regime op de vlucht zijn gejaagd zowel binnen Syrië zelf als erbuiten en de reden ervoor angst voor verkrachtingen, blijft ongenoemd. Kortom erg tendentieus en twijfelachtige docu.
@Ina,
Kennelijk heb je met mentale oogkleppen opgekeken want de docu somt precies op wat jij hier beschrijft. Kennelijk zit het je dwarst dat de docu ook de andere kant van de medaille laat zien en dat het regime van Assad niet alleen kan rekenen op steun uit een deel van de bevolking maar dat die zogenaamde opstandelingen ook geen frisse jongens zijn en dat de strijd in Syrië al lang niet meer gaat om democratie, vrijheid etc maar verwoorden is tot een ordinaire burgeroorlog waar buitenstaanders met regionale en geopolitieke belangen een meer dan onfrisse rol in spelen. Iets waar jij kennelijk liever de ogen voor wilt sluiten!
Nee ik sluit mijn ogen niet voor de rol van Iran en Rusland in het Syrië van Assad en ook weet ik dat er buitenlandse strijders tegen het regime mee helpen vechten. Daarmee is het echter geen ordinaire burgeroorlog geworden. Anders dan jij houd ik me ookbezig met wat er gebeurd in Syrië op lokaal niveau, hoe burgers proberen om met elkaar samen te werken, hoe er ondanks dat men er geen enkele ervaring mee heeft, comitees worden opgezet om het lokale bestuur over te nemen. Hoe er nog steeds in Syrië ondanks al het geweld , geweldloos gedemonstreerd wordt en men vrijheid en democratie eist. en de docu laat niet de andere kant vande medaille zien, was dat maar zo. Ga zelf eens verder kijken dan dit soort tendentieuze slechte journalistieke verhalen.Ik volg de strijd in Syrië al van dag 1.
Mensen verwarren objectief kijken naar de situatie met beide (meerdere) partijen de schuld te geven van de strijd in Syrië.
Als we het hebben over schuld, dan hebben we het over de mate waarin. Wie is de hoofdschuldige aan de rotzooi in Syrië? Daar kun je objectief gezien maar 1 aanwijzen dat is Assad’s regime.
Erg duidelijk artikel dat de verschillen heel precies uitlegt. Mohammed Boubkari, ik ben parijs ,jij bent Geneva http://www.opendemocracy.net/opensecurity/nadim-shehadi/revolution-or-civil-war-battle-of-narratives-in-syria
Abdel, ben het met je eens.
En nog een duidelijk artikel
http://www.demorgen.be/dm/nl/2461/Opinie/article/detail/1606177/2013/03/30/Niet-de-jihadisten-wij-zijn-het-probleem.dhtml?utm_source=facebook&utm_medium=web#.UVdDYghS8Pm.facebook
En nog een artikel van iemand met meer verstand van zaken http://m.thenational.ae/thenationalconversation/comment/a-subtle-shift-may-mean-syrians-will-get-the-tools-to-resist-assad
@Ina,
Als je van af het begin de gebeurtenissen in Syrië met de zelfde mentale oogkleppen op hebt aanschouwd als de docu dan kan ik begrijpen waarom je ondanks alle feiten die het tegendeel bewijzen nog steeds denkt dat het in Syrië gaat om een volksopstand tegen een dictator en niet meer en niet minder.
Kennelijk ben je niet instaat om te zien dat wat ooit begonnen is als spontane vreedzame volksopstand in navolging van wat er in andere Arabische landen gaande was ontaard is een burgeroorlog een steeds meer sektarische burgeroorlog bovendien.
Jij volgt de gebeurtenissen in Syrië sinds medio maar 2011 ik volg de gebeurtenissen in Syrië en omringende landen als sinds ik als klein kind mijn vader hoorde luisteren naar radio Monte Carlo of met andere hoorde discussiëren over hetgeen er in Afghanistan, Libanon, Irak, Iran etc gaande was.
Als 15 jarige jongen hebben ik uren de kaart van zuid-Irak bestudeerd en met punaises het verloop van het Iraanse offensief gevolgd van dag tot dag.
