Voorpagina Politiek

De geschilderde ezels van het Nobelcomité

Kinderen in de Palestijnse gebieden weten niet hoe een zebra eruit ziet, maar dat probleem is nu opgelost door creatieve geesten. “Men neme een verfkwast en schildere een ezel in de kleuren van een zebra”, moet men in de dierentuin van Gaza gedacht hebben. Als dat geen geweldig idee is om de aandacht van de wereldpers te trekken, want zeg nou zelf de Israëlische bezetting is toch al 40 jaar onzichtbaar voor het Westen. De directie van de dierentuin weet het vast ook niet meer.


Pete Souza/White House

Dan bereikt mij het verbazingwekkende nieuws uit Oslo. De winnaar van de Nobelprijs voor de Vrede is bekend.

Drie keer raden. Nee, maar echt waar! De Amerikaanse president Barack Obama krijgt de prestigieuze prijs voor zijn uitzonderlijke inspanningen om internationale diplomatie en samenwerking tussen volkeren te versterken. En dat na negen maanden. Oké, de machtigste man op aarde heeft inderdaad meer dan eens ontwapenende speeches gehouden, maar wat zijn de verdiensten van Obama tot nu toe geweest? Uhm..Ik weet er maar weinig te noemen.

Obama spreekt mooie woorden, geeft de wereld hoop met uitstekend geschreven monologen, maar hij heeft de wereld nog weinig laten zien. Ik vergelijk de actie van het Nobelcomité om Obama de Nobelprijs voor de Vrede uit te reiken met die van een brandweerman die tot held van velen wordt uitgeroepen voordat de brand is geblust. De oorlog in Irak gaat onverminderd door en op dezelfde dag als de bekendmaking van de Nobelprijs voor de Vrede is er in de Veiligheidsraad een resolutie aangenomen, dat de ISAF-missie in Afghanistan moet worden verlengd. De NAVO-lidstaten zijn gevraagd extra troepen te leveren.

‘Slechts zeer zelden heeft een persoon in dezelfde mate als Obama de aandacht van de wereld getrokken en zijn volk hoop op een betere toekomst gegeven’, aldus Jagland. Het hoofd van het comité zegt ontzag te hebben voor de baanbrekende initiatieven die Obama heeft genomen voor een wereld zonder nucleaire wapens. Volgens het comité heeft Obama een nieuw klimaat geschapen in de internationale politiek. De Noor heeft gelijk. Obama, nee, denk eerder zijn speech-schrijver, heeft inderdaad op meesterlijke wijze de aandacht op de kersverse Amerikaanse president weten te vestigen. De eerste stapjes om te ontwapenen en de wereld kernwapenvrij te maken zijn gezet, maar van de kernwapens van Israël wil Obama niets weten. Die zijn er niet voor de VS en zolang Israël zelf niet uit de school klapt, bestaan ze niet.

Maar geen gemillimeterd haar op Obama’s hoofd durft het ook maar aan om de machtige Amerikaans-Israëlische lobby AIPAC te trotseren en Israël publiekelijk aan de schandpaal te nagelen. Zoals de VS dit eerder heeft gedaan bij Irak, Noord-Korea en Iran. Integendeel, ook onder het gezag van Obama zal de om verkeerde redenen gevoerde oorlog in Irak gewoon doorgaan en de missie in Afghanistan gedoemd zijn te mislukken. Het ziet er nu al naar uit dat een kernwapenvrije wereld zal stoppen in het Midden-Oosten aan de grens met Israël. Obama is misschien een inspirerende charismatische wereldleider, maar daar schuilt meteen het gevaar in. Hij weet wat de wereld na acht jaar Bush wil horen uit de mond van de nieuwe Amerikaanse president.

Maar of de wereld ook rust, vrede en stabiliteit krijgt, wat zijn voorganger de wereld in elk geval niet heeft nagelaten, dat moet ik nog zien. De bevalling van Obama was inderdaad mooi. Nu zijn geboorte nog als verstandige wereldleider die ook niet-Westerse landen als gelijke van de VS behandelt in de internationale politiek.

Mijn liefde voor dit land is groter dan die van Geert Wilders. Ik ben verwikkeld in een polemische strijd met populisten, die zogenaamd het beste voor hebben met dit land. Ik ben Ata, beetje burgerlijk ongehoorzaam en al heel wat lentes jong. Mijn naam is seculier, mijn pen messcherp en voel me gelukkig nog altijd thuis in dit land. Ook ik blijf hier!

Lees andere stukken van Ata