Voorpagina Politiek

Niet links, niet rechts maar blind

"Pas op, zakkenrollers!" Uit het niets ontstond er enkele seconden na deze alarmerende kreet een regelrechte warboel. We stonden allemaal op een overbezette roltrap waar iedereen wedstrijdje ‘meeste mensen op één trede’ deed. Tjah spitsuren, hè? Ik had net mijn 15 cm² van de eerstvolgende trede bemachtigd en een flinke elleboog van mijn forse buurvrouw geïncasseerd (de bewuste vrouw mag haar excuses alsnog aanbieden), toen iemand zo aardig was om de rest van de uit de trein stappende passagiers te attenderen op de aanwezigheid van ‘verboden’ handjes in de zweterige menigte. Ik moet bekennen dat ik puur instinctief reageerde door mijn big sized bag naar voren te duwen en hem stevig tegen mijn borstkas te drukken. Ik hoorde hier en daar verontwaardigde ohhhh’s en zag dat iedereen de kant op keek waar ook twee ‘opsporing verzocht’ ogende tieners de veelbegeerde trap probeerden te bereiken. Let op: dit waargebeurde verhaal voltrok zich in minder dan één minuut.

Het alarmerende effect van de kreet trad pas in volle werking toen de dreiging belichaamd werd door deze jongens. Iedereen drong zich naar boven want steeds vaker geldt: Haast+Marokkanen in de buurt = De benen nemen in het kwadraat. Pas toen ik Wilders met z’n PVV in (virtuele) zetelaantallen zag groeien, besefte ik wat er écht gebeurde. 

Wat heeft Wilders hier nou weer mee te maken? Logische vraag. Laat ik vooral bij het begin beginnen. Deze messiasachtige politicus heeft een hele zware taak onder zijn hoede genomen. Hij is vastbesloten om ons naar het licht te leiden in deze donkere dagen. Met de fakkel der angst, belicht hij de weg die we zouden moeten belopen. Als we aan de grote dreiging willen ontkomen, moeten we hem maar geloven. Net zoals iedereen bijna op de vlucht sloeg na de alarmerende kreet in het voorbeeld hierboven en zich blindelings door een wildvreemde liet leiden? Wie was hij eigenlijk en waarom namen wij zijn woorden zonder aarzelen aan? Waarom keek iedereen die twee jongeren aan zonder zich geen enkele moment af te vragen of iemand anders het had kunnen zijn? De vrouw met de fatale elleboog, bijvoorbeeld? Was ik zelf wél in het oog gevallen als ik op dat moment een hoofddoek had gedragen? Wie zegt eigenlijk dat er toen überhaupt zakkenrollers in de buurt waren? De groep treinpassagiers baseerde zijn gedrag enkel op aannemelijkheid en angst. Een niet geheel ongevaarlijke combinatie, als we goed naar het verleden kijken. Een combinatie die tevens in een versneld tempo, om maar even in de sfeer van Wilders’ retoriek te treden, de broedplaats der anti-islamisering blijft voeden.

De golven van opwinding die hij met zijn uitspraken en optredens heeft weten te veroorzaken, zijn voor mij tot nu toe geen reden geweest om mijn visie over de ‘verwildering’ van de politiek op deze site te exposeren. Noch was ik ooit beledigd door zijn, voor mij, ongecivilseerde opmerkingen, noch achte ik de beste man geciviliseerd. Ik ben nooit onder de indruk geweest van zijn nek-aan-nek race met het CDA. Ik wil wel eens zien of deze blaffende hond ook bijt. Ik ben alleen te spreken over het onderbuikgevoel dat hij heeft weten te genereren. Ik doe mijn petje af voor de mate waarin zijn retoriek bij het poldergros aanslaat. Mét resultaat. Verbaasd omdat IJzeren Rita wél roest en Wilders zijn wilde haren nog lang niet heeft verloren. Sterker nog, ze blijven groeien! Als het hier om een potje Stratego zou gaan, kreeg hij van mij alle hulde. Wilders speelt echter met de hele Nederlandse maatschappij en ik ben bang dat deze winnaar straks allemaal verliezers van ons maakt. Wij allemaal.