Negen weken heb ik in Syrië doorgebracht, het land bereisd van Ain Diwar tot Tartosa, van Latakia tot Abu Kamal en van Deraa tot Allepo. Drie weken heb ik in Damascus tegen mijn wil vastgezeten en door allerlei geüniformeerde snorremansen uit den treuren ondervraagd om de reden dat ze er mij van verdachten mijn passpoort verkocht te hebben aan lui die dat voor spionage doeleinde zouden gaan gebruiken en of ik eventjes een schuldbetekenis wilde ondertekenen dan zou alles goed komen. Ik weigerde en werd drie weken lang als jojo van de ene veiligheiddienst naar de andere gestuurd met een bruine envelop die ik niet mocht openmaken en elke keer werd er weer een nieuw formulier in gedaan zonder dat ik wist wat er opgeschreven was en werd weer doorgestuurd. IK heb wat angstzweet afgezweet die weken. Natuurlijk niets vergeleken bij Syriërs die daadwerkelijk i n aanvaring kwamen met het regime maar het heeft mij voldoende de indruk gegeven onder wat voor regime Syriërs moesten leven.
Als Assad of zijn regime verdwijnen dan zal ik daar geen traan om laten sterker nog zij hadden 40 jaar geleden al het veld moeten ruimen aangezien ze al zolang hun eigen idealen hebben verraden en het niets meer zijn dan een maffiabende die een heel land onderdrukken en uitbuiten. In dat opzicht verschillen ze overigens niet van wat er gaande is in Saudistan etc.
Dus kom bij mij niet aan met wat artikelen en de opmerking dat ik Geneve ben en jij Parijs!
Voor mij telt maar één ding: Het wel en wee van de combinatie het Syrische volk (in al haar diversiteit) en Syrië als land/staat.
Wat ik heb gezien, gelezen en gehoord de afgelopen 2 jaar uit een scala aan bronnen wijst maar op één ding namelijk: De voortgaande destructie van die combinatie als deel en als geheel.
Nu is het regime daar niet alleen sinds het begin van de opstand de hoofdschuldige van maar sinds het aan de macht is heeft het met haar onderdrukking, mismanagement, corruptie etc de situatie geschapen die tot deze tragedie heeft geleid. Om maar te zwijgen van de misdaden en gruweldaden sinds het begin van de opstand.
Dit laat onverlet dat sinds de gewapende opstand en sinds de komst van tienduizenden buitenlandse strijders, de sektarische haatzaaierij en de continue openlijke en heimelijke inmenging in deze tragedie van buitenlandse machten die geen zier geven om hun eigen volk laat staan het Syrische volk en de gruwelheden waarmee die gewapende strijd gepaard gaat van de kant van de opstandelingen: de onthoofdingen, de ontvoeringen, de standrechtelijke executies, de martelingen, de plunderingen, de verdrijvingen etc alleen iemand die hier de ogen doelbewust voor sluit kan nog spreken van een volksopstand tegen een dictator en doen alsof dit geen burgeroorlog is!
Wanneer ga je erkennen dat dit een burgeroorlog is? Als de strijd drie jaar duurt? 4? 5?
Verder wordt steeds duidelijker dat degenen die strijden tegen Assad zelf ook geen frisse lui zijn en er ideeën op nahouden en willen implementeren dat lijnrecht tegenover datgene staat waarvoor juist die vreedzame demonstranten in eerste instantie de straat opgingen.
Of denk je werkelijk dat degenen die strijden tegen Assad het te doen is om te komen tot een democratisch, pluriform Syrië?
Wanneer een staat en hetgeen de staat bijeenhoudt vernietigd wordt dan stort het hele bouwwerk in elkaar en krijgt men Congo, Somalië, Irak en Afghanistan.
Wat er in Syrië gebeurd is Fitna! Nu wordt de spreekwoordelijke angst voor fitna onder moslims gebruikt door dictators om hun regime te spiegelen als zijnde degene bescherming tegen fitna en dat daarom alles moet blijven bij de status-quo.
