‘Onbekend of bekend, dichtbij of ver weg, een leven is een leven’

Soms verbaas ik me er over. Ik ben een nieuwsjunkie en ondanks dat ik de gruwelijke actualiteiten op de voet volg, is er voor mij een dag die geen enkel jaar onopgemerkt aan me voorbij gaat. Al jaren volgt hetzelfde ritueel waarbij ik een dikke trui uit de kast trek om vervolgens naar buiten te vertrekken in de donkere, frisse en laatste september nacht van het jaar.

Het was een paar minuten na middernacht toen ik in mijn agenda keek en realiseerde dat het vandaag 30 september is. Hoe hectisch het leven soms kan zijn, er zijn van die dagen die niet onopgemerkt aan je voorbij kunnen gaan. Dagen die symbool staan voor herinneringen aan gebeurtenissen die gegrafeerd staan in je geheugen. Voor mij is 30 september zo’n dag. Zo’n dag waarop ik me realiseer dat er alweer een jaar is verstreken maar dat het leed van zoveel kinderen nog lang niet is verdwenen.

De dood van Mohammed Al Durrah, vandaag precies 13 jaar geleden, ligt ten grondslag aan mijn jaarlijkse nachtelijke wandeling. Zijn dood is voor mij symbolisch. Een symbool voor alle kinderen die dit leven veel te vroeg verlieten. Gedood als gevolg van een oorlog die gewetenloze volwassenen voeren. Onschuldige kinderen die slachtoffer zijn geworden van een strijd die zij niet eens zelf vochten.

In gedachte draag ik ieder jaar duizenden kinderen meer met me mee. Slechts een enkeling heeft door mediabeelden een gezicht gekregen. Velen verlieten het leven zonder verhaal, gezicht en naam waarna ze in het zoveelste nummertje op de anonieme dodenteller veranderden.

Onbekend of bekend, dichtbij of ver weg, een leven is een leven. Dat maakt ieder leven even waardevol. Het gevoel van machteloosheid groeit met de meters die ik terug naar huis loop. De enige genoegdoening die ik uit deze wandeling haal is dat ik weet dat jullie voortleven in de harten van bekenden, vrienden en familie. Jullie worden niet vergeten.

In nagedachtenis aan alle kinderen die slachtoffer werden van oorlogsgeweld: Ienna liellaahie maa agada, wa lahoe maa a’ataa wa koelloe shay’in ‘iendahoe bie adjalin moesammaa faltasbir wal-tah’tasieb.

Pssst..
Wij Blijven Hier! is het platform van de Nederlandse moslim. Wij bieden ruimte aan sterk uiteenlopende meningen en standpunten. Want waarom zou je het leven makkelijk maken als het moeilijk kan? Niet alle meningen en standpunten hier komen overeen met de onze. En anders dan je wellicht van ons verwacht, hebben wij ook niet alle wijsheid in pacht. Dus mocht je het ergens niet mee eens zijn, dan horen we het graag!

Natasha Huiberts

Natasha Huiberts probeert bij te dragen aan een eerlijke en rechtvaardige wereld. Dat doet ze door maatschappelijke organisaties te ondersteunen bij de ontwikkeling en uitvoering van projecten en campagnes. In haar werk zijn oorlog, mensenrechten en de strijd voor rechtvaardigheid terugkerende thema's

Lees andere stukken van Natasha