Voorpagina Maatschappelijk, Politiek

Jong, moslima in Antwerpen

Als jonge moslima in Antwerpen is het vanaf het huidige schooljaar niet meer mogelijk om je hoofddoek te dragen en naar school te gaan. Het laatste atheneum in Antwerpen dat het dragen van de hoofddoek toestond heeft op de de laatste dag van het schooljaar bekend gemaakt dit niet meer toe te staan in het nieuwe jaar.

Laten we als moslims moord en brand schreeuwen. Of niet? Effe nadenken eerst?

Op het eerste gezicht las ik bovenstaand bericht en bekroop mij een unheimisch gevoel: eerst Frankrijk, vervolgens België, dan Nederland?

De discussie over het dragen van de hoofddoek, hijaab, khimaar of wat dan ook hoeven we hier niet over te doen. Die is vaak genoeg gevoerd. Ik zeg: volgens mij een plicht voor elke volwassen moslimvrouw, jij zegt: onderdrukking door man, vader of broer, ik zeg: geen dwang in de religie, eigen keuze van de vrouw om die verplichting te vervullen; jij zegt: sociale druk, staat bovendien integratie in de weg, ik zeg: wat nou eigen keuze, je wil gewoon dat ze ‘m afdoet, en niks integratie, je wil assimilatie, yadda yadda yadda yadda. Laat ik die herhaling van zetten direkt in de kiem smoren, want daar gaat het niet over.

Antwerpen is namelijk een verhaal apart. Het gerechtshof aldaar heeft enige tijd geleden uitgesproken dat alle scholen voor zich mogen uitvogelen hoe zij al dan niet kledingsvoorschriften bepalen. Het gros van de scholen ging direkt over tot een hoofddoekverbod (en voor de vorm ook een tulband- en keppeltjesverbod) maar één school koesterde haar multicultireli-ideaal en hield de deuren nadrukkelijk open voor jonge moslima’s met hijaab. (Jong betekent hier: middelbare-schoolleeftijd).

Feitelijk mag deze school hierom geprezen worden omdat moslim-zijn weliswaar geen raciale kwestie is, maar wel een van identiteit. Het gaat vaak om een vermenging van innerlijke zaken (hoe iemand zich voelt) en uiterlijke zaken (hoe iemand eruit ziet); uiteraard gaat het ook om een vermenging van individuele keuzes en groepskeuzes, en daar wringt ‘m de schoen.

Het resultaat van de stoerheid van deze school beet ze vors in den eigen kont. Uiteraard dacht menig moslima en haar ouder dat ze dan maar naar die school moesten gaan. Daar is natuurlijk niets mis mee, maar het heeft wel gevolgen voor je ideale multicultireli-ideaal. Dat gaat naar de mallemoer, omdat de meeste moslims daar van redelijk monoculturele (max biculturele) afkomst zijn. Als het de monocultuur is, die je wilt dan hoeft dat ook nog geen probleem te zijn. Als het ‘m niet is… tja, los je dit op deze manier op? Door de religieuze levensbeschouwing van een groep jongedames in ontwikkeling bruut een andere kant op te sturen?

Neem daarbij in ogenschouw dat directeur Karin Heremans met deze mededeling wachtte tot net na de examens (laatste schooldagen!). Gooi wat ondoordachte imamopmerkingen in de mix (alweer ingetrokken) en wat politiek gerel. Et voila! We worden gediscrimineerd! Ge zijt allen racisten! Nee, wij worden gekoeieneerd door de Islam, alle moslims zijn fascisten! Yadda yadda yadda…

Ondertussen werd mij bekend dat Obama wat dames had ingehuurd van moslimse snit: Farah Pandit werkt voortaan als speciale gezant voor de moslimwereld, met Hillary; Dalia Mogahed is lid geworden van Obama’s Advisory Council on Faith-Based and Neighborhood Partnerships, naast haar directeurschap van het Gallup Centre for Muslim Studies (o.a. publikatie met John Esposito: Who Speaks for Islam: What A Billion Muslims Really Believe) . Deze dames hebben kwaliteiten, leiderschap, research, de gave van de pen. Waar zullen ze dat geleerd hebben? Zouden ze op die school vrijheid hebben geproefd of een keurslijf? Geen flauw idee, maar inspirerend is het wel, twee politieke topmoslima’s.

Welnu, wat moeten we doen aan die Antwerpensituatie? Stemmen in de poll?
Onze fard al kifaaya (gemeenschapsplicht) nu eens serieus nemen en goede scholen van islamitische snit openen? (Dat kan lastig worden met zo weinig bestuurscompetentie in onze oemmah). Onze islamitische politici op het matje roepen? Hey, kifesh Tofik, ga ’s zorgen voor openbaar onderwijs dat echt openbaar is? (Beetje lullig, hij heeft weinig met Antwerpen van doen natuurlijk). Antwerpen, daar moeten we maar buiten blijven denk ik.

Wel is het verstandig om na te denken over de Nederlandse situatie: het islamitisch onderwijs is nog te beperkt van omvang en nog te vaak onder niveau. Om onze kinderen de beste kansen te geven in deze maatschappij is dat (nog) niet het antwoord. Echter, er gebeurt van alles op Europees niveau dat mogelijk de kansen van onze jonge moslima’s om op hun voorwaarden deel te laten nemen aan openbaar onderwijs in gevaar brengt.

Moeten we individualiteit en zelfexpressie dan wegfilteren op Engelse wijze: het schooluniform? Moeten we onze jonge moslima’s de kans ontnemen om op eigen voorwaarde, met óf zonder hijaab, door het leven te gaan. Een van de opiniemakers in de Belgische kranten vermeldde dat het tijd wordt dat moslims zich gaan aanpassen; dat we een compromis zouden sluiten en onze Islam bij de ingang van de schooldeur lieten hangen. Nu ben ik nooit vies van een compromis, maar uhhh… laat jij maar lekker je seculiere danwel joods-christelijke leitkultur bij de deur hangen. Of is dat niet netjes?

In het jaar dat Elvis stierf, werd Noureddine geboren. Op zijn negende kreeg hij een skateboard. Op zijn 20ste werd hij in Schotland verliefd op boeken. Op zijn 27ste werd hij moslim en vond hij zijn draai. Hij werkt in de gehandicaptenzorg en denkt soms dat hij bijna Arabisch kan lezen maar vraagt dan toch om een klinker. Hij jat de beste grappen van de missus, steun en toeverlaat sinds 2006. Af en toe vertaalt hij wat poëzie omdat het leven dan gewoon beter is.

Lees andere stukken van