Miriam Rifai is gastarbeider bij wijblijvenhier.nl
Mijn computer had het begeven en ik vond het wel even best. Ik ben niet naar de winkel gehaast om een nieuwe te kopen. Ik heb eerlijk gezegd al tijden geen nieuws meer geconsumeerd. Ik zag het als een uitgebreide vorm van vasten. Mijn aandacht ging alleen maar uit naar mijn kleine microkosmos, de wereld van mijn kinderen. Mijn zoontje miste zijn vriendinnetje. Ze is afgelopen zomer naar Indonesië verhuisd. Hij huilde tranen met tuiten: ‘mama, ik moet naar de dokter, want ik denk dat mijn hart is gebroken’. Ik huilde met hem mee.
Mijn dochter worstelde met het zindelijk worden. Maar ik geloof dat het nu echt is gelukt. Ze zegt zelf dat luiers alleen maar voor baby’s zijn en zij is toch echt geen baby meer. Ze is al drie. Ze doet zelf haar kleren uit, ze trekt zelf haar pyjama aan en poetst zelf haar tanden.
Ze is fantastisch en ze groeit zo snel. Mijn vrienden die langskomen zeggen het ook: een
snelgroeiend kind is als een confronterende klok. Tijd is kostbaar en we verprutsen er te veel van.
We waren deze zomer in Marokko en troffen de stad in verwarring aan. De klok was een uur vooruit gezet. Het was al jaren niet meer gebeurd. De mensen waren het in ieder geval niet gewend. Als iemand vroeg hoe laat het was en je zei ’twee uur’, volgde direct de vraag: ’twee uur volgens de oude of twee uur volgens de nieuwe klok?’ ‘Ik weet niet welke klok u bedoelt… maar nu is het twee uur’ antwoordde ik dan maar. Om het allemaal nog eenvoudiger te maken bleek mijn vader te gemakzuchtig om de klok in huis vooruit te zetten (ach, over drie maanden wordt hij toch weer teruggezet’). Ik liet het maar los, ik probeerde er niet meer naar te kijken.
Die verwarring over de tijd is makkelijk symbolisch op te vatten. In Marokko leven oude en nieuwe tijden naast elkaar. Soms conflicteren ze, soms in harmonie. Ik zag dat er supermarkten uit de grond waren gestampt. De mensen vertelden er vol trots over. Ik had gemengde gevoelens toen ik met mijn winkelwagentje langs de overvolle schappen reed. Is dit nu het summum van vooruitgang? Als ik straks met mijn boodschappen in de auto met verveelde routine de parkeerplaats afrijd, zou ik bijna vergeten dat voor de mensen hier dit echt een uitje is. Ze kleden zich mooi aan, omdat ze naar de supermarkt gaan.
De koning investeert in het noorden, daar zijn de mensen blij mee. Ze kunnen zien dat er veranderingen plaatsvinden en dat geeft hoop. Ik vind het alleen zo jammer dat alle veranderingen van buitenaf worden bewerkstelligt en niet van binnenuit. Bij de moderne wereld horen nu eenmaal supermarkten, dus zij kunnen niet achterblijven. Er zijn nu eenmaal toeristen en vliegtuigen, dus ze kunnen ook hier worden ontvangen. Het is allemaal accomoderen voor anderen, maar wat doen ze voor zichzelf? Ik informeerde bij mijn oom hoe het met mijn nichtje ging en haar universitaire studie. Hij wist niet wat voor studie ze deed.
Ik moest denken aan een uitspraak van wijlen koning Hassan. Hij vergeleek Marokko met een boom waarvan de wortels in Afrika lagen en de bladeren de Europese wind inademen. Iedereen die ooit een werkstuk over het land heeft moeten schrijven, kent die uitspraak wel. Ik zie telkens het beeld voor me van wij in Europa die de boom water geven. Wij zijn die bladeren, wij zorgen voor de zuurstof. Die bladeren zijn inmiddels talrijk. Mijn familie is uitgewaaierd over de hele wereld. We geven water, maar het sijpelt niet door naar de wortels. Die wortels lijken af te sterven. Vruchtbare Afrikaanse bodem is in rap tempo in dor woestijnlandschap aan het veranderen.
Ik maak me daar zorgen over. Ik maak me ook zorgen over de Partij van de Verharding en de Vervreemding… Ik blijf nog even bij het liefdesverdriet van mijn zoontje, morgen gaan we een kaartje kopen.
Miriam Rafai is dertig jaar, getrouwd en moeder van twee kinderen. Ze is een liefhebster van theater en film. De foto hierboven is van de Egyptische actrice die ze bewondert, Suad Husni.
