Voorpagina Algemeen

Geacht Parool, het hoeft van mij niet meer

Geachte Parool,

Geen idee hoe lang jullie krant al bij me op de mat valt, 15 jaar, 20 jaar?

Ik was altijd gecharmeerd van jullie tegendraadsheid, van het Amsterdamse en de daarbij horende kont tegen de kribbe. Ik kon er wel om lachen en nam de typo’s voor lief.

Recent lijken enkelen van jullie zowaar wat rechtsreactionair geworden. Ik erger me voornamelijk aan jullie vooringenomenheid omstreeks moslims en islam in het algemeen. Dat jullie kritisch zijn, juich ik toe. Maar een combinatie van factoren doet me vermoeden dat er een agenda ligt, en dat idee alleen al doet me pijn.

Met de regelmaat van de klok publiceren jullie halfbakken artikels met Telegraafse koppen. Lelijk man, echt beneden jullie niveau.

Laat staan wanneer jullie, zoals op 19/8, drie (!) van die walgelijke brieven plaatsen over de politieke situatie in Egypte waarin geweld wordt goedgepraat, aangemoedigd en zelfs als zinvol wordt neergezet. Te ranzig voor woorden.

Dus, geacht Parool, het hoeft van mij niet meer: bij deze zeg ik mijn abonnement op.

Met droevige groet,
Noureddine Steenvoorden

In het jaar dat Elvis stierf, werd Noureddine geboren. Op zijn negende kreeg hij een skateboard. Op zijn 20ste werd hij in Schotland verliefd op boeken. Op zijn 27ste werd hij moslim en vond hij zijn draai. Hij werkt in de gehandicaptenzorg en denkt soms dat hij bijna Arabisch kan lezen maar vraagt dan toch om een klinker. Hij jat de beste grappen van de missus, steun en toeverlaat sinds 2006. Af en toe vertaalt hij wat poëzie omdat het leven dan gewoon beter is.

Lees andere stukken van