Che Guevara

Nou wist ik niet zo heel veel over Ernesto ‘Che’ Guevara, behalve dat het een communistische strijder was die samen met Fidel Castro Cuba overnam en dat zijn gezicht tegenwoordig commercieel wordt uitgebuit. Daarnaast ben ik niet iemand die net als Mohammed Boubkari boeken verslindt alsof het broodjes biologische kip zijn. Nee, ik bekijk liever lekker lui een goeie film. Al tijden wilde ik meer weten over Che Guevara, maar er kwam meer geen film uit over hem. Totdat een paar jaar geleden ‘The Motorcycles diaries’ verscheen.

Een film gebaseerd op zijn dagboek, die hij schreef tijdens zijn reis samen met een vriend van Argentinië naar Venezuela. Hij is dan een jonge arts, die in het avontuur van de reis van alles meemaakt en ziet hoe bepaalde mensen leven, worden uitgebuit en achtergesteld. Hij belandt uiteindelijk in een leprakamp en tegen het einde van de reis heeft zijn avontuur hem aan het denken gezet.

Pas een paar weken terug verscheen ‘Che: Part One’. Hier zien we hem vanaf de planning van de revolutie in Cuba tot aan de uiteindelijke overwinning. De held Ernesto Che Guevara. Je zou het eigenlijk amper een film kunnen noemen. Het heeft meer weg van een documentaire, deels een historische vertelling van de weg die hij aflegde en deels een kijk in zijn ideologie. En dat was de ideologie van de gewapende strijd om écht een revolutie teweeg te kunnen brengen. Tussendoor zie je zwart-wit beelden van zijn toespraak bij de VN, waarin hij hard uithaalt naar Amerika en delen van een interview die hij daar gaf.

De film laat een man zien die oprecht gelooft dat de revolutie het leven van de bevolking zal verbeteren en dat hij daar graag zijn eigen leven voor op het spel wil zetten. Op de vraag wat de beste eigenschap moet zijn van een revolutionair, zegt hij dan ook: ‘Liefde. Liefde voor de mensheid, voor rechtvaardigheid en voor de waarheid’. Tijdens zijn strijd ontziet hij dan ook de bevolking. Sterker nog, hij helpt ze zoveel mogelijk. Er mag hen dan ook geen enkel onrecht worden aangedaan. Dat is wellicht de belangrijkste reden geweest dat zijn revolutie in Cuba slaagde.

Hoe treurig is het dan om ‘Che: Part Two’ te bekijken. Ze hebben Cuba, Fidel is aan de macht, maar Che wil de revolutie voortzetten in meerdere landen. Dus legt hij zijn ministerschap, zijn Cubaanse burgerschap en zijn gezin opzij en vertrekt om zijn ideologie voort te zetten. We zien in de film zijn strijd in Bolivia, waar hij het moet doen met manschappen die minder gemotiveerd zijn en een bevolking die niet achter hem staat. Zijn succesformule is kennelijk niet overal en altijd toepasbaar. Hij vecht een verloren gevecht, maar blijft geloven in zijn ideologie en zet zijn strijd tegen onrecht voort tot de dood.

Het zijn alle drie mooie verslagen (gebaseerd op boeken die Che Guevara zelf schreef), documentaire-achtige films met de best mogelijke acteurs, Gael Garcia Bernal in ‘Motorcycle Diaries’ en Benicio del Toro in ‘Che’ (zou zo de tweelingbroer kunnen zijn). Na afloop kan je dan nog uren met je vrienden doorpraten, over zijn ideologie, over parallellen in het heden, over vrijheidsstrijders, over het verschil tussen zo iemand en bin Laden bijvoorbeeld. Over Amerika, over de ongewapende strijd van Gandhi, zelfs over de strijd die de profeet Mohammed vzmh voerde. Een film blijft natuurlijk maar een film en dit smaakte toch naar meer.

Hmm…Misschien toch maar meer boeken lezen.

Pssst..
Wij Blijven Hier! is het platform van de Nederlandse moslim. Wij bieden ruimte aan sterk uiteenlopende meningen en standpunten. Want waarom zou je het leven makkelijk maken als het moeilijk kan? Niet alle meningen en standpunten hier komen overeen met de onze. En anders dan je wellicht van ons verwacht, hebben wij ook niet alle wijsheid in pacht. Dus mocht je het ergens niet mee eens zijn, dan horen we het graag!

ReFlex

ReFlex is WBH’er van het eerste uur. Geboren in de jungle van India, opgegroeid in de straten van Rotterdam-West. Het leven is een paradox, dus is hij getrouwd met een Amsterdamse Pakistaanse. Hij is apotheker van beroep, Ajax-supporter van nature. Plezier haalt hij uit zijn islamitische studies, uit zijn sport en vooral uit zijn gezin en twee kinderen! Oh ja...en zijn naam is Jilani Sayed.

Lees andere stukken van