Voorpagina Ingezonden, Maatschappelijk

Arbeiders, Arische Duitsers en moslima’s

Dit stuk is ingezonden door Ayberk Köprülü

11 september 2009. De VS herdenkt de slachtoffers van ‘9-11’. Maar er is op 11 september 2009 meer gebeurd. De ‘integratie belemmerende’ en ‘onderdrukkende’ hoofddoek is per 11 september 2009 op alle openbare scholen in Vlamingen verboden. Twee dagen eerder, dus op 9 september 2009 etaleert feminist Halsema, uitgerekend één van mijn heldinnen in de huidige Nederlandse politieke arena tot mijn verbazing haar favoriete toekomstbeeld van de moslima in een interview als volgt: ‘Ik heb moeite met de hoofddoek en zie het liefst elke vrouw in Nederland hoofddoekloos’. Na het voor- en het hoofdgerecht kan het toetje uiteraard niet uitblijven. Dat wordt geserveerd door wie anders dan Wilders. Hij betoogt op 16 september 2009 dat de moslima wegens ‘het vervuilen van de straatbeelden’ ter compensatie ook belasting over haar hoofddoek moet betalen. Immers, we betalen ook belasting voor andere vervuilers zoals de hond, aldus Wilders.

Het beschamende voorstel en het daarop volgende debat in de Tweede Kamer is mijns inziens zonder enig twijfel één van de absolute dieptepunten van de Nederlandse politieke geschiedenis. Misschien waren Wilders en zijn bewegingsgenoten de enigen die het voorstel steunden, toch zegt het feit dat iemand tegenwoordig in het hoogste politieke orgaan van ons land bepaalde Nederlanders als vervuilend kan categoriseren, in hetzelfde hokje van de hond kan plaatsen, en daarna uit een enquête zelfs blijkt dat 28 procent van de Nederlanders het voorstel steunt, en dit allemaal puur omdat de Nederlanders in kwestie moslim zijn, genoeg over de dieptrieste politieke -en maatschappelijke sfeer over ons land.

De discussie over de hoofddoek is natuurlijk niet nieuw, maar wel achterhaald door feiten. Op mijn straatbeelden zie ik namelijk hoofddoeken richting de hoge school, richting de universiteit, richting de bibliotheek en richting de schouwburg lopen. Op mijn straatbeelden zie ik hoofddoeken debatteren met hoofddoeken. Op mijn straatbeelden zie ik hoofddoeken met toga’s rechtbanken uitlopen. Integratie? Alsjeblieft! Emancipatie? Alleen maar! Dankzij de regering? Nee, juist ondanks en op eigen kracht. Toch is het argument van de onderdrukking inmiddels zo vaak na ‘gepapegaaid’, dat het door velen van de laagste tot de hoogste sociale kringen van onze maatschappij als algemeen bekend en erkend wordt beschouwd. Maar niemand die het onderdrukkende aan de hoofddoek loepzuiver kan beargumenteren. Hoe vaak de hoofddoekdragers zelf maar ook duidelijk maken dat de hoofddoek een persoonlijke bewuste keuze is, een deel van de identiteit waar men trots op is. Desondanks wordt er nog steeds gesproken van een onderdrukkend fenomeen. Hoe denigrerend is dat? Waarom erkennen wij niet dat deze groep vrouwen in staat zijn om hun eigen belangen te behartigen? Waarom willen wij namens hen denken? Waarom onderdrukken wij deze vrouwen?

In feite wordt de hoofddoek dragende vrouw een vals bewustzijn verweten: ze weet niet dat ze wordt onderdrukt en kiest er daarom voor om haar hoofddoek niet af te doen. Dit is een verschijnsel wat in het recente verleden in totalitaire regimes voorkwam. Arbeiders die niet met het Rode leger mee marcheerden en sommige Arische Duitsers die geen joden wilden aangeven, werd een vals bewustzijn verweten: Ze wisten niet wat hun belangen waren en handelden daarom verkeerd. Ironisch dat wij vroeger oorlog hebben moeten voeren om deze manier van denken voorgoed te doorbreken en dat wij het nu weer tevoorschijn hebben getoverd om het vervolgens toe te passen op de nieuwe groep arbeiders en Arische Duitsers. De hoofddoek dragende moslima’s.

 


Ayberk Köprülü is politiek analist voor SUN

Wij Blijven Hier werd in 2005 opgericht, omdat ze vonden dat ze er nog niet waren. Inmiddels zijn ze 3000 bijdragen rijker, die vrijwillig door beginnende én gearriveerde verhalenvertellers worden geschreven. Verschillend van columns, persoonlijke ervaringen tot verborgen nieuwsfeitjes. Ze kijken op hun eigen manier tegen de wereld aan, en vertellen zélf het verhaal. Wie zijn ze? Kijk om u heen. Want ze zijn hier. Zij Blijven Hier!

Lees andere stukken van Wij Blijven Hier!