Met de Zwarte Pietdiscussie en het drukke leven dat we in Nederland leiden, is het makkelijk om te vergeten wat er buiten onze landsgrenzen gebeurt. Syrie bijvoorbeeld. De onrusten daar hebben al meer dan 100.000 levens gekost. Complete dorpen en steden zijn uit elkaar gescheurd. Fouzia Outmany bezocht met Syrious Mission een van de vele vluchtelingenkampen, Za’atari kamp, om daar door middel van muziek de situatie van de kinderen te verlichten.
Fouzia, vertel eens, wat is Syrious Mission?
Syrious Mission zet muziekprojecten op voor kinderen in Syrische vluchtelingenkampen in Jordanië. Met het doel om een glimlach te toveren op de gezichten van onschuldige kinderen. Vrijwilligers met een muzikale achtergrond laten zich sponsoren om workshops te geven in het kamp met een kinderconcert als hoogtepunt!
Daarnaast zamelen we geld in voor muziekinstrumenten en geven we lessen aan professionals en vrijwilligers zodat zij het werk overnemen. Het project is een initiatief van de bekende Nederlandse componist Merlijn Twaalfhoven. We werken soms samen met particuliere initiatieven en locale hulporganisaties zoals Save the Children.
Welk instrument speel jij?
Ik ben een muziek liefhebber en houd van geëngageerde artiesten. Ik speel een aantal instrumenten maar ik ging mee als tolk. Ik heb vooral getolkt. Van Nederlandse kinderliedjes vertalen, tot workshops simultaan tolken. Van bij de taxichauffeur afdingen tot het vertalen van de menu’s. Op deze manier wilde ik mijn dankbaarheid tonen voor het feit dat ik de taal spreek maar ook waardering tonen voor de groep vrijwilligers die iets willen geven aan de kids! De groep bestond uit muzikanten, een theatermaker, een pedagogische hulpverlener, een fotografe en een cultuur ondernemer.
Wat hebben de kinderen in het kamp gemeen anders dan het feit dat ze vluchteling zijn?
Wat ik denk dat ze gemeen hebben is dat ze ook graag kind willen zijn, willen spelen, lachen, stoute streken uithalen. Maar door het leven in een kamp waar de mogelijkheden beperkt zijn wordt deze behoefte van de kinderen niet altijd bevredigd. Het kamp ligt in een woestijn waar letterlijk geen teken van leven was. De kinderen komen om van verveling naast het feit dat ze te kampen hebben met oorlogstraumas en verlies. Syrious mission probeert het kind in de kinderen te ontdekken en ze de mogelijkheid te geven om weer kind te mogen zijn.
Hoe lang duurt de missie?
Een missie duurt een werkweek waarbij dagelijks workshops worden gegeven aan verschillende groepen kinderen, er wordt afgesloten met een gezamenlijk concert van alle kinderen die deel hebben genomen aan het project. Voor het concert worden alle kinderen in het kamp uitgenodigd, ouders en andere professionals.
Naast de workshops voor kinderen, heeft onze missie ook tijd gestoken in overdracht van onze kennis aan Syrische vrijwilligers. Hoogopgeleiden die nauwelijks iets te doen hebben in het kamp en zich als vrijwillig inzetten voor verschillende taken waaronder activiteiten met kinderen. We hebben ze bijvoorbeeld geleerd hoe ze een muziekles kunnen opbouwen, welke verschillende manieren bestaan om deze lessen gestalte te geven en tijdens de missie hebben ze ook de lessen onder ons toezicht mogen toepassen bij de kinderen.
Verder heeft een van mijn collega’s – die cultuur ondernemer is – hard gewerkt aan het verduurzamen en het verankeren van het project door met veel lokale organisaties en artiesten te praten. Ze heeft bijvoorbeeld gesprekken gehad met theatergezelschappen, het conservatorium en veel afzonderlijke muzikanten en hulpverleners.
Er zijn nu 4 missies geweest. De 5de en de 6de staan gepland voor november aanstaande en februari 2014. Overal in Nederland worden benefieten georganiseerd door verschillende artiesten en betrokkenen om geld op te halen voor de komende missies. Mijn reis is medemogelijk gemaakt door de vrijgevigheid van familie, buren, vrienden en collega’s, die ik eeuwig dankbaar blijf.
Welk moment zal jou altijd bijblijven?
Het zijn verschillende momenten. Mijn eerste confrontatie met het kamp, de hitte van de woestijn, en waar de basis voor een waardig leven ontbreekt deed me heel erg twijfelen aan de muzikale missie. Maar de eerste lessen en de enthousiaste reacties daarop van de kinderen en de volwassenen hebben mijn twijfels volledig weggenomen. Het is waardevol werk.