Dit is één van de redenen dat de Sauds en andere Arabische heersers zo graag Syrië uiteen zien vallen in een staat van anarchie en alles doen om de boel aan te wakkeren.
Maar iedereen kan zien dat een gekaapte gewapende opstand, gemanipuleerd en gefinancierd door derden tegen een regime dat militair dusdanig sterk is en kan rekenen op steun vanuit een deel van de bevolking leidt tot burgeroorlog: Fitna!
Dat mensen veilig in Nederland zoals jij desondanks staan te juichen hoe een land en volk naar de fillistijnen worden geholpen daar kan ik met mijn hoofd niet bij!
Ik zie dat je goed hebt gelezen wat ik zei ,maar niet heus, ik zal het nog een kee rverder verduidelijken Ik volg de gebeurtenissen in Syrié al sinds 17 jaar nauwgezet en daarvoor in grote lijnen. Nieuws over het midden oosten in totaal al lang voordat jij geboren werd, dus kom me svp niet aan met landkaartjes en punaises.
Ik heb verder geen zin ellenlange discussies verder met je aan te gaan, ik heb al vast gesteld elders dat jij jij je ophebt geworpen als de enige expert in ons midden wat betreft Syrié , jij bent ten slotte 3 weken lang door de mukhabarat ondervraagd, dus ik ben dan de expert over Marokko . 1 keer geweest en ik weet er alles van, zelfs zonder ondervraagd te zijn door de geheime dienst. Kun je nagaan.
Het zou prettig zijn als je me verder geen denkbeelden inde maag splitst die slechts bestaan in jou hoofd.
en hoe je het verder ook ontkent , jou opmerkingen komen echt over een met de visie van de conferentie in Geneva, ik voel me meer thuis bij de visie van de conferentie in Parijs. Ik erken dat het een burgeroorlog is als Syriers zelf het zo gaan noemen, niet omdat de westerse pers het zo noemt.
Ik heb hier nog een interessant artikel voor je over de FSA : http://www.thenational.ae/news/world/middle-east/syrian-rebel-fighters-blast-muslim-brotherhood-for-delaying-victory veel leesplezier.
@ Mohammed Boubkari: Net mijn schoonmoeder aan de telefoon gehad, een schoonmoeder waar ik dagelijks aan denk en die ik het liefst dicht bij me had en vlak na het gesprek bedacht ik me ineens dat ik eigenlijk erg benieuwd ben naar wat jou oplossing nou eigenlijk is. Ik weet inmiddels wat je mening is,maar niet hoe je denkt dat deze ongelimiteerde moordpartij van Assad op de Syrische burgerbevolking tot een einde moet komen. Vertel, ben erg benieuwd wat jou oplossing is.
@Ina,
Ik lees zeer goed en nergens in jouw reacties hierboven staat maar ergens dat je de ontwikkelingen in Syrië de afgelopen 17 jaar in grote lijnen nauwgezet hebt gevolgd. Wat er wel staat en daar reageerde ik op:
“Ik volg de strijd in Syrië al van dag 1.”
In de context van de rest van je reactie en de voorgaande reacties kan men bovenstaande zin interpreteren zoals ik deed namelijk:
“Jij volgt de gebeurtenissen in Syrië sinds medio maar 2011”
Als je wilt duidelijk maken dat je als sinds jaar en dag bezighoudt met Syrië lang voor de gebeurtenissen sinds 2011 en dat je dat meer inzicht geeft in de situatie aldaar en daarom gewicht geeft aan jou meningen daarover dan moet je dat knip en klaar stellen en er niet achteraf mee gaan schermen!
Overigens maken die 17 jaar geen enkele indruk op mij want zoals ik onder een ander topic schreef het feit dat men jaren in een land komt, daar familie heeft etc. maakt een mens nog geen deskundige inzake dat land.
Net zomin als ik een expert ben inzake Syrië of dat ooit beweerd heb maar waar jij ad hominem wel mee loopt te spotten.
