Longboarden

Letterlijk vertaald naar het Nederlands betekent dit ‘langplanken’. Het lijkt op een lang skateboard. Elke zondag stap ik op mijn lange plank en cruise Rotterdam door. Dit doe ik sinds mijn dertiende. Vroeger was mijn longboard mijn vervoermiddel. Ik ben door mijn broer, die op professioneel niveau speelt, destijds verslaafd geraakt aan het longboarden. Hij heeft mij geïntroduceerd in de skate-wereld. Met als gevolg dat Avril Lavigne mijn idool werd en ik mij ging verdiepen in de Red Hot Chili Peppers. Ik wilde altijd de nieuwste Vans en mijn broer kocht ze om de zoveel tijd voor me. Ik werd geïnspireerd door de legendarische Z-boys. Ik wist niet wat de anarchieteken betekende, maar ik tekende het overal, omdat ik het gewoon cool en mooi vond.

Ik was dol op skate-winkels. Boeken las ik nog steeds, maar dan over het skate-wereldje.

Dat waren nog eens tijden. Niets of niemand kon mij weerhouden van het skaten. Andermans mening telde niet en ik ging letterlijk mijn eigen gang met mijn beste vriend: mijn slalom Indiana longboard.

"Schijjttttt aan de overheeiiiddd", zoals rapper Appie dat charmant zegt. Vroeger, ja, vroeger toen ik jonger was, longboarde ik. Vroeger was ik 24 uur per dag, 7 dagen per week op, met, naast mijn longboard.

Nu doe ik één kort ritje per week op een zondag. Terwijl bijna iedereen geniet van de rust omdat ze gisterennacht tot laat in de nacht hebben door gefeest en ik vroeg ben gaan slapen, zodat ik de volgende ochtend rustig en met alle gemak kan longboarden. Elke keer als ik de deur uitstap en mijn zondagochtend gymnastiek beoefen, komt de skatergirl die ik ergens diep van binnen nog steeds ben, naar boven.

Elke zondagochtend om 07.00 uur kom ik mijn buurvrouw tegen terwijl ze haar Duitse herder uitlaat.

Mijn buurvrouw was de eerste die er aan moest wennen. "Ja, dat zie je niet elke dag hé, een Fatimaatje op zo’n lelijk ding", hoorde ik haar een keer fluisteren tegen mijn overbuurman, terwijl ik hen voorbij raasde. Er zijn ergere dingen dan haar reactie op de wereld, denk ik op zo’n moment.

Longboarden. Ja, dat is nog steeds één van mijn hobby’s. Ik doe het liefst op een zondagochtend, wanneer weinig mensen op straat zijn. Heeeeeeeeeerlijk zo de fietspaden onveilig maken die later op de dag niet normaal druk zijn op weg naar de Koopgoot, waar dan op dat moment geen ziel te bekennen is. De Koopgoot is op dat moment een droom van elke skater.

Deze hobby heeft mij gemaakt tot wie ik nu ben. Zonder deze hobby had ik deze column niet kunnen schrijven (duh). Nooit gedacht dat een hobby zoveel invloed kon hebben op een persoon. Nusret-Zehra Musa, het meisje dat huilt als haar nagel breekt, winkelen als een van haar favoriete tijdsbestedingen heeft en die Heidi Klum als haar favoriete fashion icoon ziet.

Ik moest er wel om lachen toen ik een verhoogde tegel niet zag terwijl ik hier aan dacht……

Pssst..
Wij Blijven Hier! is het platform van de Nederlandse moslim. Wij bieden ruimte aan sterk uiteenlopende meningen en standpunten. Want waarom zou je het leven makkelijk maken als het moeilijk kan? Niet alle meningen en standpunten hier komen overeen met de onze. En anders dan je wellicht van ons verwacht, hebben wij ook niet alle wijsheid in pacht. Dus mocht je het ergens niet mee eens zijn, dan horen we het graag!

Nusio

Lees andere stukken van