Voorpagina Maatschappelijk, Politiek

Na de Ramadan…

Na het debat van vrijdagavond in Rotterdam zijn in ieder geval twee zaken nog duidelijker geworden dan het eigenlijk al was: De linkse praolitiek heeft over zichzelf een motie van wantrouwen afgeroepen en de ‘dubbele standaard’ is een populair Nederlands gebruik geworden. Mohammed Benzakour maakte in zijn speech op zijn eigen Benzakour-wijze gehakt kabab van de argumentatie van de Erasmus Universiteit en de Gemeente Rotterdam om Tariq Ramadan te ontslaan. Vervolgens gaf Tariq Ramadan zijn visie op de zaak. (zie fragmenten hieronder) Wat nog opmerkelijker was, was het weerwoord van Wethouder Rik Grashoff. Hij had het altijd voor Tariq Ramadan opgenomen en in de gaykrant-zaak had hij erg zijn best gedaan om de waarheid boven tafel te krijgen (en met succes). Hij had er toen zelfs zijn eigen politieke lot aan verbonden. Maar nu stonden de zaken er anders voor: “Het politieke en maatschappelijke draagvlak was compleet weggevallen!”

Hmm… dus Tariq Ramadan heeft gelijk als hij zegt dat er een politiek spelletje is gespeeld. Waarom toen wel moeite gedaan om de waarheid te achterhalen en te onderzoeken en nu niet? Gooit een serieuze partij zo makkelijk haar principes in de prullenbak, omdat er politieke druk achter zit?

En hoezo geen maatschappelijk draagvlak? Is dat soms onderzocht in Rotterdam? Kan me niet voorstellen dat er bij een heel groot deel van de Rotterdamse bevolking (50% allochtoon) geen draagvlak voor hem is. Is de mening van dit deel van de bevolking (dankzij wie de linkse partijen nu in de gemeenteraad zitten) niks waard? Of is de hetze van rechtse tjappies, politiek en media tegenwoordig de graadmeter van maatschappelijk draagvlak? Ze hoeven maar even hun bek open te doen of de linkse politiek raakt in paniek. Wees een vent en sta voor je zaak, zelfs als dat politieke gevolgen heeft voor jezelf!

De lafheid en hypocrisie van de linkse politiek wordt alsmaar duidelijker. Het links van tegenwoordig is het rechts van een aantal jaren terug. En het rechts van tegenwoordig is het extreem-rechts van een aantal jaren terug. Zo makkelijk zijn principes in te ruilen. Wat ook deze zaak weer duidelijk maakt, is de dubbele standaard die tegenwoordig wordt gehanteerd in de politiek en media. Deze website heeft nu al zoveel gevallen van dubbele standaarden blootgelegd, dat het nu meer regel dan uitzondering lijkt. Tariq Ramadan wees er dan ook terecht op dat deze zaak niet alleen hem schaadt, maar misschien wel meer de allochtone en moslim bevolking hier.

Hij is een inspirerende spreker geweest voor velen en heeft altijd gepleit voor meedoen in de maatschappij en opkomen voor je rechten. En als de politiek van nu niet meer hetzelfde is als een aantal jaren terug, dan is de moslim van nu ook niet meer hetzelfde als toen. Valkuilen, dubbele standaarden, verborgen agenda’s, de waan van de dag bij politiek en media… we kennen ze nu allemaal. Zijn die duizenden debatten toch nog ergens goed voor geweest.

Wat na Ramadan gebeurt, is pas echt beangstigend. Op de vraag van een Amerikaanse studente, die duidelijk onder de indruk was van de colleges die zij van Tariq Ramadan had gekregen, wie volgens Marco Pastors nu de eenheid in de Rotterdamse samenleving gaat bewerkstelligen, gaf hij als antwoord: ‘Ikzelf en burgemeester Aboutaleb zijn in de volgende college de oplossing’. Het zal je niet verbazen, dat de zaal zich vervolgens kapotlachte. De man, die bij voorbaat al denkt dat een orthodoxe moslim niet past in een westerse samenleving, gaat voor integratie zorgen. Het feit alleen al dat in de praktijk duizenden orthodoxe moslims in zijn eigen stad gewoon werken en studeren zonder ook maar ergens in conflict te raken, toont aan dat de beste man óf ongelofelijk onwetend is óf bewust angst zaait en een gedeelte van de bevolking liever wil ‘isoleren’. Wat een verschil met iemand als Tariq Ramadan, die wél de visie heeft om van de stad een stad ván en voor ons allemaal te maken.

Ik hoop dat Aboutaleb zo slim is om zich niet te laten misbruiken door met tjappies als Marco Pastors de integratie aan te pakken, want dan weet je zeker dat de segregatie alleen maar groter zal worden. Hoewel Aboutaleb zich nog amper heeft laten zien en ook zijn beweegruimte beperkt is, hoop ik toch dat hij zelf wel meer zou kunnen betekenen voor álle Rotterdammers (inclusief de 50% allochtonen van de stad). Zoals een burgervader het betaamt.

Voor de moslims in de stad worden de komende verkiezingen pas echt lastig. Want het treurigste is nog dat er in mijn stad nu dus geen enkele partij over is op wie ik kan stemmen, zonder dat diezelfde stem als een boomerang keihard terugkomt en tegen me wordt gebruikt. PvdA, GroenLinks, SP, ga maar een andere hobby zoeken! Maar wat is met het oog op de volgende verkiezingen dan wel verstandig? Hmm, goeie vraag…Na de Ramadan kijken we verder…

Enkele fragmenten van het debat: 

ReFlex is WBH’er van het eerste uur. Geboren in de jungle van India, opgegroeid in de straten van Rotterdam-West. Het leven is een paradox, dus is hij getrouwd met een Amsterdamse Pakistaanse. Hij is apotheker van beroep, Ajax-supporter van nature. Plezier haalt hij uit zijn islamitische studies, uit zijn sport en vooral uit zijn gezin en twee kinderen! Oh ja...en zijn naam is Jilani Sayed.

Lees andere stukken van