Ik weet niet hoe oud je mij inschat maar 18 jaar geleden volgde ik mijn eerste colleges over de geschiedenis van het contemporaine M.O. Toevallig was de docent gepromoveerd op Syrië en onderdrukking zij het in een ander tijdperk namelijk de 18e eeuw en ging het over het uitbuiten van boeren door grote landeigenaren.
Mijn meningen over Syrië is die van een goed geïnformeerde leek niet meer en niet minder. Ik lees mij een slag in de rondte, volg het nieuws van dag tot dag, gooi mij net wat nieuwsgaring betreft breed uit en trek dan mijn conclusies en stel die bij wanneer er nieuwe ontwikkelingen zich voordoen.
Enfin, dit doet er in feite allemaal niet toe. Waar het omgaat is hetgeen ik te berde breng. Vind je dat getuigen van nonsens en een totale miskenning van de realiteit in Syrië dan lees ik dat graag feitelijk en beargumenteerd terug in je reacties. Maar dat doe je niet. Je reageert geprikkeld en verontwaardigd alsof ik hier reageer als een hardcore Assad aanhanger.
Wat je vergelijking Parijs en Geneve betreft die zou een jaar geleden nog enig hout snijden maar de situatie is sindsdien dermate verslechtert dat er geen Parijs of Geneve scheidslijn meer is maar een moeras waarin heel Syrië langzaam aan het wegzakken is.
Je vraagt mij om een oplossing? Die zie ik niet meer! Toen Kofi Annan trachtte te bemiddelen was er een kans geweest om tot een vergelijk te komen en een uitweg te vinden. Die poging heeft men doelbewust gesaboteerd. Sindsdien is de situatie uit de hand gelopen. In Syrië wordt niet één strijd gevochten maar meerder tegelijkertijd. Was het slechts een strijd geweest tussen regime en opstandelingen dan had er mogelijk als was het maar een bestand geweest kunnen worden bereikt. Maar dat is niet het geval meer en daar zijn twee redenen voor:
1) Zowel het regime als de opstandelingen hebben sinds dag 1 miscalculatie op miscalculatie gestapeld en zichzelf dit moeras ingewerkt.
2) Sinds dag 1 hebben derden er geen enkel belang bij gehad dat de strijd stopt althans niet totdat zij denken dat hun doelen zijn bereikt of de situatie dusdanig in hun nadeel dreigt te veranderen dat een einde aan de strijd maken hen beter uitkomt.
Syrië is hard op weg Libanon 1975 – 1990 te worden. Het regime zal niet vallen maar langzaam aan verworden tot een van de vele milities die strijden om een zo groot mogelijk deel van Syrië te behouden en te controleren. Terwijl de hyena’s rondom het dodelijke gewonde Syrië verlekkert toe kijken en er alles aandoen om de strijd gaande te houden onderwijl krokodillentranen huilend om het Syrische volk.
Wanneer de partijen dan na een jarenlange burgeroorlog moegestreden zijn dan zal er ergens een internationale of regionale vredesconferentie worden gehouden waarbij de macht zal worden verdeeld onder de strijdende partijen ( zonder dat er ook maar één iemand veroordeeld wordt voor begane misdaden) en kan men beginnen met en land te herbouwen dat totaal in puin ligt.
Dit is hoe ik momenteel naar de situatie kijk maar wie weet heb ik het insha-allah totaal mis, ik hoop het van ganser harte maar ik ben bang dat, dat vergeefse hoop is tegen beter weten in.
Ik heb ook onder een andere post (bestrijd onrecht in je eigen wijk)met je gediscussieerd en daar heb ik vermeld wat ik hierboven herhaalde, gezien het feit dat je op mijn post daar hebt gereageerd, nam ik aan dat je dat wel gelezen had. Klagen over ad hominem opmerkingen snijden meer hout ,als je je daar zelf van onthoudt. Ik weet niet hoe oud je mij schat,maar ik vermoed dat ik bijna 2 keer zo oud als jij bent.
