Voorpagina Ervaringen, Politiek

Geweigerd!

Kan er niks aan doen, maar ik vind het vermakelijk én sneu dat Geert er nergens meer in komt. Niet alleen omdat zijn schoolreisje abrupt beëindigd werd, maar omdat het me doet denken aan mijn jongere jaren. Toen ik mijn wilde haren nog niet verloren had en eens in de zoveel tijd een discotheek trachtte te bezoeken. Helaas (achteraf: gelukkig) kwam ik er nooit in. Zelfs niet met mijn mooie krullen en Zeeuwse versie van het ABN. Vooral het Rotterdams uitgaansleven moest niets van me hebben. Heb een keer voor de lol een wedstrijd gedaan; wie het vaakst geweigerd kon worden op één avond.

Negen keer, niet gelogen. Omdat ze verwachtten dat ik de orde zou verstoren. Dat zeiden ze dan nooit, maar ik wist wel dat ze dat dachten. In het begin ging ik dan nog wel eens in discussie omdat ik me gediscrimineerd voelde (saillant detail: ik werd voornamelijk door allochtonen geweigerd).

Ik diende op een gegeven moment een klacht in bij Panel Deurbeleid, deed aangifte bij de politie, had notabene een gesprek met de eigenaar van de discotheek… En ik maar dreigen met juridische stappen.

Triest, ik weet het. Maar kan er achteraf wel om lachen hoor. Dan relativeer je wat en kan je best begrijpen dat ze generaliseren. Ik bekeek het later daarom radicaal anders. 

Dus beste Geert, geloof me; op een gegeven moment heeft het geen zin om meer je te verzetten tegen dergelijke uitsluitingen; je te beroepen op de wet, verdragen en onzinnige lettertjes. Je zal moeten accepteren dat zowel de autoriteiten als de overgrote meerderheid van de bevolking niets met je fascistisch avontuurtje te maken wil hebben. Nooit niet. In plaats van je te frustreren, kun je die tijd gebruiken voor de leukere dingen in het leven. Neem je vrouwtje mee naar Center Parcs of ga voor mijn part op kosten van Wijblijvenhier een avondje naar de bios. (Voor meer info: vraag naar Umar, dus niet naar mij aub!)

Abdelkarim. Voormalig hoofdredacteur van Wijblijvenhier.nl. Documentairemaker. Is geboren in de Zeeuwse contreien en wist al op vroege leeftijd dat het boerenleven niet voor hem was weggelegd. Hij besloot om zijn hooivork aan de wilgen te hangen, de koeien vaarwel te zeggen en zijn geluk te beproeven in Rotterdam. Hij studeerde Nieuwe Media aan de Universiteit van Amsterdam, was als journalist werkzaam bij de VARA, columnist voor KRO Hemelbestormers en Joop.nl, praat graag tegen vreemden, schaamt zich slechts voor zijn tenen en hoopt dat zijn levensmotto ooit de geschiedenisboeken ingaat: "Als je een geit een jurk cadeau geeft, weet je nooit wat er gebeurt"

Lees andere stukken van Abdelkarim