Er zijn altijd al verschillende meningen geweest over het aanbrengen van graffiti. De één gebruikt liever de term vandalisme als hierover wordt gesproken en de ander ziet het als een vorm van kunst. Ik heb er nooit echt een concrete mening over gevormd, omdat ik me kan vinden in beide termen. Niemand heeft het recht of mag het recht in handen nemen om andermans spullen te vernielen. Wanneer een persoon bewust en doelgericht schade aanbrengt op openbare ruimtes, zie ik het als meer dan vanzelfsprekend dat hier een straf voor wordt opgelegd.
Maar, aan de andere kant als ik denk aan vernieling dan denk ik niet aan het opfleuren van muren die schreeuwen om wat aandacht. Want, als er één ding is waar mijn ogen stiekem van genieten tijdens het reizen dan is het toch wel het volgen van ware kunstwerken die zich overal bevinden.
Een mengeling van alle kleuren van de regenboog en de vorm van allerlei letters, prikkelt elke keer weer mijn fantasie. Dezelfde tekeningen die ik keer op keer zie, geven elk een unieke boodschap. En ik denk dat wanneer men het gaat hebben over het legaliseren van graffiti op bepaalde gebieden, de vastgeroeste emoties van jongeren eindelijk de kans zullen krijgen om naar buiten te komen. Gek genoeg zullen er dan nog mensen zijn die klagen over vervuiling en dan zeg ik: maak kennis met Reverse Graffiti. Want, het schoonmaken van vervuilde muren met een artistieke hand, daar zeg ik ja tegen.
11 Reacties op "Vandalisme versus Kunst"
I love graffiti :)
Ik vind het ook wel oke eruitzien maar ik vraag me af of ik het nog zo leuk vind als ik zou zien dat ze het bij ons in de buurt hebben gezet.
Deze reverse graffiti is fraai maar 99 van de 100 graffiti uitingen die ik tegenkom zijn wat mij betreft hetzelfde als een hond die tegen een boom urineert om een geurspoor achter te laten. Een beetje graffiti verwijderen kost al snel 400 euro en dat krijg je niet betaald van de ‘artiest’ die zonder toestemming zijn tag zet op het gebouw waar je woont. Kortom ik heb een hekel aan graffiti maar vooral aan de mensen die zich ermee bezig houden en zonder toestemming hun vervuiling achterlaten. Het zijn navelstaarders die hun creativiteit beter in een vak kunnen stoppen.
Sluit mij geheel aan bij Simon
Op een hoekhuis in Utrecht stond lange tijd de tekst: ‘democratie zorgt voor frustratie’. Die tekst heeft me op twee manieren altijd gefascineerd: 1: het staat leuk, die ‘-ratie’ – ‘-ratie’), maar als je het uitspreekt rijmt het niet meer; en 2: vanuit welke visie zou de spuiter deze boodschap hebben gezet? Wat was in de ogen van de ‘artiest/vandaal’ het betere alternatief om de kennelijke frustratie tegen te gaan?
Ik heb een hekel aan tags. die handtekeningen die te pas en te onpas overal worden neergekalkt. Dat vind ik echt een misdaad en heeft niets met kunst te maken. Ook vind ik het jammer als graffiti-vandalen andermans huizen gaan onderspuiten. Dat is echt respectloos.
De britse graffiti kunstenaar Banksy daarentegen vind ik fantastisch en de gemeente Rotterdam heeft Braziliaanse graffiti kunstenaars geweldige kunstwerken laten maken op muren die toch alleen maar leeg stonden te zijn en een koude sfeer uitstraalden. De fleurige kunstwerken maakten van de saaie buurt bijna een kunstgallerie.
Legale muren…daar moet je het doen. Zomaar op iemands gebouw…nee.
Ik hou zelf wel van graffiti. Ik teken zelf ook, maar nooit op muren. Maar ik zou het niet zomaar op iemands eigendom doen.
Meer legale muren zou wel een oplossing kunnen zijn. Maarja, mensen houden toch wel van verboden dingen doen he.
#7 Moin, maar wat zijn legale muren? Er woont vaak wel iemand tegenover die er dan jaren verplicht op uit kan kijken. Ik zou er wel voor zijn als een gemeente plekken aanwijst waar het mag en niemand er last van heeft. Probleem is echter dat een graffiti artiest natuurlijk wel wil dat zoveel mogelijk mensen zijn/haar werk zien en dus liefst prominente plaatsen gebruiken.
Beste Simon,
Het taggen is nu eenmaal een onderdeel van deze subcultuur. zoals jij al terecht opmerkte kan je het vergelijken met honden die hun spoor uitzetten, waardoor andere honden weten wiens gebied zij betreden.
Aan de andere kant,kan het ook een vrij ernstige betekenis hebben.
Ik heb voor een aantal jeugdprojecten een tijd in LA doorgebracht.
Daar is het kunnen lezen en interpreteren van graffiti van levensbelang.
Het is zowel een letterlijke afbakening van territorium, alsmede een manier om emoties te uiten, door bijvoorbeeld enorme “pieces” te maken voor alle gevallen “homie”s”.
voor de leek is het allemaal geklieder. De goede verstaander kan van een ondergekalkte muur al de informatie halen die voor hem/haar van toepassing is.
Je moet echter wel een “ingewijde” zijn om veel zaken te kunnen begrijpen c.q. interpreteren!
@8 Simon:
Legale muren zijn muren waar mensen van de gemeente wel graffiti op mogen zetten. Zo heb je vlakbij Station Delft een tunnel waar je regelmatig mensen ziet spuiten (graffiti bedoel ik).
Als de gemeente deze aanwijst, neem ik aan dat zij rekening houden met het uitzicht van de bewoners (en natuurlijk wat voor effect het heeft op de waarde van een huis).
‘Probleem is echter dat een graffiti artiest natuurlijk wel wil dat zoveel mogelijk mensen zijn/haar werk zien en dus liefst prominente plaatsen gebruiken.’
Daar kun je helaas niks aan doen. Ik heb gehoord dat de boetes, wanneer je opgepakt wordt, wel erg hoog zijn.
Niet alle graffiti artiesten zijn vandalen hoor. Sommigen zetten hun kunstwerken gewoon op papier, canvas of zelfs op de computer. Dit wordt dan bij een expositie getoond.
Er zijn ook nog altijd feesten (meestal in de open lucht) waar graffiti artiesten worden uitgenodigd om te spuiten.
Ik moet zeggen dat ik graffiti kunstwerken wel kan waarderen, zo ook de tags in de metro. Puur omdat ik de vormen heel mooi vind en aan kaligrafie moet denken. Ik kan me ook heel goed voorstellen dat het mensen stoort. Je zou sowieso niet aan andermans eigendommen moeten zitten.
#10 Moin, bedankt voor de toelichting !