Aangezien je hier voor het eerst aangeeft dat je net als ik een goed geïnformeerde leek bent Op het gebied van Syrië , legt jou mening niet meer gewicht in de schaal dan de mijne. Jij komt op basis van artikelen die je leest en andere informatie die je tot je neemt tot een conclusie , ik kom op basis van hetzelfde tot een andere conclusie. Ik vind bovenstaande documentaire slecht en bevooroordeeld, jij vindt het een prima documentaire. Ik vermoed dat onze verschillendeels veroozaakt wordt door dat onze informatiebronnen niet dezelfde zijn. Net zo als jij recht hebt op jou conclusie , heb ik recht op de mijne. Mocht je minder geprikkelde en geirriteerde discussie willen ,dan helpt het misschien om iemand niet in de eerste zin van je eerste reactie aante vallen met een opmerking over mentale oogkleppen en me te beschuldigen van het sluiten van mijn ogen voor de onfrisse rol van allerlei partijen in het conflict. Over ad hominem gesproken. Je hebt zelf de toon gezet voor deze discussie, dus nu je er over beklagen , komt mij ietwat hypocriet over. Verder heb ik hier in deze discussie en elders onder een andere post , genoeg uiteengezet, oa aande hand van links naar artikelen die veel beter dan ik dat kan , een visie op de situatie beschrijven, mijn mening duidelijk gemaakt. Ik hoef dat niet allemaal ook nog in eigen woorden te gaan herhalen.
Wat betreft je antwoord hierboven over een mogelijke oplossing, ik vroeg niet naar een oplossing , ik vroeg naar wat volgens jou d e oplossing zou zijn. jij voorziet een 2e Libanon, ik voorzie dat Assad’s regime binnen afzienbare termijn zal vallen en dat er dan een lange weg van vallen en opstaan te gaan zal zijn om de democratie die men zo graag wil in Syrie op te starten. In sommige gebieden die nie tmeer onder het regime van assad staan worden daar al voorzichtige stappen toe gezet. dat dat nie tmakkelijk zal zijn, is evident,dat er fouten zullen wordn gemaakt eveneens. Dat buitenlandse regimes zullen proberen invloed uit te oefenen daarop is ook evdident,maar ik heb vertrouwen inde kracht vande Syriers omd it te weerstaan tenslotte hebben ze al heel veel weerstaan en weten z eondertussen heel goed wat ze kunnen verwachten van buitenlanders , of het nu de russen en de iraniers zijn of de vs en europa. Wat betreft de islamisten, op dit moment is er onder de Syriers niet veel steun voor , de invloed van de moslimbrotherhood op de coalitie wordt door de FSA bestreden, Mouaz Al khateeb die veel steun heeft onder Syriers is er ook niet voor. De buitenlandse strijders zullen weer vertrekken op naar de volgende jihad. hun aanwezigheid wordt op dit moment getolereerd,omdat het hulp is in de strijd tegen Assad,maar verder dan dat gaat het niet.
Hier nog een video van Mouaz al Khateeb, ik heb deze elders ook al geplaatst https://www.youtube.com/watch?feature=player_embedded&v=JD9TvQaQXXY
Ik heb geen fotografisch geheugen waarmee ik alle reacties van degene waarmee ik discussieer onder alle topics tot achter de komma uit mijn geheugen op te duikelen wanneer dat nodig is. Ik scroll gewoon onder elke topic naar voorgaande reacties en daar reageer ik op. Maar om het toch te checken kan ik nergens onder het andere topic in jouw reacties terugvinden dat je, je al 17 jaar bezighoudt met Syrië. Tenzij die 17 jaar hier voor staan:
” Hoewel ik tig keer in Syrië ben geweest,
mijn man er geboren is en mijn schoonfamilie daar woont en ik al jaren en jaren het nieuws over Syrië bijhoudt. tja ,maar ik snap jullie zijn de experts hier.”
Om bijna twee maal ouder te zijn dan ik moet je in het najaar minstens je 70ste verjaardag vieren en iets zegt me dat, dat niet het geval is.
Verder beweer ik al sinds jaar en dag op deze site dat ik een geïnformeerde leek ben wat Islam/M.O en de geschiedenis daarvan betreft.
Enfin ik ga niet verder muggenziften laten we er gewoon vanuit gaan dat jij meer weet over Syrië dan ik.
