Vroeger toen ik klein was, lieten mensen mij in Sinterklaas geloven. Ik mocht niet weten dat hij niet bestond, want dan zou ik het de ‘anderen’ kunnen vertellen. Gelukkig greep mijn broer op 2 december 1992 in, door een schroevendraaier, hamer, waterpas en een versleten poster van Mel Gibson in mijn schoen te deponeren. Tot voor kort was ik ook in de veronderstelling dat oppervlakkige gesprekken er gewoon bij hoorden; bij het leven. Nu weet ik wel beter en doe ik er alles aan om mijn tijd efficiënter in te delen. Vooral op het treinstation is het een crime als je iemand tegenkomt waar je gewoon helemaal, totaal, noppes, niets mee hebt. Je kent die gesprekken wel, want iedereen beheerst het ‘hoe-beëindig-ik-dit-gesprek-tactvol-script’. Gaat ongeveer zo. Hee hoe gaaaaaaaat het? Ja goed en met jou? Wat doe je tegenwoordig? Heb je die grappige fiets nog? Neeeeee, dat meen je niet! En jij dan? Zo dat is echt lang geleden! Je ziet er zooooo wow uit. Wat heb jij een vette sjaal. Hoe oud ben je nu dan? Ben je nog steeds een jaar jonger dan ik? Wow. Weet je wie ik laatst tegenkwam? Ik had het gisteren nog over je, ik zweer het! Dat meen je niet, met wie dan! Met wie had je het over me? Vertel dan? Hoe gaat het met hem!? Geef me je nummer! Nee, ik weet iets beters; we krabbelen wel.
Maar met sommigen heb ik die klik wel. Personen waar je niet alleen tegen, maar ook mee kan praten. Nou zat ik laatst met mijn neef op een bankje in Delfshaven te ouwehoeren over eigenlijk van alles. We begonnen over hét leven, God, Dawkins, de ondergang van het logisch empirisme en de opkomst van het informationistisch wereldbeeld. Vervolgens over voetbal, milieu, culture jamming, maar uiteraard ook over de vrouwtjes, Ugs en Marco Borsato.
Uiteindelijk kreeg ons gesprek een bijzondere wending. Hét gesprek ging over het concept ‘onbeperkt eten’, goed voor 163.000 hits. Daarna kwamen we tot de conclusie dat alles wat onbeperkt is, vaak als ‘oneindig’ wordt geïnterpreteerd. Bij mij staan ze nog in het geheugen gegrift: collega’s die alles wat er op hun weg komt verorberen, zelfs de gevulde aubergines; vrienden die geel worden van de vraatzucht; familileden die té vaak reuzegarnalen opscheppen; kenissen die in de rij voordringen; klasgenoten die daarna ook nog eens koffie bestellen.
Voor mij hoeft dat allemaal niet joh. Geef mij maar gewoon de traditionele menukaart, dan weet ik in ieder geval tot hoe ver ik kan gaan.
Abdelkarim El-Fassi
Abdelkarim. Voormalig hoofdredacteur van Wijblijvenhier.nl. Documentairemaker. Is geboren in de Zeeuwse contreien en wist al op vroege leeftijd dat het boerenleven niet voor hem was weggelegd. Hij besloot om zijn hooivork aan de wilgen te hangen, de koeien vaarwel te zeggen en zijn geluk te beproeven in Rotterdam. Hij studeerde Nieuwe Media aan de Universiteit van Amsterdam, was als journalist werkzaam bij de VARA, columnist voor KRO Hemelbestormers en Joop.nl, praat graag tegen vreemden, schaamt zich slechts voor zijn tenen en hoopt dat zijn levensmotto ooit de geschiedenisboeken ingaat: "Als je een geit een jurk cadeau geeft, weet je nooit wat er gebeurt"Lees andere stukken van Abdelkarim
10 Reacties op "Onbeperkt eten"
Abdelkarim, gezellig onderwerp ‘eten’.
You are what eat, zegt men dan en is het belangrijk speciaal voor jongere mensen te leren om eetlust in bedwang te kunnen houden.Zo komt dicipline op de voorgrond in de vorm van ‘manieren en etiquette.’Je weet wel, ‘Jong geleerd is oud gedaan.’ Nog klinkt het in mijn oren die woorden in de jaren dertig mijn Papa zei aan tafel.’Niet meer opscheppen dan je kunt eten. Als je de portie niet op kon eten werd je vermaand dat je ogen groter dan je buik waren.
Altijd een hapje op het bord laten liggen om beleefd aan te tonen dat je voldoende hebt gehad.Ook een Indische adat, ‘Een total leeg schoon bord na het eten betekent dat een tijd zal komen van honger.’ Ik probeer mijn mokopunas(kleinkinderen)dit bij te brengen en hoeveel ouders zullen dit nu in deze tijden van overvloed doen?
Cheers van Christchurch.
“…Hoe oud ben je nu dan? Ben je nog steeds een jaar jonger dan ik? Wow”
hahah, in Amerika hadden we hier een woord voor “bullsh***ing”
zo herkenbaar :)
abdelkarim, gozer van mijn hart,
wat wordt ik toch altijd vrolijk van je stukjes!
moslims zijn soms net mensen!
mvrvrgrr
appie luvert
AbdelKarim, top stuk jongen!
Leuke aan columns,
het zijn vaak onzinnige stukken tekst geschreven door mensen die, zo lijkt het, denken dat ze beter zijn of weten dan de rest.
voorbeeld:
Een vrouw presenteert een talkshow voor en door vrouwen omdat ze wilt dat vrouwen meer serieus genomen worden in de maatschappij.
Waar schrijft ze haar column over?
over rotte boterhammen in damestasjes.
Abdelkrim,
Erg geestige verhalen heb je altijd, mijn ochtend is in ieder geval goed begonnen!
*Reacties verwijderd. Zie R-egel 2.*
Leuk verhaal, maar ook een fijne reactie van Christchurch. Ik lees je reacties altijd met een glimlach op mijn gezicht. Dank u wel!
Mensen overschatten zichzelf en voelen zich verplicht een gesprek met je te voeren waar je helemaal niet op zit te wachten. Groet en loop door doe ik het ook.
“Gelukkig greep mijn broer op 2 december 1992 in, door een schroevendraaier, hamer, waterpas en een versleten poster van Mel Gibson in mijn schoen te deponeren.”
Gewelidig om jou stukjes te lezen, ben er echt helemaal weg van!