5 Reacties op "Oude Tijden Nieuwe Tijden"
[quote]Het was al jaren niet meer gebeurd. De mensen waren het in ieder geval niet gewend. Als iemand vroeg hoe laat het was en je zei ’twee uur’, volgde direct de vraag: ’twee uur volgens de oude of twee uur volgens de nieuwe klok?’ ‘Ik weet niet welke klok u bedoelt… maar nu is het twee uur'[/quote]
Haha, zo herkenbaar
welkom terug :)
hey man,
zo maar zat die topic op slot!
zitten ondertussen al die oelewappers elkaar te bedreigen op die wilderstopic: “nee, jij bent onrechtvaardig, want je wilt de hoofddoek verplichten!” Nee jij, want je wil de hoofddoek verbieden. Nee, jij want je bent moslim en die vermoorden alleen maar mensen. Nee jij, want je bent secularist en je vermoordt alleen maar mensen. Nee jij, want je respecteert geen minderheden. Nee jij want je respecteert zelf geen minderheden.
Nou ja, pff.
Ga zelf pfft doen.
Nou ja, we pakken jullie nog wel, want we mogen ongelovigen gewoon beroven.
Nee hoor, we pakken jullie eerst wel, want oog om oog he lekker voor je. he lekker voor je. dus
========================
OHOHO lekker volwassen gesprekken allemaal, ik zet er een streep onder en citeer de volgende woorden van schoonheid:
“Mijn zoontje miste zijn vriendinnetje. Ze is afgelopen zomer naar Indonesië verhuisd. Hij huilde tranen met tuiten: ‘mama, ik moet naar de dokter, want ik denk dat mijn hart is gebroken’. Ik huilde met hem mee.”
liefde is mooi. Dank voor dat pareltje miriam,
met liefs,
abufarah
@Miriam, ja Marokko is het beste voorbeeld van hoe modern vermixt is met traditioneel en ouderwets.
Je haalt inderdaad die supermarkten (marjan) die in Marokko overal als paddenstoelen uit grond schieten, alsof de gemiddelde Marokkaan echt op die supermarkten zat te wachten. We hebben gebieden in het noorden, die nog geen electriciteit en water en rioolering hebben…in steden staan prachtige villa’s, mooie huizen, maar straten hebben ze niet…als het regent, moet je worstelen door de modder om bij je Vila te komen.
Ik ben van mening dat Rabat WEL haar best doet om te investeren, echter de lokale corrupte politici zorgen ervoor dat het geld niet daar komt waar het nodig is.
Marokko zal blijven wat het nu is, het zet micro stapjes naar voren. Ook al zijn er wel positieve berichten, alles staat en valt met het bestaan van corruptie. Als Marokko vorderingen wil maken in het opbouwen van haar land moet ze beginnen met het in de kiem smoren van corruptie.
gr.
Heel mooi stuk.
Over de dictatuur in Marokko valt niks positiefs te zeggen. Na meer dan 50 jaar aan de macht te zijn geweest na de Frans/Spaanse kolonisatie hebben mensen het slechter gekregen dan hoe ze er 50 jaar geleden voor stonden. De armoede is toegenomen, het analfebetisme, de rechteloosheid, de corruptie, het machtsmisbruik enzovoorts.
Aan het hoofd van deze mafia staat de koning centraal en zijn koninklijke familie. Zelf baadden ze in de weelde terwijl de bevolking zich uit misere in de zee gooit of zelfmoord plegen of de vrouwen in de prostitutie terechtkomen. Waar Saoudiers op uitnodiging van de koning jongetjes van 9 en 10 verkrachten. Waar de jeugd zich nu uit wanhoop hun verdriet probeert te vergeten door massaal aan de harddrugs verslaafd te zijn.
De koning en de rest van zijn mafiakliek is hiervoor verantwoordelijk. Het is niet gezond als de politieke, religieuze en economische macht in een persoon is verzameld.
Zie bijvoorbeeld het bedrijf ONA dat alles in Marokko bezit van de fosfaat, visserij, hotels, de supermarkten is allemaal in handen van de koning.
Hij is verantwoordelijk voor het feit dat Marokko in de vaart der volkeren helemaal achter blijven. Het bnp per hoofd van de bevolking in Marokko is 4000 dollar ( dan nog wel gecorigeerd naar koopkracht) dit is plek 153 in de wereld. Irak is na tientallen jaren van oorlog op hetzelfde nivo als Marokko. Nee over het systeem in Marokko valt niks positiefs te zeggen.
Verder goed stuk Miriam.