Dan heb ik de volgende vraag voor je:
Waarom ruimden twee mede dictators binnen een paar weken het veld, verloor een andere dictator binnen een paar weken de controle over het grootste gedeelte van zijn land, werd een andere dictator door een buitenlandse invasiemacht gered van zijn eigen volk en moest een andere dictator tegen heug en meug zijn macht opgeven omdat zijn getrouwen en buitenlandse bondgenoten hem daar toe dwongen onderwijl vecht Assad na 2 jaar nog steeds stug door?
Ik had je zo’n 6 á 7 jaar jonger geschat. Uit het citaat van mij blijkt toch duidelijk dat het heel wat meer is dan 2 jaar dat ik me in Syrie verdiep. Ik heb me niet verdiept in andere regimes en dictators in het midden oosten en veel weet ik daar niet van.
Wel weet ik dat de positie van Assad altijd een andere is geweest dan van veel van de andere dictators in het MO( met uitzondering misschien van Khaddafi )
Assad wordt niet gesteund door het westen. De enige ingang om invloed uit te oefenen op het midden oosten door Rusland en China is via Syrie onder Assad, dat maakt zijn positie veel sterker. http://thebricspost.com/brics-summit-draws-clear-red-lines-on-syria-iran/#.UV13ZJPxpYw
Rusland en China hebben dan ook een hoop te verliezen met de val van Assad, nu al loopt de UN zich warm om zo gauw Assad valt zogenaamde peacekeeping troepen te sturen. Om de invloed van het westen te vergroten. http://www.aljazeera.com/video/middleeast/2013/04/201341135636807736.html?fb_action_ids=396148643817176%2C396146083817432&fb_action_types=og.likes&fb_source=other_multiline&action_object_map=%7B%22396148643817176%22%3A138419376340270%2C%22396146083817432%22%3A166974560125769%7D&action_type_map=%7B%22396148643817176%22%3A%22og.likes%22%2C%22396146083817432%22%3A%22og.likes%22%7D&action_ref_map=%5B%5D Verder heeft Israel er belang bij dat Assad aan de macht blijft. Assad heeft altijd veel gespierde taal gebruikt,maar tegelijkertijd was hij een betrouwbare partner( evenals zijn vader) in het behouden van de status quo na 73. Defensie Minister Moshe Yaalon van Israel heeft onlangs nog gezegd:” Israel would not intervene in Syria unless Israeli security was compromised”. http://english.ahram.org.eg/NewsContent/2/8/68321/World/Region/Israeli-troops-return-fire-into-Syria.aspx Met andere woorden over het geheel genomen is met Assad Israels veiligheid gegarandeerd. Ze hebben tot nog toe slechts 2 keer ingegrepen ( waarvan de laatste keer beschreven wordt in het artikel en hetgeen ook de reactie van Yaalon opleverde) en net als in het verleden , blijft de reactie van Assad alleen bij woorden. De angst van israel dat de rebellen aan de macht komen in Syrie en de status quo tot een einde komt en de bezetting van de Golan werkelijk ter discussie zal worden gesteld( ipv loze woorden zoals van Assad) is groot.
En dan hebben we het nog niet gehad over de steun en invloed van Iran. Syria heeft daar een “mutual defense pact”mee sinds ergens in 2005 of 2006. Iraanse invloed op handelsgebied was ook al langer duidelijk de laatste jaren voor de revolutie. In syrie reden naast veel Chinese automerken ook erg veel Iraanse auto’s rond,de handels relatie moet dus ook al veel langer goed geweest zijn.Dat Iran ook veel te verliezen heeft bij de val van Assad lijkt me ook evident. Kortom Assads positie is een heel andere dan veel van zijn collega dictators. Hoe vreemd ook maar de val van Assad is zowel voor Rusland ,China en Iran ongewenst ,maar ook voor israel en dat verklaard ook meteen de terughoudendheid van de VS.
@Ina,
Mijn reactie zal ik plaatsen onder het andere topic dat discussieert wat gemakkelijker aangezien we het over één en hetzelfde onderwerp hebben onder beide topics.