Voorpagina Algemeen

Aanslag op kerk historisch dieptepunt, maar geen Moslim vs Christenen strijd

Diep triest! Het gevoel wat in mij opkomt bij het bekijken van de Pakistaase nieuwszenders is een combinatie van droevenis en woede. Gisteren in Peshawar (Pakistan) kwamen tijdens een zelfmoordaanslag in een kerk ruim 80 mensen om het leven. Een inkijkje in de reacties van het volk in Pakistan geeft aan dat het geen Moslim vs Christenen strijd is.

Meer dan ‘gewoon’ een aanslag

Enerzijds is dit een trend wat al vele jaren te zien is: De aanslagen in Pakistan nemen toe en het land wordt onveiliger. Volgens deze telling vonden alleen al dit jaar (1 januari tot 15 september) 443 bomaanslagen plaats in het door terrorisme geteisterde land, wat resulteerde in ongeveer 1.300 slachtoffers en ruim 3.000 gewonden. Niet alleen de frequentie is sterk toegenomen, de aanslagen hebben zich tevens over het hele land verspreid. Hoe dit zo is gekomen een andere keer.

Maar wat niet ontkend kan worden, is dat dit niet zomaar een van de vele aanslagen was. Dit was een doelbewuste aanval op een kerk die in december dit jaar haar 130ste verjaardag zou vieren. Een kerk die in Peshawar werd gebouwd in de vorm van een moskee en Bijbelste teksten in het Perzische schrift werden gecalligrafeerd. Rekening houdend met de moslimcontext van de regio.  De aanslag vond plaats na de zondagsdienst van de ‘All Saints Church’ toen ongeveer 400 bezoekers van de kerk elkaar aan het begroeten waren. In Peshawar is er een tiental kerken en kwamen dit soort aanslagen op kerken in heel Pakistan zelden tot nooit voor. Een dergelijke aanslag op een kerk heeft Pakistan in de recente historie niet eerder meegemaakt. Het is droevig, diep triest en het geeft aan dat de Christelijke gebedsplaatsen in de toekomst misschien vaker doelwit kunnen worden (anders dan voorheen).

Volkswoede is hoopvol

Tegelijkertijd gaat er een hoopvol signaal uit van de gewone man in Pakistan. Wat wij hier in Nederland niet zien, is dat Christenen en moslims, man en vrouw woedend protesteerden tegen de aanval. Zowel in Peshawar, als op Facebook en Twitter. Op Islamitische zenders waren de hele dag uitspraken van de Profeet (vzmh) te zien en te horen, waaruit te concluderen is dat deze aanslag absoluut tegen alles waar de Islam voor staat ingaat. Ook werd de founding father van Pakistan, Muhammad Ali Jinnah, geciteerd die aangaf dat in dit land minderheden in vrede zouden leven en tevens Pakistanen zijn. Op facebook en twitter deden afkeuringen de ronde en deelden vooraanstaande moslimgeleerden uitspraken van de Profeet (vzmh), fatwa’s tegen terrorisme en artikelen in het Urdu getiteld: “De bescherming van niet-Islamitische gebedshuizen is verplicht voor elke moslim”. Tevens waren 400 leden van de politieke partij PTI (vooral moslims) waren ter plaatse om bloed te doneren.

En dan hebben we nog de talkshows: “Angstaanjagende aanval op Christelijk gebedshuis in Peshawar“, “Overleg of oorlog met de terroristen?”, “Ramp in Peshawar: Een moment van bezinning“, “Aanval op minderheden, ook een aanval op vredesbesprekingen?“, “Waar is de overheid?“, “Wie is de vijand van vrede?“, etc…

De vrouwentak van de Islamitische NGO Minhaj-ul-Quran protesteren tegen de aanslag op de kerk: “Wij zijn een met onze Christelijke broeders in hun verdriet”.

Terrorisme en fluwelen handschoenen

Helaas blijft terrorisme een grote uitdaging voor Pakistan, met name in die regio. Generaties groeien op in oorlogen, honderdduizenden zijn gevlucht, honderden tot duizenden families hebben hun familieleden verloren (waarvan slechts een klein deel wellicht schuldig) aan drone attacks, armoede en werkloosheid teisteren het land en educatie is in sommige gebieden in het geheel niet toegankelijk. Gewelddadige uitbarstingen in bepaalde gebieden kwamen vaak voor. Ook geweld door bewapende eenheden van bepaalde politieke partijen is ook geen onbekend fenomeen meer, vooral in de stad Karachi.

Maar een zaak staat buiten kijf: sinds 9/11 is er geen duidelijk beleid van de overheid om terrorisme tegen te gaan. Zo nu en dan worden er wel rituele “Dagen van nationale rouw” aangekondigd. Als de overheid niets doet tegen terrorisme en de aanleidingen waardoor in sommige gebeden hele generaties ontvankelijk kunnen zijn voor gewelddadige acties, vrees ik dat we de laatste aanslag op een minderheid nog moeten meemaken.

Alleen de woede van het volk is dan niet genoeg.

//platform.twitter.com/widgets.js

//