Voorpagina Politiek

Advocaat van de Duivel

In de vijfde aflevering van Advocaat van de Duivel stond de niet-biologische moeder van de Palestijnse zaak terecht. Gretta Duisenberg mag namelijk in een land, waar iedereen te pas en te onpas zich beroept op de vrijheid van meningsuiting, lang niet zoveel zeggen over de onderdrukking van het Palestijnse volk als Geert Wilders’ hatelijke uitspraken over de islam en moslims. Tegen de weduwe van Duisenberg zijn drie aanklachten geformuleerd.

Aanklacht 1 luidt: ‘Gretta Duisenberg steunt Hamas en daarmee de terreur tegen Israël’, wat grote nonsens is in mijn ogen. Hamas heeft inderdaad een charter die veel vragen oproept bij de lezer over wat de eigenlijke intentie is van de beweging, maar het is een feitelijk gegeven dat Hamas als beweging is ontstaan als reactie op de Israëlische bezetting. We kunnen het geweld, dat Hamas gebruikt tegen de Israëlische bezetter ook uitleggen als noodzakelijk verzet, geruggensteund door het internationale recht.

Aanklacht 2 luidt: ‘Met haar oproep tot een nieuwe intifada zaait ze haat tegen de joodse gemeenschap’. Kritiek van Duisenberg is niet gericht tegen joden maar tegen de politieke en militaire machthebbers in Israël die de Israëlische bezetting al 40 jaar in stand houden. Het is dus belangrijk om een strikte scheiding te hanteren tussen de joodse gemeenschap in het algemeen en de politieke machthebbers van een land, die toevallig joods zijn, maar zich wel degelijk schuldig maken aan het schenden van het internationale recht. Zij zaaien en oogsten zelf boze reacties en kunnen niet gevrijwaard blijven van kritiek.

De derde en laatste aanklacht luidt dat Duisenberg zich schuldig maakt aan antisemitisme. Geen rechter in dit land heeft haar veroordeeld voor het ten laste gelegde. Feit is dat Gretta Duisenberg, op Anja Meulenbelt (SP) na, een van de weinige vrouwen in Nederland is die de Palestijnse zaak heeft geadopteerd. Zonder haar inzet en toewijding was de Palestijnse zaak wees gebleven. Ik bewonder daarom mevrouw Duisenberg haar moed en vastberadenheid om zich te blijven inzetten voor de rechten van het onderdrukte Palestijnse volk, waar actieve Nederlandse politici van faam liever de kaken over stijf houden.

Net als elk mens is Gretta Duisenberg ook niet zonder fouten, maar dat is nog geen reden om haar op de nationale televisie door een slecht geïnformeerde ‘onafhankelijke’ burgerjury te laten bestempelen tot antisemiet. Duisenberg vindt net als steeds meer mensen in dit land dat Israël de illegale bezetting van de Palestijnse gebieden moet staken en zich moet houden aan de resoluties van de Verenigde Naties en in het bijzonder aan VN-resolutie 242. Gretta Duisenberg heeft in het verleden onverstandige uitspraken gedaan, die ik niet voor mijn rekening zou willen nemen, maar altijd binnen de marges die de wet haar biedt.

Het is dus nog maar de vraag of de drie aanklachten die zijn geformuleerd door de makers van het programma niet zijn bedoeld om de persoon van Gretta Duisenberg op voorhand te beschadigen. Het aantal prominente Nederlanders dat de Palestijnse zaak in Nederland in het openbaar verdedigt, is namelijk op een hand te tellen. Vooral oud-politici, niet de minste, zoals een Dries van Agt, Ruud Lubbers en Hans van den Broek laten regelmatig van zich horen, maar zij hebben geen actieve politieke loopbaan meer. Actieve politici laten zich liever niet uit over de misdaden die Israël pleegt in de bezette gebieden uit angst om te boek te staan als antisemiet.

Wie ook maar denkt dat in Nederland het Ministerie van Buitenlandse zaken het aangewezen departement is om de politiek van Israël tegen het felle zonlicht te houden, heeft het duidelijk niet begrepen. De kwestie in het Midden-Oosten en met name de bijzondere positie die Israël geniet, is eerder een binnenlandse aangelegenheid. Juist die benadering is funest voor de toekomst van het Midden-Oosten en voor de positie van Israël.

Politici in Israël,-ook een gevaarlijke gek, racist en Arabierenhater als Avigdor Lieberman-, hebben niets te vrezen over het uitblijven van steun uit het Westen. Dat is voor mij onbegrijpelijk. Met de Dodenherdenking en Bevrijdingsdag nog vers in het geheugen zouden we in dit land toch veel beter moeten weten. In vrijheid leven is niet alleen voorbehouden aan de burgers van Israël. Of wel? We moeten uiteraard de joodse burgers beschermen tegen de verschrikkelijke geschiedenis van het antisemitisme, maar tegelijkertijd moet het zich beschaafd noemende Westen het Palestijnse volk beschermen tegen de steeds groter wordende agressie van de Israëlische bezetter onder de ultrarechtse regering van Benjamin Netanyahu en zijn racistische club.

De kracht van de joodse lobby is dat zij er steeds opnieuw in slaagt om Israël neer te zetten als het eeuwige slachtoffer. Dat is een bijzonder knappe prestatie, omdat de emotionele erfenis uit het joodse verleden niet alle Nederlanders in staat stelt om op een andere manier naar het Palestijns-Israëlische conflict te kijken. Zolang Israël zich kan verschuilen achter het verleden en de Holocaust kan blijven uitbuiten om de mond van de critici van Israël te doen verlammen, kennen de Palestijnen geen moment van veiligheid en helemaal geen toekomst. Daarom is een strikte scheiding van wat er in het verleden is voorgevallen en wat er in het heden gebeurt noodzakelijk.

Tegelijkertijd realiseer ik mij dat het niet makkelijk is om een strikte scheiding te hanteren als we praten over de geschiedenis van de joden in Europa en de oprichting van de staat Israël. Tegelijkertijd besef ik dat het een onmogelijke zaak is voor het Palestijnse volk om te beschikken over hun eigen onafhankelijke Palestijnse staat waarin zij kunnen leven in vrede en veiligheid, als Israël steeds opnieuw wordt gespaard voor sancties door Westerse landen. Europese landen laten zich emotioneel chanteren om vooral geen kritiek te hebben op het door Israël in de bezette gebieden gevoerde beleid. Dit is niet de weg die het Westen moet afleggen om rust en vrede te bereiken in het Midden-Oosten.

Onder leiding van Obama zal er weinig veranderen vrees ik. In de wetenschap dat hij en vrouwe Clinton voor de Amerikaanse presidentsverkiezingen graag geziene gastsprekers waren op de drukbezochte AIPAC-avonden. Tot aan de vooravond van ‘Change’ in het voordeel van het internationale recht en dus ook de onderdrukte Palestijnen, zijn er helaas nog steeds moedige mensen als Gretta Duisenberg nodig.

Mijn liefde voor dit land is groter dan die van Geert Wilders. Ik ben verwikkeld in een polemische strijd met populisten, die zogenaamd het beste voor hebben met dit land. Ik ben Ata, beetje burgerlijk ongehoorzaam en al heel wat lentes jong. Mijn naam is seculier, mijn pen messcherp en voel me gelukkig nog altijd thuis in dit land. Ook ik blijf hier!

Lees andere stukken van Ata