Syriërs voelen zich in de steek gelaten door de hele wereld en deze muzikanten denken aan hen. Geven hun kinderen aandacht. Wat mij ook geraakt heeft is de inzet van het team. Ik zag ze allemaal in tranen na de workshops. Blij iets te delen met de kinderen, geraakt dat de kinderen ondanks de mensonterende omstandigheden, heel erg betrokken zijn bij de lessen. Martijn en zijn inzet om een doofstomme jongen gelijkwaardig bij de lessen te betrekken en uiteindelijk is hem gelukt om hem te leren dirigeren!!
Het eindconcert zal mij ook altijd bijblijven. In een tent in de woestijn omringd door tanks en prikkeldraad. Straaljagers en helikopters die heel laag boven de tenten vliegen. Maar toch lukte het de missie om deze kinderen een onvergetelijk moment te geven van vreugde. Zij voelden zich belangrijk, zij mochten laten zien wat ze allemaal geleerd hebben aan leeftijdsgenoten! Trots, blij, geconcentreerd waren ze! Een aurrealistisch beeld van felgekleurde ballonnen aan prikkeldraad! Een kinderconcert in een vluchtelingenkamp in de middle of nowhere. Je moet werkelijk gek zijn of juist heel menselijk om dit voor elkaar te krijgen.
Het zijn er zo veel. De vorstelijke lunch die wij bij een gezin in de tent/barak hebben gehad! Hun voedselpakket dat ze om de 9 dagen krijgen heeft hen niet ervan weerhouden om alles uit de kast te halen ter ere van ons bezoek. Hun gastvrijheid, veerkracht en zelfrespect hebben veel indruk gemaakt. Vooral kracht om hun kwetsbaarheid met ons te delen. Er bestaan geen woorden die kunnen beschrijven hoe diep dit elke ziel raakt. Wij, Lucas, Niels en ik, konden onze tranen niet bedwingen!
En welke leerling is jou in het bijzonder bijgebleven en waarom?
De leerlingen die mij zijn bijgebleven zijn de leerlingen die niet mee hebben kunnen doen. 60% van de vluchtelingen in Zaatari bestaat uit kinderen. Met een missie kun je natuurlijk niet iedereen bereiken. Daarom is het belangrijk dat wij dit project verduurzamen en vaker herhalen tot wij niet meer nodig zijn en de oorlog voorbij is.
Tijdens het eindconcert was er een jongetje, tiener, tussen het publiek die besloten heeft hoe dan ook mee te doen met het concert terwijl die de workshops vooraf niet heeft gevolgd. Hij vond het zo leuk dat er geen kracht of macht bestond die hem tegen kon houden. Alle medewerkers hebben geprobeerd om hem uit te leggen dat ie onder het publiek hoort maar tevergeefs.
Iedere keer dat ie teruggezet werd bij t publiek lukte het om op ’t podium’ te bestormen om mee te zingen en te dansen. Op dat moment moest ik denken aan het lot van duizenden getalenteerde jongetjes zoals deze jongen die over een ongelooflijk sterke wil, doorzettingsvermogen en koppigheid beschikken. Ik hoop dat deze bijzondere jongen de kans krijgt om zijn kwaliteiten en talenten te delen met de wereld.
Ik hoop dat wij hem hoop, verbeeldingskracht en geloof hebben kunnen geven met onze minimale inzet. Hoop dat wij ze hebben kunnen laten zien dat we aan ze denken en dat er veel mogelijk is; ondanks en naast het prikkeldraad, de tanks en straaljagers! Dit is waar Syrious Mission voor staat wat mij betreft.
Foto’s met dank aan Liny Mutsaers
4 Reacties op "Syrious Mission: muziek maken in vluchtelingenkampen"
Jeetje Fouzia, wat heb jij dit waanzinnig mooi en raak weten te verwoorden. Zó was het.
Lieve Suzanne, ben blij dat je je herkent in het beeld dat ik probeerde te schetsen. Jullie hebben waanzinnig mooi werk neergezet in een omgeving die voor jullie totaal onbekend is. Respect! Zoals ik mij heb laten inspirerend door jullie inzet, hoop ik het hier op anderen te kunnen overbrengen.
Heel mooi, ondanks de omstandigheden vind ik het heel mooi hoe deze mensen de kinderen deze gelukkige momenten gunnen al is het maar voor even, dat is fijn voor de kinderen.
Wat een prachtig verslag van een deze missie!