Dit stuk gaat over de waardering die men heeft voor de oudste broer of zus van het gezin. Komende uit een gezin van 4 kinderen, waarbij ik de hekkensluiter ben, kan ik daar best over mee praten. Als je een oudste broer of zus hebt, heb je het in essentie altijd wel ‘makkelijker’ dan hem of haar. Dat makkelijke is niet altijd te vangen in eenheden of hoeveelheden, maar op de een of andere manier is dat wel zo.
Je moet je voorstellen: je loopt met je broer(s) en zus(sen) in de jungle. De oudste voorop, de jongste sluit achteraan. Je broer heeft de natuurlijke, biologische taak op zich genomen om met een kapmes een baan vrij te slaan in het oerwoud, zodat we er doorheen kunnen. En ik loop met mijn iPad in de hand lekker erachteraan, waarbij de grond ook nog eens lekker aangetrapt is. Stel dat er een obstakel tevoorschijn komt, zoals een ravijn of een naar beest uit de bossen, dan zal de oudste dit probleem proberen te tackelen. Lukt dit niet, dan zal hij hard schreeuwen dat we snel terug moeten en een andere kant op moeten. Zonder dat ik perse geconfronteerd hoef te zijn met het obstakel.
Mensen die een grote broer of zus waarderen, snappen wel als ik zeg dat het soms lijkt alsof je 3 ouders hebt. Altijd begaan met je doen en laten, je bijstaan met raad en daad, het opnemen voor je tegen je ouders die boos op je zijn als je weer kattenkwaad uit hebt gehaald, of de enge buitenwereld. Ja ik ben wel blij met zo’n grote broer als Chokri.
Ik maakte het mijn oudste broer gelijk al moeilijk toen ik geboren werd. Op een mooie nacht in 1990, rond 2:30, besloten mijn ouders een sprintje te trekken richting het ziekenhuis omdat ik op het punt stond toegevoegd te worden aan de rest van het gezin. In de hectiek konden zij niet meer een geschikte oppas vinden voor mijn broers en zus. Chokri als de oudste van de kinderen kreeg de verantwoordelijke taak om op mijn broer en zus te passen. Hij was nog maar 7 jaar oud.
Of tijdens de ouderavonden, waar in mijn geval mijn broer met mijn ouders ging om te horen hoe het met mij vergaat in de klas.
En zo heeft hij altijd sinds zijn jeugd verschillende rollen op zich genomen, of op een natuurlijke manier zich eigen heeft gemaakt. Dan is hij een intermediair tussen mijn moeder en mij als ik op mijn kop krijg van haar, dan is hij weer vertaler van ingewikkelde brieven, dan is hij ook een huiswerkbegeleider van mij. En ondertussen eigenlijk ook nog gewoon een kind.
Nu is hij weer voor mij een vrij pad aan het maken in de jungle van ondernemerschap. Hij is medeoprichter van Eternal Sun, een bedrijf dat zonnesimulatoren maakt waarmee op een nieuwe manier gemeten kan worden hoe goed een zonnecel of -paneel presteert. Hij is dit jaar genomineerd voor TANS Talent Award en ik stem op hem. Simpelweg omdat hij het verdient.
Na zijn succesvolle start een aantal jaar terug, heb ik ook het besluit genomen om een sprong te wagen en mijn eigen onderneming te beginnen, Leerbuddy. Het was niet meer eng om die stap te nemen. Pioniers zoals het oudste kind in huis, hebben de stap al genomen en zagen dat deze veilig en goed was. Of juist niet. En in mijn geval is Chokri mijn pionier.
Zou je ons willen helpen aan een overwinning? Stemmen kan hier!
3 Reacties op "‘Ik ben trots op mijn broer, hij maakt het pad vrij in de jungle van het ondernemerschap’"
Ik ben net zoals jij ook een hekkensluiter. Ik begrijp totaal wat je bedoelt. Ik heb 2 oudere broers en moet zeggen als zij er niet waren, dan was het zeker moeilijker geweest om sommige moeilijke keuzes te maken.
Elhamdulilah.
Wat een goed stuk. Ik hoop dat je broer de Award wint. Heel veel succes met jullie ambities.
Ik begrijp precies wat je bedoelt, heel mooi geschreven. Ik ben ook zoals jij het beschrijft een hekkensluiter. Van de 7 kinderen zijn 5 ondernemers dus heb heel veel obstakels kunnen ontwijken dankzij hun.