Voorpagina Islam

bedankt mw de j!

, 10 maart 2009, 5 reacties

In het kader van bijzondere (telefonische) ontmoetingen, wil ik jullie graag vertellen dat ik gedurende twee weken niet alleen mijn wbh-deadline heb gemist, maar ook nog een keer vergeten ben om daarna mijn stukje überhaupt af te schrijven. Ik heb al een tijdje geen internetaansluiting meer thuis en plaats meestal stukjes voor of na mijn werk of bij de internet- en belboer. Vorige week deed ik mijn vaste rondje zondagochtend-tv en gereformeerd naar nederlands hervormd, via orthodox naar katholiek en kwam ergens bij een onthaastprogramma (Het Vermoeden van 15 feb) terecht. Daar was Hatice Kursun, presentatrice van OBA Live van de NIO/NMO, aanwezig. Het was een aardig gesprek waarbij de gast gevraagd werd een tekst mee te nemen uit zijn/haar heilige geschriften.

Zij had een van mijn favoriete ahadith meegenomen en ik dacht toen: oh ja! Daar wilde ik altijd al wat over schrijven.

Dus ik zocht de hadith weer op, knikkerde hem in een bestandje en begon te schrijven. Vervolgens raakte ik afgeleid, ging ik werken, beloofde ik de redactie het af te schrijven op dinsdag, dat werd woensdag, donderdag… Enfin, jullie zien wel waar dit toe leidt!

Woensdag lag ik te chillen voor de tv met me meissie en werden we op onze ouwerwetse landlijn gebeld. Eigenlijk bellen alleen nog maar enqueteurs en telefonische verkopers op dat nummer en willen we die al langer eruit gooien. Dus ik dacht: laat maar zitten, ik heb geen zin in een enquete over veiligheid op parkeerplaatsen in Diemen-Zuid en omstreken of een abonnement op tele2009. Nadat er echter voor de derde keer in 5 minuten was gebeld, nam ik toch maar op.

Een bijzondere vrouw sprak aan de andere kant direct mijn naam uit en verklaarde dat ik haar niet meer hoefde terug te bellen, omdat ze de hadith al had gevonden! Verwarring aan mijn kant. Waar ging dit nu weer over? Het bleek een voormalig bibliothecaresse van Nederlands Hervormde snit te zijn, die de desbetreffende hadith bijzonder mooi had gevonden, die vervolgens de presentatrice had gemaild, de titel van het bronboek had verkregen, vervolgens verder had gegoogled, het boek was tegengekomen op onze site, mijn redactiebio had gelezen, de wijk herkende, boekje hier, gidsje daar, en vervolgens belde. Ring ring. Hallo?

Wat volgde was een gezellig interreligieus gesprek over de hogere waarden die we in elkaars heilige teksten kunnen vinden. Als deeltijdpessimist(of -realist) denk ik soms dat dit soort gesprekken niet meer mogelijk zijn. Gelukkig wordt ik zo nog wel eens vrolijk op de vingers getikt! Bedankt voor de inspiratie MW de J.!

Oh ja, en wat die hadith was?

Op gezag van Aboe Hurairah (ra), die het van de Profeet (vzmh) gehoord heeft, die zei:

”Allah de Almachtige zegt: ‘Ik ben zoals Mijn dienaar denkt dat Ik ben. Ik ben bij hem als hij Mij noemt. Als hij Mij in zichzelf noemt, dan noem Ik hem in Mijzelf, als hij Mij in een gemeenschap noemt, dan noem Ik hem in een gemeenschap die beter is. En als hij zich een handbreedte naar Mij toe wendt, dan wend Ik Mij een armlengte naar hem toe, en als hij zich een armlengte naar Mij toe wendt, dan wend Ik Mij met de wijdte van uitgespreide armen naar hem toe. En als hij naar Mij toe komt lopen, dan kom Ik naar hem toe rennen.’”

(Dit is overgeleverd door Imam Bukhari, Imam Muslim, Imam Tirmidhi en Ibn Majah).

Benne mooi hé?

In het jaar dat Elvis stierf, werd Noureddine geboren. Op zijn negende kreeg hij een skateboard. Op zijn 20ste werd hij in Schotland verliefd op boeken. Op zijn 27ste werd hij moslim en vond hij zijn draai. Hij werkt in de gehandicaptenzorg en denkt soms dat hij bijna Arabisch kan lezen maar vraagt dan toch om een klinker. Hij jat de beste grappen van de missus, steun en toeverlaat sinds 2006. Af en toe vertaalt hij wat poëzie omdat het leven dan gewoon beter is.

Lees andere stukken van