Arbi El Ayachi komt uit de kast: “Ik ben nu eenmaal zo geboren”

De tijd is nu eindelijk gekomen om mezelf te accepteren zoals ik echt ben. Ik ben nu eenmaal zo geboren: ik val op sterke vrouwen.

Ik weet niet of dit de beste manier is om het aan de wereld kenbaar te maken. Maar ik loop er al jaren mee rond en kan het niet meer onderdrukken. Ik schaam me dat ik al jaren iemand anders probeer te zijn in de hoop dat ik niet betrapt zou worden. De tijd is nu eindelijk gekomen om mezelf te accepteren zoals ik echt ben. Ik ben nu eenmaal zo geboren.

Ik ben bang dat ik wat vrienden en familieleden ga verliezen. Maar als ik eerlijk ben, heb ik die al langer dan vandaag verloren. We blijven wie we zijn, zwakke wezens die op een rotsblok in het universum rondzweven.

Noteer deze datum in je agenda, je sterrenlogboek of je ‘Hello Kitty’- schriftje. Dit is de dag dat Arbi el Ayachi uit de kast is gekomen en in het licht is komen te staan: Ik ben…

Het valt niet mee, ik voel dat het moeilijk is… Ik, Arbi, val op…, ik val op… sterke vrouwen. Ik herhaal. Ik val op sterke vrouwen, ik voel me aangetrokken tot sterke vrouwen met sterke meningen. Vrouwen die iets te vertellen hebben.

Ik weet dat het een enorm taboe is in onze maatschappij, vrouwen horen nu eenmaal lief, gevoelig en afhankelijk te zijn. Ze moeten vroom en goed kunnen luisteren en dat is juist wat ik niet wil. Als ik me niet gehoord voel, dan wil dat zeggen dat ik niet luid genoeg praat, ja? Ik ben een man. Geen surrogaat-vaderfiguur!

Ik hoor nog de mensen rond mij zeggen: “Arbi, zoek een lieve en zachte vrouw… Pas op voor die harde!” Maar ik kan me niet inbeelden dat ik mijn zachte vrouw midden in de nacht wakker maak omdat ik de slechte grap heb bedacht die ze moet horen. Ik wil een harde, oprechte opmerking en een harde stomp in mijn maag als ik voor de zoveelste keer vergeet dat ik te ver ben gegaan. Want daar zit vooruitgang… in eerlijkheid. Eerlijkheid is allesbehalve lief.

Ik sta dus niet achter het beeld dat wij mannen de wereld insturen: “Ze moet lieve ogen hebben, naar me luisteren en eten voor me koken.” Wat voor een verwachting is dat? Ik wil dat ze lief is wanneer ik dat heb verdiend, wanneer ik doe wat ik moet doen. Ik wil geen scheefgetrokken verhouding, ik wil een balans tussen wat ik geef en krijg.

Ik zag onlangs nog een vrouwelijke agente in een benzinestation. Een mooie vrouw. Met handboeien. Kan je je inbeelden dat je getrouwd zou zijn met haar? Je zou niet zomaar kunnen weglopen van een ruzie. Ze zou je met haar sterke morele waarden vastboeien tot ze haar punt heeft gemaakt.

Dat zijn sterke vrouwen, vrouwen die zich niet laten overrompelen door wat de maatschappij denkt. Ze buigen niet voor druk. Ze weten wat ze willen en laten zich niet onzeker maken door onzekere mannen. We hebben meer sterke vrouwen nodig. Al is het om ons te herinneren dat niets vrijblijvend is. Niet de vrijheden die we hebben en niet de mensen die ons omringen.

Misschien had ik het toch via Roos van Acker moeten vertellen.

Oorspronkelijk verschenen op het Belgische weblog: Tussen Meir en Mekka

Pssst..
Wij Blijven Hier! is het platform van de Nederlandse moslim. Wij bieden ruimte aan sterk uiteenlopende meningen en standpunten. Want waarom zou je het leven makkelijk maken als het moeilijk kan? Niet alle meningen en standpunten hier komen overeen met de onze. En anders dan je wellicht van ons verwacht, hebben wij ook niet alle wijsheid in pacht. Dus mocht je het ergens niet mee eens zijn, dan horen we het graag!

Arbi El Ayachi

Arbi el Ayachi (36), een comedian uit België. U zag hem misschien in ‘Comedian vindt werk’, waarvoor hij op een varkensbedrijf ging werken. Deze Antwerpenaar met Marokkaanse roots zit in het collectief Hakims of Comedy, werkte mee aan het programma Zonde van de Zendtijd en broedt altijd op nieuwe ideeën.

Lees andere stukken van Arbi